De afvalpas die inwoners van Wijk bij Duurstede, Cothen en Langbroek gebruiken sinds de invoering van diftar, is volgens inwoonster Nynke Visser zo lek als een mandje en dus fraudegevoelig. ,,Er zit een onveilige chip in.’’...
...Visser: ,,Met alleen maar een mobiele telefoon en een lege nieuwe kaart kun je een afvalpas kopiëren. In een andere gemeente worden afvalpasjes al voor enkele euro’s verhandeld. Hoe ik erachter gekomen ben? Via een tip van een inwoner.’’
Visser is verbaasd dat de gemeente kennelijk geen enkele risicoanalyse op de afvalpas heeft toegepast. ,,Dat is heel zorgelijk. Want de chip die erin zit werd in 2008 al voor het eerst gekraakt door de Radboud Universiteit en is daarna voortdurend in het nieuws geweest als een onveilige chip. Zelfs de ontwerper raadt af deze chip te gebruiken in toepassingen waaraan betalingen gekoppeld zijn. Ik ben digibeet maar zelfs mij lukt het om de pas te kraken.’’
,,Misbruik van de afvalpas is niet te traceren. Het systeem van de gemeente herkent fraude niet. In andere veilige systemen wordt een pas onklaar gemaakt bij kopiëren. Een inwoner zou er in theorie pas achter kunnen komen dat zijn chip gekraakt is, als hij de eindafrekening van de gemeente krijgt voor zijn huisvuil. ….Tussentijds worden inwoners niet geïnformeerd hoe vaak ze de pas gebruikt hebben. Iedere burger die aan het eind van het jaar bezwaar maakt tegen de rekening van de gemeente, kan niet bewijzen dat de rekening niet klopt.’’
Volgens Visser rest de gemeente niets anders dan alle afvalpassen vervangen. Ook zullen dan de chiplezers bij alle afvalcontainers vervangen moeten worden. Visser: ,,Met deze passen valt niet te controleren of er fraude gepleegd wordt, hoe vaak er gefraudeerd wordt en welke burgers daar de dupe van worden.’’
Alles bij de bron; AD
Trackers die je over het internet volgen, bedrijven die inzicht hebben in je locatiegevens en apps die toegang hebben tot de microfoon: als je niet oplet, slaan bedrijven veel gegevens van je op. Gelukkig heeft de iPhone veel functies om je privacy te beschermen. Door deze zes tips te volgen, weet je dat het goed zit met je privacy.
1. Locatievoorzieningen; Sommige apps hebben voortdurend toegang tot je locatiegegevens, terwijl dit niet nodig is. Zo ontzeg je ze de toegang:
Open de Instellingen-app en tik op ‘Privacy’.
Kies voor ‘Locatievoorzieningen’.
Tik op een app die toegang heeft tot je locatie, maar waarbij dit niet hoeft.
Stel de optie in op ‘Nooit’, of kies eventueel voor ‘Bij gebruik’.
2. Deel geen exacte locatie; Na de vorige stap houd je vast nog een aantal apps over die je locatie nog mogen weten. Maar is het nodig dat ze exact weten waar je bent, tot op de straatsteen nauwkeurig? Vaak niet. Voor nog meer privacy met je iPhone, kun je ervoor kiezen om een minder precieze locatie te delen:
Open de Instellingen-app en tik op ‘Privacy’.
Tik op ‘Locatievoorzieningen’.
Tik op een app en zet het schuifje ‘Exacte locatie’ op grijs
3. Ontzeg toegang tot je foto’s; Soms is het handig om een app toegang te geven tot je foto’s. Maar bij andere apps vraag je je misschien af waarom deze toegang tot je foto’s heeft, en wat de app ermee doet. Controleer dus welke apps je foto’s mogen inzien. Zet dit uit, of kies er eventueel voor om de app alleen toegang te geven tot geselecteerde foto’s, in plaats van de hele bibliotheek:
Open de Instellingen-app en tik op ‘Privacy’.
Tik op ‘Foto’s.
Tik op een app die je de toegang tot je foto’s (gedeeltelijk) wilt ontzeggen.
Kies voor ‘Geen’ of geef de app alleen toegang tot je ‘Geselecteerde foto’s’.
