Tijd voor reflectie

De laatste jaren zijn er op het niveau van de overheid een aantal ontwikkelingen met betrekking tot privacy geweest die nopen tot kritische reflectie. Onderdeel daarvan is de mate waarin het aantal camera's in bezit van de lokale overheden en hun partners een ongekende groei meemaakt, waarbij de ANPRcamera's in Mechelen waarschijnlijk het meest opvallende voorbeeld vormen.

Ze zijn, vooral in steden, niet meer uit het straatbeeld weg te denken: onbemande videocamera's. Bedoeld om het veiligheidsgevoel te verhogen, aan crowdcontrol te doen, geseinde wagens te vatten, etc. Redene en goede bedoelingen die steevast als motivatie voor plaatsing en aankoop naar voor worden gebracht, ze klinken alvast erg nobel. Vaak worden de camera’s ook in verband gebracht met een daling in criminaliteit of een hogere pakkans van criminelen.

Er is echter een keerzijde aan deze medaille. Immers, waar deze infrastructuur nu met goede bedoelingen wordt aangelegd en gebruikt, is er geen garantie dat dit in de nabije toekomst niet kan veranderen. Wanneer de overheid over steeds meer informatie en over steeds betere methoden van informatiewinning beschikt, heeft zij een steeds sterker apparaat dat kan gebruikt worden voor praktijken die wij momenteel associëren met landen zoals Rusland, het midden­oosten, China, … Het vormt immers een handig hulpmiddel bij het opsporen van individuen die niet echt geliefd zijn door de overheid. Dat kan wel eens omwille van ras, politieke overtuiging, afkomst, religie, … zijn.

...Met het vrijwillig afstaan van privacy heb ik dus geen probleem, het individu is immers vrij en dat geldt ook voor het handelen tov. de eigen privacy.

Laat mijn privacy dus mijn keuze zijn, niet die van anderen.

Alles bij de bron; Politics