In theater stuk Palestra Rex van theatergroep Drang is iedereen slachtoffer van zijn openheid op internet. Ook oma, die niet online wil zijn. 

Het is een ‘futuristische sage’ over de macht van informatie, over hoe we alles van iedereen weten vanwege het gebruik van sociale media, en hoe daarvan in een niet nader bepaalde ‘nabije toekomst’ misbruik gemaakt wordt door een Big Brother-achtige organisatie. De naïviteit van ‘schaamteloze zichtbaarheid’ staat centraal; de thriller-achtige plot draait om een 73-jarige oma die besluit te ontsnappen uit de informatiemolen, met alle nare gevolgen van dien. Er is een nachtelijke inval bij haar gamende kleinzoon – zijn Facebook-vrienden worden opgepakt, want waar rook is, is vuur: wie elektronisch gelinkt is aan de kleinzoon van een terroristische oma, heeft ongetwijfeld zelf ook iets te verbergen.

Oma eindigt in de kerkers van de overheid, waar de bewaking wordt verzorgd door een ruwe ondervrager die zijn eigen machtshongerige spelletjes aan zijn ambtelijke plichten koppelt. Oma is nogal principieel in de cel, en daar kunnen complotdenkers slecht tegen. En dan ben je al snel verdacht. ‘Iedereen breekt, we hebben informatie’, bast de bewaker tegen de vrouw. Ondertoon: het maakt niet uit of je iets gedaan hebt; als je eenmaal verdacht bent, wordt er altijd wel iets gevonden in het digitale spoor dat we achter ons aan slepen. ‘Iedereen heeft een barst, ik ben de breker’.

Lees alles bij de bron; depers en kijk wanneer de voorstelling te zien is bij; drang