Protestwebsite HKChronicles wordt geblokkeerd door internetaanbieders in Hongkong. Dat bevestigt de website aan Reuters na berichtgeving van de South China Morning Post. Op HKChronicles worden met name berichten gepubliceerd over demonstraties tegen de Chinese overheid.
Zondag schreef de South China Morning Post dat de politie van Hongkong de nationale veiligheidswet van de stad voor het eerst had ingeschakeld, om HKChronicles te blokkeren. De politie had volgens de krant providers opgeroepen om toegang van gebruikers te blokkeren. De politie kan volgens de nieuwe, omstreden veiligheidswet websites laten blokkeren die een potentieel nationaal veiligheidsprobleem vormen.
In Hongkong zijn al langer protesten vanwege de toenemende inmenging van China, waarmee de autonomie van Hongkong wordt beperkt. Vorige week werden nog 53 activisten opgepakt op basis van de nieuwe veiligheidswet.
Zorgverzekeraars Zilveren Kruis en Zorg en Zekerheid hebben onterecht het contract voor 2021 met dienstapotheek Eemland in Amersfoort opgezegd, zo oordeelde de voorzieningenrechter in Utrecht vrijdag.
De verzekeraars moeten alsnog een overeenkomst sluiten met de dienstapotheek, die farmaceutische spoedzorg regelt vanuit ziekenhuis Meander Medisch Centrum in Amersfoort. Volgens de verzekeraars kon de apotheek zijn kostenraming voor 2021 niet verantwoorden en was hij niet transparant over het patiëntenbestand.
De apotheek weigerde een lijst met persoonsgegevens te leveren in verband met privacywetgeving en plakte opgevraagde facturen af.
President Vladimir Poetin heeft woensdag een reeks wetten ondertekend waarmee Rusland nieuwe bevoegdheden krijgt om Amerikaanse socialemediareuzen in te perken, individuen te bestempelen als 'buitenlandse agenten' en op te treden tegen de openbaarmaking van persoonlijke gegevens van veiligheidsagenten.
Dat meldt persbureau Reuters . Een van de wetten stelt Rusland in staat om de toegang tot sites die Russische media 'discrimineren' te blokkeren of te beperken. De wet, die de angst voedt dat Rusland de kant van China opgaat waar het gaat om controle van het internet, is onderdeel van een campagne onder Poetin om de 'internetsoevereiniteit' van Rusland te vergroten.
Een tweede wet introduceert boetes die kunnen oplopen van 20% van de omzet die de socialemediabedrijven in het jaar ervoor in Rusland boekten. Deze kunnen worden uitgedeeld als de bedrijven herhaaldelijk nalaten om verboden inhoud te verwijderen, iets dat YouTube en Facebook volgens Russische wetgevers vaak hebben gedaan.
Een derde wet verbiedt de openbaarmaking van persoonlijke gegevens van Russische veiligheidsfunctionarissen. Deze worden soms online gelekt en zijn weleens door onderzoeksjournalisten gebruikt om clandestiene operaties op te sporen. Zo onthulde onderzoeksbureau Bellingcat eerder deze maand gegevens van een aantal geheimagenten die door Kremlincriticus Alexej Navalny worden beschuldigd van betrokkenheid bij zijn vergiftiging.
In België heeft de minister van Justitie het de politie in de provincie Limburg verboden om tijdens de jaarwisseling politiedrones met warmtebeeldcamera’s in te zetten om coronamaatregelen en vuurwerkverbod te handhaven.
De minister vindt dat de politie moderne technologie moet kunnen inzetten, maar die moet dan wel passen in de rechtsstaat. ‘Net als het huis is de tuin onschendbaar. Drones met warmtesensoren inzetten om drugslabs op te sporen, kan perfect. Maar het is iets heel anders dan ze als algemeen middel gebruiken bij de ordehandhaving van de coronamaatregelen’. Volgens hem is de ‘sleepnettechniek’ – drones gaan actief op zoek gaan naar potentiële overtredingen – ‘veel te disproportioneel’.
Vooral de privacy van bewoners zou geschaad worden, zeiden privacydeskundigen (ook in Nederland) al eerder. Privacyjurist Matthias Dobbelaere-Welvaert is ook fel tegen handhaving met drones. ‘Dat hoort thuis in China, en laten we het daar maar houden’. Ook universitair hoofddocent privacyrecht Bart Schermer (Universiteit Leiden) wees op inbreuk op privacy. ‘Als je die drones stelselmatiger inzet, wordt de inbreuk ernstiger’. En ook al slaat de politie die beelden niet op, ‘de aard van het toezicht is anders dan een agent die op straat loopt. Je ziet de agent niet meer en diegene kan jou in de hele publieke ruimte volgen’.
