Overheden worstelen met alsmaar uitdijende techreuzen, computercriminaliteit, cyberpesten, wraakporno, propaganda voor terrorisme en auteursrechten die en masseworden geschonden. Sommige regeringen willen het internet niet alleen reguleren, maar, zoals China of Turkije, ook censureren.
Dat soort controle, ingrijpende nieuwe wetten en jurisprudentie uit rechtszaken leggen steeds meer ingewikkelde regels op aan wat juist het wereldwijde web heet. ‘Splinternet’ is het idee dat het internet een doolhof wordt van juridische of technische tegenstrijdigheden. Het idee dat iemands online ervaring wordt bepaalt door zijn geografische locatie. „Parallelle internetten die zich gedragen als aparte, private en autonome universums”, zo werd ‘splinternet’ al in 2001 in Forbes uitgelegd. Destijds als potentieel toekomstbeeld. Slaat de term inmiddels op de realiteit?
...Er bestaat sinds 2012 een internationaal samenwerkingsverband dat deze globale bewegingen bijhoudt: het Internet & Jurisdiction Policy Network. Grote internetbedrijven, overheden en universitaire experts van meer dan veertig landen proberen gezamenlijk chocola te maken van alle wetgeving en werken aan oplossingen. Aan de organisatie betalen techbedrijven zoals Google en Facebook mee, maar ook allerlei andere spelers zoals het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken en organisaties als ICANN en EURid, die het beheer voeren over domeinnamen (.com/ .nl/ etc) en ip-nummers.
„Het aantal nieuwe wetten om het internet te reguleren, is in een stroomversnelling gekomen”, zegt Paul Fehlinger, een van de oprichters van de organisatie. „De maatschappij is steeds digitaler geworden. Overheden proberen verloren terrein in te halen. Daarbij roeien ze met de riemen die ze hebben. We hebben nou eenmaal geen wereldwijd juridisch hof voor internetzaken.”
„Omgaan met het grote aantal afzonderlijke wettelijke kaders dat op internet van toepassing is, is een van de grote beleidsuitdagingen van onze tijd - complexer zelfs dan het bouwen van het internet zelf”, schreef Vinton Cerf, een van de geestelijk vaders van het internet en betrokken bij de organisatie, in februari in Financial Times.