4. Schakel trackingverzoeken uit; Je bent ze vast tegengekomen: de trackingverzoeken die je sinds iOS 14.5 soms ziet als je een app opent. Kies je voor ‘Sta toe’, dan krijgt de app toegang tot de ‘Identifier for Advertisers’ (IDFA). Dit is een soort trackingcookie, maar dan voor iPhones. Met de IDFA is het voor apps mogelijk om je activiteit op andere apps en websites te volgen.
Als je (per ongeluk) op toestaan hebt getikt, kun je die goedkeuring nog intrekken:
Open de Instellingen-app en tik op ‘Privacy’.
Tik op ‘Tracking’.
Zet de schakelaar achter ‘Sta trackingverzoeken van apps toe’ op grijs, zodat geen enkele app je gebruikspatroon kan tracken.
5. Voorkom dat apps je afluisteren; Om te controleren welke apps toegang hebben tot de microfoon, doe je het volgende:
Open de Instellingen-app en tik op ‘Privacy’.
Tik op ‘Microfoon’.
Er verschijnt een lijst van apps die toegang tot de microfoon hebben gevraagd. Apps waarachter de schakelaar groen is, hebben toegang. Tik op de schakelaar om dat recht in te trekken.
6. Verwijder je cookies; Cookies zijn er ook op de iPhone. Sommige websites zetten cookies vooral in om je surfgedrag te volgen.
Om je privacy te beschermen, is het goed om de cookies af en toe van je iPhone te verwijderen. Zo doe je dat:
Open de Instellingen-app
Scrol naar beneden en tik op ‘Safari’.
Scrol naar beneden en kies ‘Wis geschiedenis en websitedata’.
Alles bij de bron; iCreateMagazine
Facebook heeft meerdere advertenties van chatapp-ontwikkelaar Signal geweigerd waarin werd getoond welke persoonlijke informatie Facebook over gebruikers verzamelt en toegankelijk maakt voor adverteerders. Signal wilde op deze manier laten zien hoe het sociale netwerk te werk gaat, maar dat vond Facebook geen goed idee.
"Bedrijven zoals Facebook bouwen geen technologie voor jou, ze bouwen technologie voor je data. Ze verzamelen alles wat ze kunnen van Facebook, Instagram en WhatsApp om zichtbaarheid in mensen en hun levens te verkopen", zegt Jun Harada van Signal.
Signal wilde dit duidelijk maken via de tools die Facebook zelf aanbiedt. Het techbedrijf beschikt over zoveel data over gebruikers dat het die in allerlei categorieën kan indelen. De gerichte advertenties van Signal, die op Instagram moesten verschijnen, lieten deze categorieën aan gebruikers zien.
Alles bij de bron; Security
Terwijl de coronacrisis in India een dramatische omvang aanneemt, woedt er een discussie over censuur op sociale media. Zo heeft Twitter een aantal -maar niet alle- kritische tweets over het coronabeleid van de regering van premier Narendra Modi verwijderd...
...Door al die corona ellende en wanhoop stijgt de kritiek op de aanpak van de crisis door de regering en zijn sociale media een uitlaatklep. Daarom vroeg de regering Twitter om 1.100 kritische tweets te verwijderen. Twitter heeft inderdaad een beperkt aantal tweets verwijderd en krijgt daar nu bakken kritiek voor. Volgens critici geeft Twitter zo niet enkel toe aan censuur, maar wordt zo ook de gezondheid van mensen in gevaar gebracht nu informatie beknot wordt.
Alles bij de bron; VRT
Ontwikkelaars van software waarmee personeel in de gaten wordt gehouden boeren sinds de coronacrisis in Nederland goed.
Praktisch alle leveranciers zeggen een flinke groei te zien. Het Amerikaanse Teramind, dat software levert die bijhoudt hoe vaak gebruikers bestanden openen en sluiten, zag meteen na de pandemieuitbraak een groei van 300%. Controlio, een cloudgebaseerd systeem voor werknemersbewaking op pc’s, groeide in 2020 met 200%. Het Moldavische Staffcounter geeft geen groeicijfers, maar zegt dat de zakelijke klanten in Nederland en Europa toenemen. De software van Staffcounter houdt bij wat het personeel aan het doen is.
“Het aanbod was al heel groot”, zegt onderzoeker Djurre Das van het Rathenau Instituut. “De vraagkant is enorm gegroeid. Door thuiswerken wordt de inzet van deze software normaler zien we.” Het Rathenau Instituut ziet negatieve gevolgen van digitale monitoringstechnieken. Volgens de onderzoekers kunnen die technieken arbeidsverhoudingen veranderen en leiden tot een beperkt beeld van wat waardevol werk is.
