De gebeurtenissen op 9/11 hebben mijn leven blijvend veranderd. Althans, zo lees ik in vele media. Diezelfde media deden destijds uitgebreid verslag. Maar wat doet het grootschalige mediacircus dat bij elke ramp of aanslag word opgezet met mij als toeschouwer? Het antwoord is eenvoudig: het creëert angst. Angst voor de grote boze buitenwereld waar ik als individuele burger weinig invloed op heb. 

Op straat hangende jongeren worden straatterroristen en zo is de link gelegd tussen terrorisme, extremisme, hangjongeren en de islam. Volslagen idiote redeneringen maar geloofd door het volk dat maar al te graag een zondebok vindt in angstige tijden.

Tot slot is er mijn privacy. Die is sterk afgenomen door al die camera's, invoering van de directe identificatieplicht, een vingerafdruk op mijn paspoort, extra controle bij luchthavens, en ook een steeds scherper toezicht op het internet. De overheid en het bedrijfsleven weten niet alleen waar ik brows maar ook waarheen ik reis. De ov-chipkaart registreert exact bij welke halte ik in- en uitstap en de camera's boven de snelweg draaien 24 uur per dag. Of deze commerciële ontwikkelingen leiden tot meer veiligheid is maar zeer de vraag. 

Is mijn wereld veranderd na 9/11? Ik ben geneigd te zeggen van wel. Al was het maar om te kunnen dromen dat de wereld vroeger veel mooier was. 

Alles bij de bron; NOS uit de artikelreeks; 10 jaar 9/11