Tijdens de Nationale Privacy Conferentie op 28 januari as. worden alle genomineerde projecten door de inzenders aan het publiek gepresenteerd. De Nederlandse Privacy Awards zullen vervolgens worden uitgereikt in vier categorieën: 1) Consumentenoplossingen, 2) Bedrijfsoplossingen, 3) Overheidsdiensten en 4) Aanmoedigingsprijs.
Dit jaar heeft opnieuw een groot aantal inzenders (waaronder meerdere overheidsorganisaties) zich voor deelname aan de Nederlandse Privacy Awards aangemeld. Na een eerste selectie en diverse gesprekken heeft de onafhankelijke vakjury de volgende genomineerden bepaald.
Krijgt wie gevaccineerd is straks makkelijker toegang tot bijvoorbeeld de horeca? Er gaan stemmen op om dat te regelen. Welke haken en ogen zitten eraan?
Bij de entree van het festivalterrein staat een scanner: op je telefoon pak je je digitale vaccinatiebewijs erbij, dat gekoppeld is aan DigiD. Het apparaat piept, het poortje gaat open en je loopt zo de festivalweide op, dat volstroomt met andere ingeënte mensen. Het kan weer, een veilig feest.
Het is een dystopisch beeld, herkenbaar voor kijkers van de film Contagion, waarin de wereld is overvallen door een nieuw gevaarlijk virus. Maar als het aan een meerderheid van de Nederlanders ligt, zou zoiets binnenkort werkelijkheid zijn. Dat bleek uit een representatieve steekproef van de TU Delft met 1.640 deelnemers. Driekwart koos voor de optie waarin gevaccineerden meer vrijheden krijgen dan degenen die een vaccinatie weigeren. Minister De Jonge heeft al gezegd dat hij niet voor het afdwingen of belonen van vaccinatie is. Maar zou het juridisch zijn toegestaan voor ondernemers om naar het bewijs te vragen?
‘Gezondheid geldt als een bijzonder persoonsgegeven’, zegt Menno Weij, als jurist gespecialiseerd in privacy en ict. ‘En dat kun je alleen verwerken onder bijzondere voorwaarden.’ Dat zou eventueel kunnen door toestemming te vragen, zegt privacy- en ict-advocaat Thomas van Essen.
Weij: ‘Maar als je mensen alleen vraagt zo’n bewijs te tonen, is het de vraag of je die gegevens registreert en verwerkt. Een probleem is wel: wat is het gevolg als je weigert je bewijs te tonen? Als dat betekent dat je niet binnenkomt, zegt de autoriteit: maar dan is het geen vrije keuze.’ En bij het vragen om persoonsgegevens moet dat geven van toestemming expliciet, geïnformeerd en in vrijheid gebeuren volgens de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG).
Een andere optie is dat er een specifieke wettelijke basis komt voor het al dan niet moeten tonen van een vaccinatiebewijs. Weij: ‘In dat geval zou de overheid alsnog de wet moeten afstemmen met de Autoriteit Persoonsgegevens. De waakhond is tot nu in de coronacrisis erg terughoudend en streng geweest.’
Het staat ondernemers vrij om een deurbeleid te voeren, binnen de bandbreedte van de wet. Stel dat een klant een procedure zou willen beginnen omdat hij geweigerd is, zegt Van Essen, dan zou die zich op twee grondrechten kunnen beroepen. ‘Het recht op persoonlijke levenssfeer, en godsdienstvrijheid.’
De bewijslast ligt dan bij de uitbater. Van Essen: ‘Hij moet aantonen dat zijn beleid noodzakelijk is om de gezondheid van zijn klanten te waarborgen, dat hij dat doel niet met andere maatregelen zou kunnen bereiken en dat het doel de inbreuk op het grondrecht rechtvaardigt.’
Bij Monique valt enkele weken terug een boete op de mat. Ze zou zich hebben bezondigd aan feitcode R545 ’vasthouden mobiel elektronisch apparaat tijdens rijden’. Dat ze belde, klopt. Maar ze hield haar telefoon absoluut niet vast, die lag op haar been.
Precies dat, de smartphone op haar been, wordt eind november ’gezien’ en vastgelegd door een slimme camera die staat opgesteld boven de A10. De boete van 240 euro die volgt, is voor het vasthouden van een mobiel elektronisch apparaat tijdens het rijden. Iets dat ze dus overduidelijk níet doet. Dat blijkt ook uit de door haar opgevraagde foto’s waarop de boete is gebaseerd. De telefoon ligt op haar been en haar hand is geen moment in de buurt...
