Privacy
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Het is hoog tijd dat we meer geld en mensen vrijmaken voor de bescherming van onze privégegevens, want de ontwikkelingen gaan zo razendsnel, dat we in een mum van tijd in een Kafkaëske situatie kunnen geraken.
Een troebele markt van handelsinformatiebureautjes plakt voor goed geld stickertjes op u en mij; de één deugt, de ander deugt niet. En vrijwel alle gevestigde telefoonproviders, webshops en energiemaatschappijen doen er zaken mee.
Deze site kwam dit weekeinde met een onthullend verhaal over die registratie van vermeende wanbetalers. Het gebeurt allemaal zonder dat je het weet. Je hoeft alleen de pech te hebben van een verkeerde achternaam, geboortedatum, een verkeerde wijk of een huis waarin ooit iemand woonde die het niet zo nauw nam met betalen, en de deuren gaan dicht.
Het is een ronduit enge ontwikkeling. Vooral omdat niemand van ons weet hoe het precies werkt.
Inmiddels lopen bij de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) meerdere onderzoeken naar deze onverkwikkelijke ruilhandel in privégegevens. Vooralsnog lijkt het vechten tegen de bierkaai. De AP kreeg in 2022 12.486 klachten binnen van burgers en meldt in haar jongste jaarverslag dat het te weinig capaciteit heeft om die allemaal te behandelen.
Het is hoog tijd dat we hier meer geld en mensen voor vrijmaken. De bescherming van persoonsgegevens is een grondrecht, maar de huidige ontwikkelingen gaan zo razendsnel dat we in een mum van tijd in een Kafkaëske situatie kunnen geraken.
Wie de grip op zijn gegevens verliest, verliest de grip op zijn leven. En dat laatste is het ergste dat iemand kan gebeuren.
Alles bij de bron; AD [inloggen noodzakelijk]
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Ondanks dat we feitelijk gezien niet per se onveiliger zijn, voelen we ons dat wel. Om die reden is het aantal bedrijven in de beveiliging in tien jaar tijd gestegen van zo’n 3000 naar meer dan 10.000.
De technologie wordt ook steeds beter, maar dat heeft zo zijn risico’s, zegt hoogleraar Besturen van veiligheid Ira Helsloot bij Stand van Nederland: Generatie Next op NPO 2. “We gaan steeds meer naar een veiligheidssamenleving, waarbij we privacy en andere vrijheden opofferen voor ‘beveiliging’ tegen criminaliteit.”
De huidige maatschappij lijkt steeds meer gefocust op veiligheid. Met meer camera’s en cameratoezicht, maakt het volgens Helsloot dat we “een maatschappij krijgen waar we onze vrijheden en privacy opofferen voor de beveiliging tegen een risico dat objectief steeds kleiner wordt.” De hoogleraar trekt de vergelijking met het boek 1984 van George Orwell, waarin ‘Big Brother’ alles ziet wat er gebeurt en privacy niet meer bestaat. “Dat is wel een beweging die je steeds meer ziet. Er wordt steeds meer controleerbaar.”
Volgens Jorrik Habing, eigenaar van een beveiligingsbedrijf, leven we min of meer al in een ‘surveillancemaatschappij’, hoewel dat volgens hem enkel is voorbestemd voor de overheid en niet voor bedrijven of particulieren.
Alles bij de bron; WNL
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Een groot deel van het leven speelt zich tegenwoordig online af. Dit betekent ook dat er steeds meer digitale persoonsgegevens zijn. Die persoonsgegevens houden niet op te bestaan zodra men komt te overlijden. Wat is de juridische status van deze gegevens en welke rechten kunnen nabestaanden uitoefenen?
Op die vragen heeft de rechtbank Den Haag in haar uitspraak van 24 januari jl. antwoord gegeven. In deze bijdrage wordt ‘post mortem’ gegevensbescherming besproken. Hierbij wordt zowel gekeken naar hoe Nederland hiermee omgaat als naar andere Europese jurisdicties...
