Vorige week heeft Google een nieuwe service geïntroduceerd waarop je al jouw universiteitsbestanden kunt plaatsen, Google Drive. Noem het Dropbox 2.0, met meer schijfruimte en meer gebruiksrechten. Al geldt dat laatste door ons eigen(wijze) gedrag vooral voor Google zelf.

Zo staat in de kleine letters dat alle documenten die jij op jouw Google Drive plaatst automatisch eigendom worden van Google. Zij kunnen er vervolgens –kort door de bocht– mee doen wat ze willen. Denk aan het bekijken, verspreiden of aanpassen van de content.

Maar hoe erg is dat? Wie plaatst zijn of haar privacygevoelige informatie dan ook op een server die beheerd wordt door een tycoon die afhankelijk is van reclame-inkomsten en dus van jouw persoonlijke gegevens? Er wordt ineens heisa over gemaakt, maar je kunt het zo gek niet bedenken of wij naïevelingen plaatsten het al lang online.

Zolang wij ons hele privéleven op internet gooien zonder ooit de kleine lettertjes van Facebook te hebben gelezen, denk ik niet dat we met een geheel nieuwe vorm van privacyschending te maken hebben. Bovendien; de grootste privacyschenders zijn we uiteindelijk al een hele tijd zelf. Dus log de volgende keer echt uit als je klaar bent met Facebook checken op een werkplek. Voor je het weet schend een medestudent jouw privacy.

Alles bij de bron; univers