<p">...We vertrouwen erop dat onze eigen overheid integer opereert, maar regelmatig blijkt die zélf op oneigenlijke wijze data te verzamelen over burgers. Onlangs nog kwam naar buiten dat de AIVD en de MIVD onrechtmatig datasets bewaard ­hebben met miljoenen persoonsgegevens.

En neem de gemeente Rotterdam, die ­tijdens de lockdown in 2020 camera-auto’s ­inzette om te controleren of burgers zich hielden aan het samenscholingsverbod en de afstandsregel. 

Of je nu in een dictatuur woont of in een democratie, de ‘ik heb niks te verbergen’-doctrine van veel burgers is niet vol te houden. De toeslagenaffaire heeft aangetoond dat ook mensen die géén fraude pleegden, kapot zijn gemaakt op grond van persoonlijke data. Zodra een overheid denkt dat wij wél iets te verbergen hebben, is onze eigen opvatting niets meer waard...

...Ik staar naar mijn iPhone, tjokvol met beeldmateriaal. Mijn telefoon weet wat ik met intimi bespreek op Whatsapp, waar ik me in verdiep op Wiki­pedia, wat ik koop, waar ik – ik, het blauwe bolletje op Google Maps – zoal heenga. En op hoeveel telefoons van andere mensen ben ik niet vastgelegd, als voorbijganger, als degene die achter je zat op het terras toen je met je vrienden een selfie maakte.

Het is om paranoïde van te worden, maar misschien moet ik eens diep ademhalen, de paranoia gezonde achterdocht noemen en eindelijk eens een paar enge apps van mijn telefoon verwijderen. Om te beginnen.

Alles bij de bron; Trouw