De Tilburgse burgemeester Theo Weterings heeft niets met privacy. Al helemaal niet met die van jongeren. Wat hem betreft moeten politie en justitie veel makkelijker kunnen beschikken over gegevens van scholen en zorginstellingen. 

Er zijn namelijk jongeren die dreigen te bezwijken onder de verleidingen van criminaliteit. Let wel: dreigen te bezwijken. Onder die paraplu kun je – wanneer het je zo uitkomt – alle jongeren scharen. Dus vindt Weterings het een goed idee wanneer de overheid vrij toegang heeft tot hun medische en onderwijsgegevens. Analyseer ze maar van top tot teen. En daarna doe je dat bij alle jongeren, want zo werkt het uithollen van privacy. Het is een hellend vlak.

Ga maar na: eerst was terrorismebestrijding de reden waarom de overheid alles van je wil weten. Later kwam daar criminaliteit bij. En nu dus ook de jongeren. Het breidt zich als een olievlek uit. De volgende stap laat zich raden. Dan moeten databases met elkaar gekoppeld worden en gegevens uitgewisseld, om zo de onwelwillende burger in het vizier te krijgen.

Grappig is dat. Na een terreuraanslag roepen politici altijd dat we niet zullen zwichten voor terreur. Dat we onze vrijheid met hand en tand zullen verdedigen. Maar stiekem doen ze precies het tegenovergestelde: diezelfde vrijheid beetje bij beetje inperken, door als rupsje Nooitgenoeg zoveel mogelijk data over burgers te verzamelen en met elkaar te combineren.

En zo verder tot iedereen een boef is in de ogen van de overheid.

Alles bij de bron; UniversiteitTilburg