Het ‘yes we scan’-verhaal wordt steeds grotesker. Gisteren, op de 130ste verjaardag van Kafka, is er een afluistermicrofoon gevonden op de schuilplaats van Julian ‘Wiki - Leaks’ Assange. Ik hou het niet meer bij wie precies aan wiens datakabels knabbelt. De Amerikanen bij de Europeanen. De Duitsers bij de Britten. De Britten bij de Amerikanen ... Het is één gigantische echoput. Wie nu nog gelooft dat de Nederlandse geheime diensten er niet aan meedoen, is stapelgek. 

Nederland: recordhouder van telefoontaps, grootverzamelaar van vingerafdrukken. De Stasi zou er jaloers op zijn. We winden ons op over onze privacy, maar als de privacy van een bekend persoon overduidelijk geschonden wordt, en een spoor van vernielingen trekt door carrières, relaties en families, rollebollen we hinnikend van pret over de dorpspleinen van de sociale media....

...Sinds wanneer is het gebruikelijk om te citeren uit strafdossiers, en de betrokkenen met naam en toenaam te noemen? Welk recht hebben de kranten om uit pikante privémails te citeren? 

Het gehele artikel in deze bijlage [Bron; NRC digiabo]