DNA
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Lichamelijke Integriteit
China legt een gigantische database aan met daarin het DNA van alle 700 miljoen Chinese mannen en jongens. Al sinds 2017 is de politie er bezig om van iedereen - vrijwillig, zegt de overheid - een DNA-staal te nemen.
De databank is volgens Peking nodig om de criminaliteit beter te kunnen bestrijden en daders sneller te kunnen vatten. Waarnemers beschouwen het vooral als een nieuwe stap in het nu al indrukwekkend hightech controleapparaat dat de Chinese overheid bouwt om zijn inwoners in de gaten te houden.
Peking krijgt daarbij hulp uit Amerikaanse hoek. Het bedrijf Thermo Fisher uit Massachusetts heeft een miljoenendeal met de Chinese overheid gesloten om een grote hoeveelheid DNA-testkits te leveren aan de Chinese politie om de testen te doen. Verschillende Amerikaanse politici hebben het bedrijf daarover geïnterpelleerd, maar volgens Thermo Fisher is er niets illegaals aan de verkoop.
Mensenrechtenbewegingen roeren zich intussen ook in het debat. Ze vrezen dat China via die DNA-database de etnische en religieuze minderheden nog strakker onder controle zal proberen te krijgen.
Alles bij de bron; Nieuwsblad [Thnx-2-Luc]
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Lichamelijke Integriteit
Commerciële DNA-tests beloven consumenten hulp bij hun gezondheid, maar maken dit niet waar. Bovendien gaan de aanbieders onzorgvuldig om met de privacy van hun klanten. Dat concludeert de Consumentenbond die 8 tests onderzocht....
...De onderzoekers onderwierpen de test ook aan de Privacymeter van de Consumentenbond. En ook op dat vlak bleek nogal wat mis. iGene zegt bijvoorbeeld DNA-profielen anoniem met derden te delen. Maar DNA is uniek en dus nooit anoniem. En FamilyTreeDNA deelt het DNA van klanten standaard met opsporingsinstanties. Ook plaatsten alle websites van de aanbieders advertentiecookies zonder hiervoor (duidelijke) toestemming te vragen aan de bezoeker.
Sandra Molenaar, directeur Consumentenbond, raadt consumenten aan om terughoudend te zijn met het gebruik van commerciële DNA-tests. ‘Het kan zinvol zijn als je zekerheid wilt over je verwantschap, maar realiseer je wel dat je DNA afstaat. Iets persoonlijkers is er niet. We vinden de handel in persoonsgegevens al te ver gaan, de handel in DNA is nóg een stap verder. En ook hier zien we dat bedrijven zich niet aan de privacyregels houden.’
De Consumentenbond heeft de uitkomsten van het onderzoek onder de aandacht gebracht bij de Autoriteit Persoonsgegevens en bij de verschillende aanbieders. iGene belooft voortaan vooraf toestemming te vragen voor het delen van DNA-profielen.
Alles bij de bron; Consumentenbond
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Lichamelijke Integriteit
Het Pentagon heeft militairen gewaarschuwd voor het gebruik van commerciële DNA-tests. Het gaat om kits zoals MyHeritage, 23andMe en Ancestry, waarmee mensen bijvoorbeeld familiebanden kunnen ontdekken.
Het Amerikaanse ministerie van Defensie is van mening dat de DNA-tests een risico vormen voor militair personeel, blijkt uit een memo gedateerd van 20 december, ingezien door Yahoo News.
"Deze genetische tests zijn grotendeels ongereguleerd en kunnen persoonlijke en genetische informatie blootleggen", staat in het bericht. Ook meldt het Pentagon dat de kits "mogelijk onbedoelde veiligheidsgevolgen en een verhoogd risico voor de gezamenlijke strijdkrachten en missie" kunnen veroorzaken. De memo treedt niet in detail over hoe de DNA-tests precies een risico vormen.
Alles bij de bron; NU
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Lichamelijke Integriteit
Afgelopen maandag liet GEDmatch, een database met genetische data afkomstig van verschillende dna-testdiensten zoals 23andMe, FTDNA en AncestryDNA, via de gebruikersovereenkomst weten dat het een nieuwe eigenaar heeft, het bedrijf Verogen. Een bedrijf dat dna-analyses voor opsporingsdiensten uitvoert.
Commerciële dna-databases zijn in het verleden gebruikt door opsporingsdiensten voor het vinden van verdachten. Zo werd vorige maand nog bekend dat een Amerikaanse rechter politie een zoekbevel had gegeven om de dna-database van GEDmatch te doorzoeken. Het ging daarbij ook om de profielen van gebruikers die hadden aangegeven dat ze hun data niet voor opsporingsdiensten toegankelijk willen maken.
Volgens Jennifer Lynch van de EFF houdt dit in dat dergelijke doorzoekingen niets meer zijn dan sleepnet-expedities door het dna van miljoenen onschuldige mensen. "De politie richt zich niet op het vinden van een specifieke gebruiker gebaseerd op een individuele verdenking. Een feit dat de politie toegeeft, aangezien ze niet weten wie hun verdachte is", aldus Lynch. Ze stelt dat justitie bij dergelijke doorzoekingen hoopt dat op een plaats delict gevonden dna overeenkomt met dna van een verwant in een dna-database.
In database staan 1,3 miljoen mensen, waaronder ook Nederlanders. Wanneer slechts 2 procent van de Nederlandse bevolking zijn of haar dna-profiel naar een database zou uploaden, is het inmiddels mogelijk om altijd tot een dna-match met een verwant te komen, zo stelde dna-expert Lex Meulenbroek van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) eerder dit jaar. "In theorie is het zo dat als 350.000 Nederlanders zeggen: mijn dna mag in een databank om misdrijven op te lossen, we bijna elk dna-spoor kunnen identificeren via stamboomonderzoek."
