De politie heeft eerder een internetfilter voor afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen opgetuigd. Onderzoekers van het eigen ministerie vonden dat toen, drie jaar geleden, onwettig. De politie werkt nu mee aan proef met een nieuw filter. Kan dit filter wel door de beugel?

De politie doet veel en ontzettend belangrijk onderzoek naar de makers en verspreiders van afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen. Alle afbeeldingen die de politie tegenkomt, worden opgeslagen voor later onderzoek. Om die verzameling snel digitaal te kunnen doorzoeken heeft de politie een cryptografische samenvatting van elk van de afbeeldingen gemaakt. Zodra je een afbeelding upload maakt de website daar vliegensvlug een samenvatting van. In technisch jargon heet die samenvatting een ‘hash’. Die samenvatting wordt vervolgens opgezocht in het overzicht van de politie. De upload wordt geweigerd als de ‘hash’ die van een bekende afbeelding blijkt te zijn. De proef met dit filter werd vorige maand gelanceerd. Maar is deze opzet wel zo goed?

Bij dit filter wordt door de politie bepaald welke plaatjes worden geweigerd en welke niet. Immers, het overzicht met de bekende afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen wordt (terecht!) beheert door de politie. Daar komt ook nog eens bij dat niemand kan controleren welke afbeeldingen door de politie op de lijst worden opgenomen. De politie besluit dus wat mag en wat niet mag, zonder dat de politie daar in een wet de bevoegdheid voor heeft gekregen. En dat is dus in strijd met het EVRM.

Drie jaar geleden kon het filter niet door de beugel omdat het niet in de wet was vastgelegd. Dat nu in de voorbereiding van deze nieuwe proef zo gemakkelijk over hetzelfde punt is gestapt, geeft te denken. Half maart, als deze proef is afgelopen, moet in de evaluatie hier zeker aandacht voor zijn.

Alles bij de bron; bof