Hoe privacygevoelig zijn gedragsgegevens? Ik nam de proef op de som en onderschepte een week lang mijn eigen metadata. De verzaling gegevens stuurde ik naar De Correspondent die het liet analyseren door experts. Een pijnlijk confornterend experiment, zo bleek al snel.
Weerspiegeld in het scherm van mijn telefoon zie ik mezelf. Ik kan het indrukken van het knopje nu niet met enig fatsoen nog langer uitstellen. Het is 20:10 uur en ik druk de knop in. Direct begint mijn scherm zich met cijfers te vullen. Zo begon mijn logproces.
Het waren ‘maar’ zeven dagen, maar ze vielen me zwaar. Ik was me in het begin pijnlijk bewust van het feit dat alles werd opgeslagen – vooral toen ik gedachteloos op linkjes klikte die via de interne chat werden doorgestuurd (over Seinfeld, Snuggies of katten met panties aan). In die week heb ik mijn telefoon voor het eerst sinds jaren niet meer willen gebruiken. Hij begon echt als een volledig trackingdevice te voelen – en dan een die ik ook nog eens vrijwillig bij me draag.
En toen kwam het resultaat (lees hier het artikel in de Correspondent). Op basis van een week aan data kon er al een behoorlijk gedetailleerd beeld van mijn leven geschetst worden.
Alles bij de bron; BoF