Als Wietse van bank verhuist, hoort daar ook een nieuwe creditcard bij. Maar binnen vijf minuten na de online-aanvraag krijgt hij een afwijzing per mail. ICS, de creditcardmaatschappij, heeft een negatieve registratie geconstateerd bij het Bureau Krediet Registratie. Dat kan niet kloppen, weet Wietse.

Daarom koopt hij een account op de site van het BKR om zijn gegevens te kunnen opvragen. Daaruit blijkt alleen dat hij rood mag staan op zijn betaalrekening. Meer niet. Hij koopt ook een uittreksel om dit aan te tonen. Maar als hij twee weken later op verzoek van het ICS opnieuw een aanvraag doet, gebeurt hetzelfde. 'Tja', zegt de medewerker, 'dit is een automatische afwijzing. Daar kunnen we weinig mee'. 

Het verbaast Wietse niets. Bij zijn hypotheek maakte hij het ook mee. Zo leerde hij dat het BKR wel de wettelijke verplichting heeft om de kredietregistraties te doen, maar geen BSN-nummer mag verwerken. ICS moet daarom mensen identificeren op achternaam en geboortedatum.

Het beschermen van gegevens noemen we voor het gemak vaak privacy, vanuit het idee: wat niet bekend is, kan ook niet misbruikt worden. Als data niet tot jou te herleiden zijn, bieden ze bescherming. Maar dat werkt in de praktijk dus soms anders. Het algoritme van ICS neemt het zekere voor het onzekere, juist omdat Wietses gegevens niet met zekerheid tot hem te herleiden zijn. En zo krijgt Wietse de opdracht om steeds aan te tonen wie hij is. Nu kan hij er om lachen, maar bij zijn hypotheek niet.

Alles bij de bron; FD [gratis registratie noodzakelijk]