...Eiser had zijn vordering gebaseerd op de rechten die op grond van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (‘’AVG’’) aan betrokkenen worden toegekend. De erfgenamen stellen dat deze rechten krachtens erfopvolging op hen over zijn gegaan. De vraag voor de rechter is of de erfgenamen van eiser ontvankelijk zijn en de procedure voort kunnen zetten.
Het antwoord van de rechtbank is duidelijk: nee. De rechter oordeelt dat de op de AVG gebaseerde rechten bij uitstek persoonlijke rechten zijn, die alleen door de eiser zelf zijn in te roepen. Zij zijn niet vermogens- of familierechtelijk van aard en daarom niet voor overgang vatbaar...
...In overweging 27 van de AVG is bepaald dat de verordening niet van toepassing is op de persoonsgegevens van overleden personen.
Bij de implementatie van de AVG heeft Nederland ervoor gekozen om geen nadere regels hierover op te stellen. Dit betekent dat in Nederland de AVG slechts van toepassing is op levende personen en hier door nabestaanden niet een beroep op kan worden gedaan...
...Deze lacune in de Nederlandse wetgeving kan leiden tot rechtsonzekerheid, zowel voor betrokkenen die geen duidelijkheid hebben over wat er met hun persoonsgegevens zal gebeuren wanneer zij komen te overlijden, als voor de nabestaanden. Het stellen van nadere regels over hoe hiermee moet worden omgegaan lijkt een logische stap in de huidige (digitale) samenleving.
Alles bij de bron; SOLV
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Een berichtje van Google: “We hebben uw foto’s op soort gesorteerd. U vindt het resultaat in map zus en zo.” En een week later: “We hebben uw foto’s nu een kleurtje gegeven. Lekker knallen!” Ik knipperde twee keer met mijn ogen. Las ik het goed? Zat Google zomaar in mijn mobiele telefoon te rommelen?
Ik vertelde het een vriend, en die begreep mijn verontwaardiging niet. “Zo gaat dat tegenwoordig.” Totdat ik een vergelijking trok met het analoge tijdperk. “Stel”, zei ik, “dat je uit je werk thuiskomt en je treft op tafel al je fotoboeken. Ernaast ligt een briefje: ik heb even je albums doorgebladerd, en ben tot een andere rangschikking gekomen: vakantiefoto’s Kreta zitten nu in het album Zuid-Europa. Hartelijke groet, je overbuurman.”
“Tja”, reageerde mijn vriend, “nu je het op die manier brengt, klinkt het inderdaad absurd. Als je dat nu eens zo opschrijft in de krant?” Wel, bij deze dus. Overigens, ik heb de bemoeizucht van Google misschien aan mezelf te danken. Vaak stem je ongemerkt in met bepaalde voorwaarden. Of je bent daartoe, op straffe van uitsluiting van belangrijke services, bijna wel gedwongen.
...We hebben dankzij Google c.s. geen privacy meer. Dat is geen nieuws, ik weet het. En we krijgen er allerlei gemakken voor terug, ook dat weet ik. Toch blijft het me verontrusten dat anonieme krachten zo intens in onze levens kunnen doordringen. En dat de democratische controle zo amechtig tekortschiet. Op het moment dat Google alles al van ons afwist, kwam de politiek met een privacywet waarbij we, ook als we voor de honderdste keer dezelfde website bezoeken, telkens weer moeten intoetsen dat we de cookies aanvaarden.
Privacywetgeving is, zo weet iedereen, een ontzettende sta-in-de -weg bij het regelen van de meest onschuldige, praktische kwesties. Zo vroeg ik recent aan de tennisvereniging of ze me een lijstje konden appen van tennisliefhebbers in mijn wijk. Antwoord: “Nee, dat mag niet vanwege de Europese privacywet.”
Als ik op een mooie zondagmiddag een balletje wil slaan met mijn buurman ben ik een gevaar voor de privacy. Maar als ik met mijn mobiele telefoon te dicht langs een schoenenzaak loop, heb ik diezelfde avond nog een advertentie voor sneakers in mijn tijdlijn. Daar is een woord voor: privacy-schizofrenie.
Alles bij de bron; Trouw
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
De gegevensverwerking via de MS clouddiensten kent thans nog maar zes lage risico's en één hoog risico. Dit blijkt uit een beoordeling van de effecten op de gegevensbescherming (DPIA).