Alles bij de bron; AGConnect
Door de coronacrisis zijn hogescholen en universiteiten massaal omstreden antispieksoftware gaan gebruiken. Een praktische oplossing, maar de ethische bezwaren zijn talrijk....
....Er zijn grofweg drie soorten proctoring. Live proctoring: de student wordt tijdens het tentamen via de webcam gefilmd, terwijl een surveillant live meekijkt, maar dat is arbeidsintensief. Meestal worden beelden daarom opgeslagen en later teruggekeken door een surveillant, die in dienst is van het proctorbedrijf. Die beoordeelt de beelden op ‘afwijkend gedrag’. De snelst opkomende soort is proctoring software die gebruikmaakt van kunstmatige intelligentie. Het opsporen van verdacht gedrag gebeurt dan automatisch.
Maar wat is afwijkend gedrag? Dat verschilt per programma. Veel programma’s letten op oog- en gezichtbewegingen: kijkt een student bijvoorbeeld verdacht vaak naar rechts? Ook letten ze op omgevingsgeluid, zoals gefluister. Soms ook op schaduwen en reflecties. Er kan worden gevraagd een tweede camera aan te zetten, van een smartphone die naast of achter de student moet staan. De meeste programma’s kunnen in meerdere of mindere mate de computer van de student ‘overnemen’: schermafbeeldingen nemen, zien welke tabbladen en applicaties openstaan, bepaalde websites blokkeren of privacy-instellingen veranderen....
....Voor studenten is het niet altijd duidelijk waar de beelden worden opgeslagen en door wie ze worden bekeken. „Door goedkope krachten uit Bangladesh?”, oppert een student die NRC spreekt. Ze weten meestal ook niet waar de ‘rode vlaggen’ op zijn gebaseerd, dus waar ze aan moeten voldoen om niet als fraudeur te worden aangemerkt. Dat is een bezwaar, vindt de Autoriteit Persoonsgegevens: studenten zouden iets moeten weten over de onderliggende logica van het programma dat hen beoordeelt.
Een andere veelgehoorde klacht van studenten gaat over buggy software. Ze worden tijdens een tentamen ineens uit het proctorprogramma gegooid, of komen er überhaupt niet in....
....„Technische problemen worden op de student afgeschoven”, zegt privacy-advocaat Sofie van Londen, die met onderwijsadvocaat Wilco Brussee studentenraden bijstaat in een zaak tegen de Universiteit van Amsterdam (UvA) vanwege het gebruik van proctoring software....
....Online proctoring staat niet op zichzelf, zegt onderzoeker Bart Karstens van het Rathenau Instituut. „Het is deel van een bredere beweging van steeds meer dataverzameling over studenten.” Steeds vaker wordt die data gebruikt om met behulp van een algoritme tot een advies te komen, zegt hij. Aan de onderwijsinstelling: hoe kan een opleiding verbeterd worden? Of aan de student: welke master kun je het beste gaan volgen? Karstens: „De vraag is: wat doet dat met de keuzevrijheid en autonomie van studenten en onderwijsinstellingen? Zeker omdat er vaak bedrijven achter die algoritmes zitten, die geld met data willen verdienen. Ze gebruiken die data om hun producten beter te maken. Het is maar zeer de vraag of zij het publieke belang van het onderwijs voorop hebben staan.”
Alles bij de bron; NRC [lang artikel]
Het cameratoezicht op en rondom het Museumplein in Amsterdam is verlengd tot in ieder geval 29 mei. De gemeente verwacht dat de komende periode demonstraties en bijeenkomsten zullen plaatsvinden op het plein.
Het cameratoezicht werd op 1 februari 2021 ingevoerd en zou in ieder geval tot 29 maart op het plein blijven, meldt AT5. Volgens burgemeester Halsema is het belang van een effectieve handhaving van de openbare orde afgewogen tegen de mogelijke inperking van het recht op privacy en moet aan het algemene belang om de verstoring van de openbare order te herstellen meer gewicht worden toegekend.
Alles bij de bron; Beveiliging
Heimelijk cameratoezicht op de werkvloer is slechts in bijzondere gevallen en onder strikte voorwaarden toegestaan. Zo kan de inzet gerechtvaardigd zijn bij een redelijk vermoeden van diefstal of fraude.
