De Autoriteit Persoonsgegevens geeft organisaties zes tips voor het opstellen van een privacybeleid, aangezien uit onderzoek van de toezichthouder blijkt dat hier nog weleens wat mis mee is. Via een privacybeleid kunnen organisaties aantonen hoe zij gegevens van bijvoorbeeld klanten beschermen.
Naar aanleiding van het onderzoek doet de Autoriteit Persoonsgegevens zes aanbevelingen voor het opstellen van een privacybeleid.
1. Beoordeel of de organisatie verplicht is om een privacybeleid in te richten.
2. Gebruik interne en/of externe expertise.
3. Leg het beleid vast in één document.
4. Wees concreet.
5. Maak het beleid bekend.
6. Wanneer het niet verplicht is kan het toch verstandig zijn een privacybeleid op te stellen.
Via de privacywebsite van Apple kun je een kopietje aanvragen van alle gegevens die het bedrijf over je heeft verzameld. We laten je zien hoe dat werkt...
...Ga naar de website en klik op Beheer je privacy. Onder Zo bescherm je jouw privacy klik je op Beheer je Apple-ID. Scrol dan naar de sectie getiteld Neem de controle over je data en klik op de link Naar de pagina over je gegevens en privacy. Deze link leidt je door naar de inlogpagina waar je je Apple ID opgeeft.
Op deze pagina kun je je gegevens aanpassen, verwijderen of inzien. Bovenaan zie je het kopjeEen kopie van je gegevens ontvangen en een link Verzoek om een kopie van je gegevenswaar je op moet klikken om naar de juiste pagina te gaan waar je een overzicht krijgt van alle data die je kunt binnenhalen.
Je kunt hier een selectie maken van de spullen die je wilt downloaden. Hierna krijg je een melding te zien dat de gegevens worden voorbereid. Je krijgt tevens een e-mailtje op het aan je Apple-ID gekoppelde e-mailadres dat dit proces tot zeven dagen in beslag kan nemen. Apple gebruikt die tijd om zich ervan te verzekeren dat degene die de gegevens opvraagt ook de eigenaar is. Je kunt online de status bekijken van je verzoek via jouw account-pagina.
Donderdag 21 maart om 19.30 is in de Bibliotheek in Balk De Kleinste Privacyshow te zien. Een programma vol mini-colleges, gekke kwisjes en zelfs een minibingo waarin je allerlei handige dingen leert over online veiligheid en privacy.
Hoe bedenk ik het allerslimste wachtwoord? Hoe herken ik een nep e-mail? Wat zijn cookies en trackers? Zomaar een paar vragen waar je tijdens De Kleinste Privacyshow een antwoord op krijgt.
Het programma duurt twee uur en er wordt afgesloten met mini-consults (30 minuten) over privacy en internet. Alle bezoekers van de Kleinste Privacyshow krijgen ook nog een gratis Data Detox Kit mee naar huis. De Data Detox Kit is een 8-stappen-programma om je digitale persoonlijkheid op te schonen.
Voor iedereen van 18 jaar en ouder die geïnteresseerd is in online veiligheid en privacy. De toegang is gratis, wel graag even aanmelden via www.bmf.nl/privacy-balk De avond start om 19.30 uur, inloop vanaf 19.00 uur.
De Europese Unie stemt momenteel over hervorming van het copyright. Vooral over Artikel 11 (Linkbelasting) en Artikel 13 (Uploadfilter) plaatsen veel verschillende groepen en internetwaakhonden kritische kanttekeningen
Artikel 13 gaat over het automatisch blokeren van "copyrighted" content. De enige manier waarop bedrijven zich kunnen houden aan die wet is een soort van upload filter met het grote risico dat dat fungeren gaat als censor. Dit houdt ook in dat bijvoorbeeld memes of parodieen kunnen worden gecensureerd. Maar denkt u eens in dat er een straatprotest plaats vindt, en dat er bijvoorbeeld op de achtergrond een Starbucks of een Mc Donalds zichtbaar is. Zou het uploadfilter dit protest dan ook blokkeren?
En dan is er Artikel 11. De linkbelasting. Het zou inhouden dat voor het linken naar materiaal voortaan betaald moet worden. Wat betekent dit voor de educatie online? Want als er moet worden betaald en bedrijven moeten voortaan kiezen voor welke links ze betalen, besluiten zij dan uiteindelijk ook wat wij allemaal te zien krijgen op internet? Wat houdt educatie dan nog in?
En om deze (en andere) redenen gaan wij dus op 23 maart de straat op. In heel Europa.
Minister De Backer zet na drie jaar een punt achter zijn toer door België waarbij hij scholieren bewust probeerde te maken van hun online privacy, “Ik hoop dat leerlingen er iets van opsteken en bewuster omgaan met wat ze delen op sociale media”.
“Ik heb het drie jaar gedaan en ontzettend veel positieve reacties gekregen”, vertelt De Backer. “Ik hoop alleen dat de les nu blijft hangen. Niet alleen bij de leerlingen, maar ook bij de leerkrachten en directies. Sociale media en internet zijn niet meer weg te denken uit het dagelijks leven van jongeren. Ze staan op met Snapchat, lunchen met Instagram, maken hun huiswerk met Google, checken ondertussen Twitter en gaan slapen met Facebook. Dat maakt ze kwetsbaar als ze er geen rekening mee houden dat hun digitale leven ook tegen hen kan gebruikt worden. Het was mijn taak als minister om jongeren bewust te maken van het belang van hun privacy.”
