Je staat op het punt om een mooie reis te maken, maar dan verdwijnt je paspoort uit een van de bakken waar iedereen zijn persoonlijke eigendommen in moet plaatsen tijdens de veiligheidscontrole van Schiphol. Het overkwam Jamie, toen zij op het punt stond te vertrekken naar Los Angeles om daar een half jaar te gaan studeren.

„Het was erg druk en ik had heel veel spullen bij me. Ik moest alles verdelen over meerdere bakken en raakte daardoor het overzicht kwijt. Mijn waardevolle spullen lagen daardoor ook langer dan normaal voor het grijpen.” Nadat Jamie de beveiligingsprocedure had doorgelopen, was haar paspoort inclusief boardingpass kwijt. „Ik zag meteen dat mijn paspoort er niet was en die lag ook niet tussen mijn andere spullen.”  Jamie vroeg het beveiligingspersoneel of ze naar camerabeelden kon kijken. ‘Nee dat kan niet’, zei de beveiliger tegen haar. ‘Kijk, als het nou ging om een duur horloge, dan kunnen er wel beelden worden bekeken.’  Een medewerker reageert: ‘Wij werken op de automatische piloot, dus het komt weleens voor dat er iets kwijtraakt.’

Enige tijd later kreeg Jamie eindelijk iemand te spreken die direct voor Schiphol werkte, maar ook hij werkte moeizaam mee. „Die man zei dat als mijn paspoort niet tussen de loopband bij de veiligheidscontrole ligt, zij niks meer voor mij kunnen doen.” Jamie probeerde het voorzichtig nog een laatste keer en vroeg of hij toch nog naar de camerabeelden wilde kijken, nadat duidelijk was dat haar paspoort niet tussen de loopband lag. De man antwoordde haar: ‘Ik snap niet waarom je nou zo doorgaat over die beelden. Wat denk je dat zoiets oplevert? Het terugkijken kan gewoon niet. Daarvoor moeten wij toestemming krijgen van justitie, helemaal in Den Haag. Dat doen we niet voor dit soort zaken. En als iemand je paspoort heeft meegenomen, dan zal het uiteindelijk opduiken bij de Koninklijke Marechaussee.’ ook zei hij: ‘Je hebt toch niks aan die beelden. Je kan wel zien of het een vrouw is of dat iemand een groen shirt draagt, maar je kan geen gezichten herkennen. Daarnaast draaien de camera’s ook rond, dus is de kans klein dat je iemands stappen vanaf het moment van binnenkomst kunt traceren.’ Jamie: „Ik vroeg toen of ze dan niet altijd alles filmden. Een collega van hem grapte toen en zei: ‘Ja, dat is ook wat we willen dat je denkt’. Ik voelde mij totaal niet serieus genomen.”

„Toen ik aan de Marechaussee op Schiphol vroeg of ze de beelden wilden terugkijken, zeiden ze daar dat ik weinig kans zou maken en dat mijn zaak onderaan de stapel zou worden geschoven”, vertelt Jamie. Er moet volgens de Marechaussee sprake zijn van een opsporingsindicatie voordat er aangifte gedaan kan worden. „Ik kon precies een tijd en locatie aangeven, maar geen specifieke omschrijving van een persoon, daar had ik de beelden voor nodig. En die kreeg ik niet.” Uiteindelijk heeft Jamie geen aangifte kunnen doen. De Marechaussee denkt er het hare van: „Als iemand zijn of haar paspoort is kwijtgeraakt bij de veiligheidscontrole van Schiphol, dan zijn wij daar niet verantwoordelijk voor.” Schiphol is inmiddels goed op de hoogte van de stand van zaken en is met een onderzoek bezig. Reacties volgen nog. Jamie moet achter een nieuw paspoort en visum aan. Het kan nog weken duren voordat ze haar studiereis kan gaan maken.

Schiphol heeft inmiddels persoonlijk contact opgenomen met gedupeerde Jamie om de zaak af te handelen. Uit de onderstaande reacties op Facebook naar aanleiding van het paspoortdrama-artikel bleek dat Jamie niet de enige was met een negatieve ervaring bij de veiligheidscontroles;

  • ‘Wij zijn ook onze paspoorten kwijtgeraakt die in een bakje lagen bij Schiphol. Ik merkte het meteen en begon te schreeuwen. En ja hoor, een man haalde onze paspoorten uit zijn zak.’
  • ‘Wat bizar dat ze er zo mee omgaan! Dankzij de beveiliging daar hebben wij ook onze vlucht gemist en een nieuwe moeten betalen drie weken geleden. Maar ook hier werd de schuld op ons geschoven.’
  • ‘Pfff ik begrijp haar stress volkomen. Toen ik met mijn kind samen reisde, die toen net één jaar had was, had ik het ook. Mijn buggy moest apart en mijn tablet, net als m'n voeding voor de kleine, moest ook apart. En dan nog de handbagage tas. In totaal dus drie bakken en een buggy en ze staan je een partij schapig aan te kijken daar! En dan nog een huilend kind, want de kinderwagen moest allemaal maar snel snel en daardoor stond mijn kind naast me aan me been te huilen. En dan nog "boos" worden omdat ik een energyblikje per ongeluk had laten zitten in mijn tas. Ik raakte ook lichtelijk geïrriteerd door die lui daar! 

Alles bij de bronnen; Metro1 & Metro2