...De nieuwe camera’s zijn volgens het OM zo betrouwbaar dat overtredingen automatisch worden doorgestuurd naar het Centraal Justitieel Incasso Bureau. Daar kijkt volgens het OM nog wel een bijzondere opsporingsambtenaar naar de foto’s voordat de gevreesde envelop met het paarse logo wordt verstuurd. „Fouten halen we er in principe dus uit”, zegt woordvoerster Marloes van Kessel van het parket Centrale Verwerking van het OM.
Mark Bergers van Boete.nu ziet dat vanzelfsprekend anders. Hij begrijpt best dat de nieuwe camera’s helpen bij het verbeteren van de verkeersveiligheid. Maar alleen als ze hun werk goed doen.
Het OM interpreteert ’vasthouden’ breder, legt woordvoerster Marlous van Kessel uit. „Een telefoon op een been vinden wij wel degelijk vasthouden. Nu er bezwaar wordt gemaakt, gaat een officier van justitie ernaar kijken. Het is een grijs gebied, maar wij zetten dit door. Het gaat erom dat een bestuurder wordt afgeleid door het gebruik van zijn mobiele telefoon. Bij bellen met je telefoon op je been is daar volgens ons zeker sprake van.” Wie er aan het langste eind trekt, blijkt pas als de bezwaren zijn afgehandeld.
De camera scherper afstellen, oftewel nog ’slimmer’ maken, is volgens het OM geen optie. Van Kessel: „Dan mis je heel veel overtredingen.”
Het OM heeft de twee zogenoemde app-camera’s ruim een maand in gebruik maar kan nog niet zeggen hoeveel boetes dat heeft opgeleverd. Een camera is gemonteerd op een hoge paal langs de weg en is telkens twee weken lang de klok rond operationeel. De andere camera wordt een uur of zes achtereen ingezet op dagelijks wisselende plekken.
Ook de politie kan geen resultaten geven van hun slimme camera’s. De politie experimenteert sinds oktober 2019 met slimme camera’s. Dat bevalt zo goed, dat vanaf de zomer alle politieregio’s een of meer van deze zogenoemde monocams krijgen.
De politiecamera’s zijn anders afgesteld dan die van het OM en brengen niet alleen handen, stuur en benen in beeld, maar ook het hoofd van de bestuurder. Zo is bijvoorbeeld altijd te zien als iemand zijn telefoon aan zijn oor houdt. Beide systemen vullen elkaar prima aan, zegt OM-woordvoerster Marloes van Kessel.
Politieregio’s bepalen straks zelf waar en hoe vaak ze controleren op bellen en appen achter het stuur. Doel is weggebruikers het idee te geven dat ze ’altijd’ gepakt kunnen worden.
Ah, de gouwe ouwe trouwe. De vaste waarde in het debat. Al moet ik zeggen dat ik het de laatste twee jaar minder en minder frequent tegenkom. Misschien heeft dat wel iets te maken met Edward Snowden. Die antwoordde ooit de legendarisch geworden quote: ‘Arguing that you don’t care about the right to privacy because you have nothing to hide is no different than saying you don’t care about free speech because you have nothing to say.’ De man had er duidelijk wat langer over nagedacht.
Ook populair en handig om in je vragen arsenaal te hebben:
–> Mag ik even je kredietkaartgegevens dan? –> Wat is je wachtwoord? –> Kan ik even in je fotoalbum duiken? –> Waarom doe je dan ’s avonds de gordijnen toe? Of je deur op slot? –> Kan je me dan even de chathistoriek met je nieuwe vriend(in) sturen? –> Wanneer was je laatst bij de dokter? En waarom? –> Welke ziektes had je al allemaal? …
En ja, natuurlijk heeft iedereen wél iets te verbergen. Dat is normaal.
Maar stel nu, stél, dat ze echt, maar écht, helemaal níéts te verbergen hebben. Wel, dan mag je hen ofwel verdenken van een heel saai leven, ofwel van een naïeve leugen. Het argument dat ze ‘niks te verbergen hebben’ werkt namelijk enkel in een status quo-situatie, en dat, dát is pas een pure illusie. Onze maatschappij evolueert continu (denk aan de hele abortusdiscussie die in 2020 voor de zoveelste keer actueel was). We weten niet welke waarden en normen — die vandaag geen probleem opleveren — binnen vijf, tien of twintig jaar nog aanvaardbaar zijn. Welke religie men aanhangt. Of men Vlaams-nationalist is. Of net links. Of men politiek kritisch is op Twitter.