Volgens de onderzoekers is er nog wel een hoog risico als organisaties Teams gebruiken om zeer gevoelige en bijzondere categorieën gegevens te verwerken, vanwege de mogelijke toegang door opsporings- en veiligheidsdiensten in de VS. De kans dat deze Amerikaanse diensten daadwerkelijk die gegevens aftappen of vorderen lijkt vooral theoretisch. Microsoft heeft nog nooit gegevens van Europese publieke-sectorklanten aan enige overheid verstrekt.
Opdrachtgevers tot de DPIA waren het ministerie van Justitie en Veiligheid en Surf, de ict-inkooporganisatie van hogescholen en universiteiten. Het betreft een vervolgonderzoek nadat eerder zes hoge risico’s waren vastgesteld.
Alles bij de bron; Computable
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Vier op de tien Nederlanders maakt zich zorgen over de beveiliging van coronapersoonsgegevens die de overheid bewaart. Dat blijkt uit een onderzoek van KPMG onder ruim duizend mensen.
Arnold Roosendaal van Privacy Company schrikt niet van deze cijfers. ‘Er zijn het afgelopen jaar veel cijfers in het nieuws geweest over privacy, wat bijdraagt aan het bewustzijn. Maar meer bewustzijn betekent ook dat je meer risico's ziet, dus misschien dat mensen hierdoor wantrouwend zijn geworden.'
'De zorgen zijn deels terecht. Er werden gedurende de coronacrisis heel snel allerlei systemen opgetuigd, en werden heel veel mensen aangenomen voor bron- en contactonderzoek, waardoor zij toegang kregen tot gegevens. Hier zijn wel dingen misgegaan.’
Alles bij de bron; BNR
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
In het Wilde Westen van de techgiganten is de sheriff gearriveerd, die waakt over onze privacy. Maar zijn regels en boetes hebben ook hun keerzijde, schrijven Hans de Bruijn en Bram Klievink, want data zijn hard nodig voor betere zorg, beter onderwijs en meer veiligheid...
...In dit essay pellen we eerst dat privacy-begrip af. De conclusie zal zijn dat je van overheden mag verwachten dat ze vol inzetten op de bescherming van data-afgifte en datagebruik. Dat doen ze ook en in het publieke debat is gelukkig veel meer aandacht voor privacy dan voorheen.
Tegelijk zijn data cruciaal in onze digitaliserende samenleving. Ze kunnen bijdragen aan innovatie: aan meer veiligheid, betere zorg, beter onderwijs. En we mogen van overheden ook verwachten dat ze alles uit de kast halen om veiligheid, goede zorg en goed onderwijs te bevorderen. Dat element missen we in het publieke debat...
...De techcowboys hebben een enorme ravage aangericht. Maar nu is the sheriff in town: er zijn regels uitgevaardigd en de sheriff strijdt voor law and order.
Bij privacybescherming gaat het om ten minste twee evenwichtsoefeningen. Allereerst die tussen het grote belang van privacy, maar ook het grote belang van innovatie van de digitale infrastructuur. En dan is er nog de vraag of overheden innovaties richting moeten geven of ruimte moeten geven.
Dat gesprek moet worden gevoerd, anders bestaat het risico dat het privacydebat een western blijft, met uitsluitend good guys en bad guys.
Alles bij de bron; Trouw [lang-lezen-artikel]
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Systemen zijn wél op een privacyvriendelijke manier te ontwerpen zonder dat dit ten koste gaat van functionaliteit of bruikbaarheid. Vaak is het helemaal niet nodig met de privacy te schipperen omdat systemen anders weinig impact zouden hebben. Dat stelt Jaap-Henk Hoepman, hoogleraar Computer Science aan de universiteiten van Karlstad (Zweden) en Nijmegen.
In zijn boek ‘Privacy is Hard and Seven Other Myths, Achieving Privacy through Careful Design’ (MIT Press) legt Hoepman uit hoe je met een beter systeemontwerp tot meer privacybescherming kunt komen.