Dan geldt onder meer als voorwaarde dat andere genomen maatregelen hieraan geen einde hebben kunnen maken en dat de inzet tijdelijk is. Ook zal de ondernemingsraad hiermee moeten instemmen. Dat antwoordt minister Slob (Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media) op Kamervragen van de SP. Aanleiding voor de vragen was een bericht in de Volkskrant dat de directeur van de Limburgse omroep L1 zijn eigen personeel wilde kunnen volgen met camera’s.
Alles bij de bron; Beveiliging
Veel mensen denken dat massasurveillance op basis van bijvoorbeeld gezichtsherkenning alleen in China plaats vindt. Want in de Europese Unie houden we vast aan democratische waarden, toch? Maar helaas, ook hier gebeurt dit al. Wij geven je een ontluisterend inkijkje in de snelle opkomst van biometrische massasurveillance in landen binnen de EU.
De afgelopen jaren hebben overheden en private bedrijven indringende surveillancetechnologie geïntroduceerd waarbij gegevens over onze lichamen en ons gedrag worden verzameld en verwerkt. Zo worden allerlei unieke, persoonlijke gegevens over ons geregistreerd terwijl wij bezig zijn met onze dagelijkse levens. Dat noemen we biometrische massasurveillance.
Hoewel EU-ambtenaren beweren dat huidige wetgeving dergelijke praktijken voorkomt, is het duidelijk dat de wet in de praktijk onvoldoende bescherming biedt. Hierdoor is er wel degelijk sprake van biometrische massasurveillancetechnologie die op ons wordt toegepast en zo inbreuk maakt op onze rechten en vrijheden. De onderstaande voorbeelden spreken voor zich....
...Laten we beginnen met een positieve noot: We kunnen dit nog stoppen! Stop biometrische surveillance in de openbare ruimte en ondereken ons burgerinitiatief! Onderteken hier ons burgerinitiatief voor een Europees verbod op biometrische massasurveillance!
Alles bij de bron; Bits-of-Freedom
Kortrijk maakte afgelopen donderdagavond geen al te beste beurt in de eerste aflevering van de documentaire Privacy & ik van VRT-journalist Tim Verheyden.
Onze stad bleek 210 veiligheidscamera’s te tellen en dat zonder duidelijk plan of strategie. Tim Verheyden vroeg zich onder andere af waarom het acht maanden moest duren voor burgemeester Ruth Vandenberghe een interview wilde geven. “En waarom moet er eerst een documentaire komen over privacy vooraleer er een visie wordt uitgewerkt?” Een vraag die de Kortrijkse oppositiepartijen zich ook blijken te stellen.
“Met CD&V Kortrijk vragen we al jaren om meer middelen voor ogen en minder te investeringen in lenzen: Preventie ligt in buurten, dichtbij mensen én met mensen. Camera’s kunnen nuttig zijn in een veiligheidsbeleid, maar omdat er geen visie is, ontbreekt ook elk gesprek over het nut en de proportionaliteit van al deze camera’s.” aldus fractieleider Hannelore Vanhoenacker. Een idee dat veiligheidsexperten ook al opperden.
“De documentaire maakt brandhout van het camerabeleid van de stad. Er is geen bewijs dat camera’s werken om criminaliteit te voorkomen of dat ze meer zaken helpen oplossen. Daartegenover staat een zeer grote kost en een verlies van privacy”, vult haar collega Matti Vandemaele van Groen Kortrijk aan.
Aan de kant van het stadsbestuur bleef het opvallend stil. Enkel Axel Ronse (N-VA), schepen van Cultuur liet van zich horen op sociale media, "....Hoeveel moordenaars, verkrachters, sluikstorters, … werden al gepakt via camera’s? Inderdaad, veel.”
Hoeveel moet blijken uit een rapport (snel in elkaar geflanst om Tim Verheyden tevreden te stelen) dat het stadsbestuur vrijdag naar de pers stuurde, "...Het heeft ertoe bijgedragen dat de ophelderingsgraad in Kortrijk sterk toegenomen is en ver boven het nationaal gemiddelde ligt”, klinkt het daar.
Opvallend genoeg denken de Kortrijkzanen er het hunne van. Je leest hier hun reacties.
Alles bij de bron; KW [gratis registratie noodzakelijk]