Vroeger was misschien niet alles beter, maar als het aankomt op eigendom, zeker een heel stuk simpeler. Kocht je een boek, dan was dat boek van jou. Jij kon bepalen wat je er mee deed. Je kon het boek lezen, als onderzetter gebruiken, verbranden, weggeven, uitlenen en verkopen. Doen wat je wilt zonder dat je iemand om toestemming hoeft te vragen.

Tegenwoordig koop je geen product meer maar een dienst. Je wordt misschien eigenaar van de hardware, maar je hebt verder slechts een licentie op het gebruik van de functionaliteit. En daarmee koop je afhankelijkheid van de fabrikant. De fabrikant kan met een druk op de knop bepalen of en hoe je jouw apparaat kunt gebruiken. Wat op het ene moment nog wel kon, kan op het volgende misschien niet meer. Zo ging de overname van de “slimme” thermostaat Revolv door Google niet ongemerkt voorbij: na minder dan twee jaar na de overname stopte Google met de ondersteuning en deed de thermostaat helemaal niets meer.

En dat is precies wat er nu ook bij de toch-niet-zo-slimme luidsprekers van Sonos gebeurt. Het bedrijf zegt: accepteer onze nieuwe gebruiksvoorwaarden of accepteer dat er op een gegeven moment geen geluid meer uit je speakers komt. Dus: luister of je zult niets meer horen. Je hebt goed geld neergelegd voor een set speakers met bepaalde specs. Het bedrijf wil dan achteraf jouw apparaat opeens veranderen en als jij dat weigert zouden de speakers helemaal niets meer doen? Dat is toch van de zotte? Best als Sonos nieuwe functies wil toevoegen, maar dan zonder dat door de strot van de gebruiker te duwen. Als die niet wil, dan heeft Sonos gewoon pech.

Alles bij de bron; Bits of Freedom