Naast bekende mythes zoals ‘ik heb niets te verbergen’, doet hij stellingen als ‘extra privacy leidt tot minder veiligheid’. Onuitroeibaar is de gedachte dat privacy moeilijk is. Welnee, stelt privacy-expert Hoepman in een telefonische toelichting. Met een beetje moeite en aandacht kan veel privacyschade worden voorkomen.
Hoepman beperkt zich in zijn boek tot methoden die systeemontwerpers zonder veel moeite kunnen toepassen. De auteur vertelt hoe je technisch bepaalde dingen kunt fixen. Verder bespreekt hij pseudoniemen. Ook voorbeelden van gebrekkig ontwerp, encryptie en metadata passeren de revue. Verder gaat hij in op de voordelen van het lokaal houden van persoonlijke gegevens op je eigen toestel. Identificatie is vaak niet nodig. Iemands persoonlijke eigenschappen zoals leeftijd volstaan dan.
De auteur laat wegens ruimtegebrek een aantal privacy verhogende technieken achterwege zoals homomorfe encryptie en veilige multiparty-berekening. Er zijn behoorlijk veel niet al te ingewikkelde technieken. Doorgaans is het alleen maar een kwestie van toepassen.
Alles bij de bron; Computable
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
In een tijd van toenemende digitalisatie worden mensen zich steeds bewuster van en bezorgder over de bescherming van hun persoonlijke data. Het verwerken van persoonlijke data is daarnaast waardevoller en lucratiever geworden voor bedrijven. Het biedt kansen voor economische groei, sociale vooruitgang en research. Dit kan echter ook een risico vormen voor de basisrechten van het individu.
Persoonlijke data kunnen onthullen wie een persoon is, en het verwerken van deze data kan daarom een serieuze bedreiging zijn voor het recht op privacy. Bedrijven hebben zodoende meer verantwoordelijkheid dan ooit om ethisch, compliant en veilig met deze data om te gaan. Dit moeten organisaties in Nederland doen volgens de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG).
Ondanks deze wetgeving blijft nieuws over de bescherming van onze data - of liever het gebrek daarvan - het nieuws domineren. De verantwoordelijkheid om de integriteit van onze rechten, waaronder het recht op vrijheid van meningsuiting en het recht op non-discriminatie, te beschermen ligt daarbij steeds vaker bij de dataprotectie-activiteiten en security-technologieën van zakelijke bedrijven...
...Ongeacht de grootte van een bedrijf, is het van essentieel belang dat er met oplossingen gewerkt wordt die data-security, compliance en privacy garanderen. Ga daarbij niet alleen af op het woord van een leverancier dat zijn oplossingen veilig zijn - lees testimonials, doe eigen onderzoek en kijk naar gerespecteerde reward bodies. Door zo te werken, zet je een belangrijke stap in het beschermen van mensenrechten.
Alles bij de bron; AGConnect
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Digitale technologie kan dienen om mensen te emanciperen of net om hen te onderdrukken. Het is een tegenstelling die de Egyptische privacyactivist Ramy Raoof dagelijks bezighoudt. Hij verdiende zijn sporen tijdens de Arabische Lente, en beschermt vandaag activisten als digitaal expert voor Amnesty International.
Waarom is het recht op privacy zo belangrijk?
Ramy Raoof: Mensen hebben privacy nodig om zich te kunnen organiseren. Als je verandering wil teweegbrengen, moet je toegang krijgen tot veilige hulpmiddelen. Dat kan gaan van het uitbrengen van een krant tot het vormen van een groep waarin LGBTQ+-mensen zich in verenigen. Een overheid zal altijd meer middelen kunnen inzetten tegen burgers dan omgekeerd.
Het recht op privacy effent dat machtsonevenwicht. Bepaalde mensen, zoals vluchtelingen of mensen die tot een minderheidsgroep behoren, zijn kwetsbaarder. Ze worden geconfronteerd met ongelijkheden en problemen die voortvloeien uit scheefgetrokken systemen. Daarom is het ook zo belangrijk om op internationaal niveau standaarden te hebben die hen beschermen, en hen ook te betrekken bij de vormgeving daarvan.
Alles bij de bron; MO