Wat mij nog het meest verbaast aan de ophef over de onthullingen van Edward Snowden, is de ophef. Oké, toegegeven, het is nogal wat dat de Amerikaanse overheid zo goed als onbeperkt toegang lijkt te hebben tot het dataverkeer van haar burgers. Maar waren we werkelijk zo naïef dat de bekendmaking ervan een complete verrassing voor ons was?

Er is een adagium dat zegt dat alles wat technisch mogelijk is, ook gebeurt. Als het wetenschappelijk haalbaar is om een mens te klonen, kun je er zeker van zijn dat het ergens gedaan wordt. Uitvindingen kunnen niet worden ontuitgevonden. Kennis kan niet worden gewist. Er is geen enkele wet of regulering die de toepassing van uitvindingen of kennis in de hand kan houden...

...Privacy is een achterhaald begrip. Het bestaat niet meer. Wie dat nog niet wist, weet het nu. Zoals Mark Zuckerberg zei toen hem werd gevraagd wat hij vond van privacy: "Get over it."

De vraag of dit erg is, is irrelevant. Het is een onomkeerbaar feit. Wie gehecht is aan zijn privacy, mag nooit meer op internet, zelfs niet om zijn belastingaangifte in te vullen of zijn banksaldo te checken, moet zijn mobiele telefoon weggooien, mag niet meer pinnen, kan geen creditcard meer gebruiken, mag niet meer over de snelweg, waar zijn nummerbord wordt geregistreerd, en mag eigenlijk helemaal nooit meer de straat op om niet in beeld te komen van een van de miljarden beveiligingscamera's.

Privacy is in de moderne wereld een onmogelijkheid geworden. En er is niets wat we kunnen doen om dat terug te draaien. We zullen ermee moeten leren leven.

Alles bij de bron; deMorgen