De volgende keer dat je iemand hoort zeggen dat ze ‘niks te verbergen hebben’, moet je hen er misschien even aan herinneren dat niemand over een glazen bol beschikt. Of men nu rechts of links is, homo of hetero, zwart of wit, jong of oud: we hebben allemaal wél iets te verbergen. Als het vandaag niet is, dan wel morgen.
... laten we even teruggaan naar de basis van privacy, en waarom ‘ik heb niets te verbergen’ gewoon een gebrekkig argument is. En wel om deze drie redenen:
Privacy draait níét om het verbergen van informatie, maar om het beschermen van data en privé-informatie.
Privacy is een fundamenteel mensenrecht, en je hoeft aan niemand te bewijzen waarom dat niet zo zou zijn.
Het verlies van, of gebrek aan, privacy creëert aanzienlijke schade. Onderzoekers aan het Massachusetts Institute of Technology hadden genoeg aan vier ‘vague pieces of information’ (zoals de data en locaties van vier verschillende aankopen) om maar liefst 90% van de mensen in de dataset terug te identificeren. Holy cow! En het was niet zomaar een steekproefje: de dataset bevatte drie maanden aan kredietkaarttransacties van 1,1 miljoen consumenten.
Het gebruik van software om werknemers te controleren heeft een hoge vlucht genomen door het thuiswerken, blijkt uit onderzoek van softwarevergelijkingsplatform GetApp.
Van de 38 procent ondervraagden die aangaven door de baas in de gaten gehouden te worden, zegt 22 procent dat daarmee is begonnen nadat er verplicht thuisgewerkt moest worden. Het onderzoek beperkte zich tot werknemers in het midden- en kleinbedrijf. Er deden 1230 werknemers aan mee.
Werkgevers zetten de software in om in de gaten te houden wat werknemers thuis doen in werktijd, wat hun individuele productiviteit is en of er veel niet aan het werk gerelateerde websites worden bezocht. Ook wordt het beschermen van bedrijfsapparatuur genoemd als argument. Ze zijn over het algemeen positief over de inzet van employee monitoring software. Van de leidinggevenden zegt 65 procent meer vetrouwen in werknemers te hebben gekregen door de inzet van de software. Eenzelfde percentage zegt dan ook in de toekomst te blijven investeren in deze hulpmiddelen.
De werknemers zijn veel minder positief. Van hen vindt 60 procent dat de software inbreuk maakt op de privacy en 30 procent is onzeker over waar de gegevens voor gebruikt gaan worden.
De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) is kritisch over het monitoren van personeel. Het is niet verboden, maar er moet wel aan een aantal voorwaarden worden voldaan. De AP heeft een toets beschikbaar om te bepalen of voldaan wordt aan de richtlijnen.
Werknemers hebben bovendien recht om de verzamelde gegevens in te zien en ze behoren geïnformeerd te worden over hun rechten. Uit het onderzoek blijkt dat 17 procent van de ondervraagden niet is goed geïnformeerd. Bij de FNV komen dan ook regelmatig klachten binnen over de controles, werknemers voelen zich bespioneerd. Volgens de FNV is het beter uit te gaan van vertrouwen. Als iemand continue niet goed presteert, kun je in gesprek gaan, stelt de woordvoerder.
Er klinkt kritiek op de beslissing van de Limburgse politiezone Carma om drones in te zetten tijdens de eindejaarsperiode om zo de coronamaatregelen te handhaven. De privacycommissie van de politie (COC) start een onderzoek. "Zomaar iedereen filmen, kan niet", zegt Grondwetspecialist Johan Vande Lanotte. "Dat is de definitie van een politiestaat."
Daarom start het Controleorgaan op de Politionele Informatie (COC) een onderzoek naar hoe die controle met drones precies in z'n werk zal gaan. "Om welke drones en camera's gaat het", vraagt Frank Schuermans van het COC zich af. "Het is onduidelijk of het gaat over warmtecamera's of over gewone camera's. We gaan ook de wetgeving eens bekijken. Er is nu een ruime opvatting van het artikel dat politie toelaat om drones te gebruiken voor camerawerk. De vraag is of dat zo moet blijven."
Grondwetspecialist Johan Vande Lanotte deelt de bezorgdheid over een mogelijkse onredelijke handhaving. "Drones kunnen gebruikt worden, maar je moet het gericht gebruiken. Er moet eerst een gericht en duidelijk vermoeden zijn", onderstreept Vande Lanotte in "De wereld vandaag". "Je kan niet in het wilde weg iedereen gaan filmen en dan kijken of er een overtreding tussenzit. Dat is de definitie van een politiestaat."