Tijdens de les gaf de minister een aantal tips, zoals het gebruik van verschillende paswoorden, het afplakken van je webcam, vriendenlijsten beperken op Facebook, privacy-instellingen bekijken van apps of oppassen wat je in apps als Messenger allemaal typt, want zelfs nog voor het versturen van een chatbericht wordt het al digitaal opgeslagen. “Het was enorm leerrijk”, vindt Benjamin uit het vierde middelbaar. “Heel wat zaken weet je wel, maar je houdt er niet altijd rekening mee. Ik ga straks wel kijken of mijn gezichtsherkenning op Facebook wel uit staat.”
De Backer waarschuwt ook dat sociale media gevaarlijk zijn voor pestgedrag. “Door de komst van sociale media stopt pesten niet meer aan de schoolpoort, maar gaat het pesten soms 24 uur door. We mogen de impact daarvan niet onderschatten. Wanneer een ongewenst filmpje circuleert, aarzel dan niet om klacht in te dienen bij de politie en bij de Gegevensbeschermingsautoriteit.” Meer info op www.ikbeslis.be.
Veel Nederlanders zeggen privacy belangrijk te vinden, maar klikken tijdens het online winkelen toch op ‘Oké’ zonder de privacyvoorwaarden te lezen. Aan ‘digitariërs’ is deze privacyparadox niet besteed. Wat motiveert de mensen die hun data alleen delen als het echt niet anders kan, en wat leren we van ze?...
...‘Mijn persoonlijke data, zoals financiële stukken en notariële aktes, open ik alleen op mijn schone computer waarmee ik niet op internet surf. Ik heb een iPad waarmee ik de vuile dingen doe, zoals online surfen of Google Maps. Mijn systeem is niet waterdicht: soms moet ik op mijn schone computer op internet om programma’s te updaten. Daarnaast heb ik geen smartphone, ik zet nooit iets in de cloud en ik gebruik geen sociale media. Helemaal geen datasporen achterlaten is onrealistisch, maar dat betekent niet dat we ons privéleven moeten delen op Facebook en onze hardlooproutes op Strava... Het heeft zeker nadelen, maar uiteindelijk gaat het toch om onze vrijheid en democratie. Daar moet je wat voor overhebben. En als je het eenmaal hebt ingericht, is het zo moeilijk niet.’
...‘Als ik theaterkaartjes bestel, vul ik altijd onzingegevens in’, zegt Hans de Zwart, directeur van Bits of Freedom. ‘Er is geen enkele reden om de juiste gegevens te geven, met uitzondering van het e-mailadres waarop je de kaartjes ontvangt.'... ‘Met Facebook en LinkedIn was ik al eerder gestopt, WhatsApp heb ik nooit gehad en eind vorig jaar stapte ik van Twitter af. De directe aanleiding was het boek Ten Arguments for Deleting Your Social Media Accounts Right Now, waarin een van de redenen was: it turns you into an asshole. Ik merkte inderdaad dat ik op Twitter niet mijn beste zelf was.
‘Er zijn twee redenen waarom ik dit doe. Ten eerste houd ik ervan vrij en onafhankelijk te zijn. Ik probeer in mijn leven zo min mogelijk afhankelijke relaties op te bouwen. Ten tweede maak ik me grote zorgen over de macht van bedrijven als Google, Facebook en Amazon. Ze verzamelen onze data op grote schaal, beïnvloeden ons gedrag en verdienen daar geld mee. Dat tast onze democratie en rechtsstaat aan. Ik probeer daarom een soort vegetariër te zijn in het digitale domein en zoveel mogelijk principiële keuzes te maken.'
Sinds deze week is PSD2 in Nederland van kracht: de nieuwe Europese bankenwet die onder meer mogelijk maakt dat bankgegevens ook door andere partijen verwerkt mogen worden. Dit brengt grote privacy-risico's met zich mee.
Hoeveel informatie zit verstopt in tien jaar rekeninginformatie denkt u? Inkomsten, uitgaven, lidmaatschappen, donaties, locaties? En welk profiel maakt een kredietbeoordelaar als die kijkt naar roodstand, relaties en onlineaankopen? Bij hoeveel partijen komen al die gegevens straks te liggen?...
...Privacy First zet zich in voor eigen keuzes in een vrije omgeving. Daarom nodigen we u uit om deel te nemen aan ons nieuwe PSD2 Privacy Panel. We willen panelleden de komende tijd informeren en vragen om mee te denken over privacy-risico's. Doet u mee? Als u zich inschrijft kunt u een waardevolle bijdrage leveren aan diverse onderwerpen op het gebied van PSD2 en privacy. Bovendien: uw medewerking versterkt de boodschap van Privacy First!
U kunt zich via deze link opgeven voor het PSD2 Privacy Panel. U ontvangt een welkomstmail en hierna enkele informatieve mails over PSD2 en privacy-risico's. Vervolgens vragen we uw mening in een aantal enquêtes. Later dit jaar organiseren we een bijeenkomst over dit uiterst relevante thema.
Woensdag 13 februari staat in het teken van privacy en social media. Te gast tijdens de bijeenkomst in NHL Stenden Hogeschool is hoogleraar ethiek Jeroen van den Hoven.
Facebook kent je beter dan je beste vrienden. Dat is eigenlijk best wel eng. En het kwaad dat in ons schuilt, kan op social media vileine en verwoestende vormen aannemen. Hoogleraar ethiek Jeroen van den Hoven van de TU Delft schreef er een boek over: ‘Evil online’. Het kwaad online.
Kaarten zijn te bestellen via de website van het Kenniscafé Emmen.
