Kevin Goes vond het eerst een goed verhaal, dat iemand anders zich voor Kevin Goes uitgaf. Tot het incassobureau hem niet meer geloofde. Hoe bewijs je dat je jezelf bent? Goes is journalist, werkt bij BNR Nieuwsradio en woont inmiddels in Amsterdam. Na die eerste incassobrief raakte hij niet meteen in paniek, zegt hij. Een goed journalistiek verhaal, dacht hij eerst nog.

Hij ging op zoek naar zijn identiteitsdief. Het meisje van het incassobureau gaf hem alle gegevens en documenten die zij van de huurder had gekregen. Een telefoonnummer, een rekeningnummer, een kopie van zijn paspoort en loonstroken. Op de vraag of dat wel mocht, zegt Goes: „Die gegevens zijn van mij.” Dat de identiteitsdief met zijn foto op Goes’ paspoort gaat staan, „moet hij zelf weten”. Die eerste keer, met de huurschuld in Dordrecht, liep het voor Kevin Goes goed af. Hij kon toen nog niet voorzien wat er nog zou komen. Nu noemt hij zichzelf naïef.

De tweede brief kwam een maand later. Weer een huurachterstand. Goes belde het incassobureau, een ander kantoor, om uit te leggen dat hij nooit een huis in Amsterdam gehuurd had. Ze geloofden hem niet. Hij werd gedagvaard. Goes ging ervan uit dat het ook dit keer goed zou komen. Gewoon naar de rechter, laten zien dat je niet de donkere jongen bent die op het valse paspoort afgebeeld staat. Maar Goes werd niet op zijn woord geloofd. In de rechtbank kreeg hij voor het eerst het gevoel dat hij de controle kwijt was.

De zus van Kevin Goes is advocaat. Toen zij zich ermee begon te bemoeien, veranderde het incassobureau in een pitbull, zegt hij. „Ik zou onvoorzichtig zijn geweest met mijn paspoort, het ergens hebben laten slingeren.” Het maakte hem boos, hij kon het niet goed achter zich laten. Het was allang geen goed verhaal meer. Het voelde als persoonlijke aanval.

De zoektocht naar zijn identiteitsdief bleek ingewikkelder dan verwacht. Dankzij de woningbouwvereniging in Dordrecht had hij veel sporen, maar ze liepen allemaal dood. De nep-Kevin nam zijn telefoon niet op, e-mails werden niet beantwoord, zijn bankgegevens waren vervalst. ...

...Hij heeft geluk gehad, beseft hij. Met zijn zus de advocaat, en omdat hij niet op de jongen van het valse paspoort lijkt. De rechter geloofde hem uiteindelijk. De nep-Kevin was vlak voor de zitting opgepakt toen hij voor de derde keer een huis probeerde te huren, in Nijmegen dit keer. Hij vertelde dat hij in Heerlen woonde en in Amsterdam werkte. Nu wilde hij ergens in het midden wonen. De woningbouwverening vond het een ongeloofwaardig verhaal, googelde hem, kwam op de blogs die Kevin over zijn identiteitsdiefstal schreef en liet de fraudeur nog eens terugkomen, maar dit keer met de politie erbij. 

Kevin Goes heeft zijn identiteit weer terug. Het paspoort is vorige maand verlopen. De fraudeur zit nog vast, er komt nog een rechtszaak. Maar Goes heeft niet langer het gevoel dat zijn paspoort veilig is. „... zelfs met een nieuw paspoort voelt mijn identiteit nog besmet. Voor de rest van mijn leven loop ik rond met iets wat ik niet vertrouw.”

TIPS

Kevin Goes scheef het boek ‘Mijn gestolen leven’, over identiteitsfraude. Daarin staan tips om je identiteit te beschermen.

1. Bewaar geen kopie van je paspoort op je computer of in de cloud. Als je toch graag een kopie van je identiteitsbewijs op je computer of in de cloud wilt opslaan, noem het bestand dan niet ‘paspoort’.

2. Deel geen foto’s van gevoelige documenten op sociale media. Natuurlijk ben je trots dat je je rijbewijs gehaald hebt, maar een foto van dat roze pasje op Facebook speelt fraudeurs in de kaart.

3. Ga na wie over een kopie van je identiteitsbewijs beschikt. Zeker als zzp’er heb je meerdere opdrachtgevers. Dan kan het zijn dat tientallen bedrijven een kopie van je identiteitsbewijs hebben.

Alles bij de bron; NRC