Alles bij de bron; Security
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Lichamelijke Integriteit
Een dief in Kasterlee werd twee jaar geleden geklist toen hij - tijdens het inbreken - een potje chocomousse opat. Een cruciale fout zo blijkt. Speurders vonden de man zijn DNA terug op dat leeggegeten potje. Vandaag verschijnt de dief voor de rechter in Turnhout.
"Je kan echt nergens komen zonder DNA achter te laten", zegt Els Jehaes van het forensisch DNA-laboratorium van het UZA in 'Start Je Dag'. "Je verliest elke dag huidcellen en tientallen haren. Ook door te spreken verspreid je DNA via minuscule speekseldruppels. Overal laten we dus onbewust sporen na."
"Dankzij de hedendaagse technologie hebben we aan één cel al genoeg om je DNA-profiel op te maken", zegt Els Jehaes. "De politie weet dat en gaat dan ook minutieus te werk bij een sporenonderzoek. Zij verzamelen ter plaatse de items waar mogelijk DNA op zit. Die spullen komen naar ons laboratorium en op basis daarvan maken we een DNA-profiel van de dader. Dat kan zelfs jaren na de feiten. DNA blijft heel lang opspoorbaar. Eens we je profiel hebben opgemaakt wordt je DNA gelinkt aan de gekende stalen in de verdachten- en veroordeeldendatabank van justitie."
Alles bij de bron; VRT
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Lichamelijke Integriteit
Eind oktober werd bekend dat een rechercheur van het politiekorps in Orlando in juli een gerechtelijk bevel had gekregen om de volledige dna-database van GEDmatch te doorzoeken. Het ging daarbij ook om de profielen van gebruikers die hadden aangegeven dat ze hun data niet voor opsporingsdiensten toegankelijk willen maken. GEDmatch gaf binnen 24 uur gehoor aan het verzoek. "Dit is een gigantische game-changer", zegt Erin Murphy, rechtenprofessor aan de New York University, tegenover The New York Times. "Het bedrijf besloot om politie buiten de deur te houden, en dat wordt nu terzijde geschoven door de rechter. Het is een teken dat geen enkele genetische informatie veilig is."
Murphy en andere experts stellen dat de ontwikkeling andere opsporingsdiensten zal aanmoedigen om soortgelijke zoekbevelen voor andere dna-testdiensten aan te vragen, waardoor alle dna-databases in politiedatabases veranderen...
...Wanneer slechts 2 procent van de Nederlandse bevolking zijn of haar dna-profiel naar een database zou uploaden, is het inmiddels mogelijk om altijd tot een dna-match met een verwant te komen, zo stelde dna-expert Lex Meulenbroek van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) eerder dit jaar. "In theorie is het zo dat als 350.000 Nederlanders zeggen: mijn dna mag in een databank om misdrijven op te lossen, we bijna elk dna-spoor kunnen identificeren via stamboomonderzoek."
Alles bij de bron; Security
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Lichamelijke Integriteit
Als speurders DNA van de dader op de plek van een misdaad vinden, mogen ze nu alleen een DNA-profiel opmaken – een persoonlijke code, zeg maar, om die dan te kunnen vergelijken met een verdachte. Het geslacht van de dader mogen ze ook kennen, maar daar stopt het. Nochtans kunnen wetenschappers eigenlijk véél meer informatie uit DNA halen. Zo zouden ze in een labo kunnen voorspellen wat de natuurlijke haarkleur van de dader is, de kleur van zijn ogen, zijn huidskleur, of hij sproeten heeft en de kleur van zijn wenkbrauwen. Ze kunnen inschatten of hij eerder stijl dan wel krullend haar heeft, of hij kaal wordt, en zelfs de manier waarop hij kaal wordt.
“Alleen, vandaag mogen we dat niet uitzoeken”, zegt Gert De Boeck, operationeel directeur van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC), dat forensisch onderzoek doet voor het gerecht.
De Evaluatiecommissie voor DNA-onderzoek pleit ervoor de regels rond zulk onderzoek te herbekijken. “Er is een mentaliteitswijziging nodig. Nu gebruiken we forensisch onderzoek veelal om te bevestigen wat we al weten. De politie zoekt de dader, en achteraf verzamelen we met DNA bewijslast. De uitdaging is om het forensisch onderzoek al van bij de start te betrekken. Zo zou het kennen van de haarkleur kunnen helpen om bijvoorbeeld een groep uit te sluiten, of om net te weten te komen tot welke groep de dader behoort. Als de politie verschillende verdachten heeft, zou het interessant zijn te weten dat de dader blond is.
Vandaag verhindert de wet ons om te kijken in het coderende DNA van een mens, waar die informatie zit.” In buurlanden Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk zijn dat soort onderzoeken wel toegelaten.
Daarnaast stellen de wetenschappers ook voor om familiale zoekingen mogelijk te maken. “Het gebeurt dat het DNA van een onbekende dader geen match oplevert met dat van veroordeelden en verdachten die zijn opgenomen in de databanken van het NICC. Maar de databanken kunnen soms wel bepaalde mensen suggereren die mogelijk familie zijn van de dader”, zo vertellen medewerkers van het NICC. De technologie kan de speurders dus op weg zetten naar de dader. “Alleen mogen we dat niet rapporteren aan het gerecht. De wet voorziet dat niet.” De Evaluatiecommissie wil het gerecht daarom de mogelijkheid geven om wél actief na te gaan of een onbekende dader familie is van een veroordeelde of een verdachte, om zo zijn identiteit te achterhalen. De commissie werkt aan een memorandum daarover.
Alles bij de bron; Nieuwsblad [Thnx-2-Luc]