In Groot-Brittannië weten ze wel raad met misstanden in het transport: daar wordt gewoon de vervoerslicentie van de transportondernemer geschorst of afgepakt. In Nederland is dat voor de vergunningverlenende instantie NIWO alleen mogelijk als er sprake is van een economisch delict. ILT heeft alleen al de handen vol aan het handhaven van de rij- en rusttijden en geeft toe te weinig slagkracht te hebben.

NIWO beschikt door haar functie over een rijke database. “De NIWO is momenteel alleen verantwoordelijk voor vergunningverlening”, legt directeur Gerrit Jan Olthoff uit. Zou de NIWO niet de power willen hebben om ook sociale mistanden op CAO-gebied te kunnen aanpakken? “Die gedachte komt wel eens bij mij op”, geeft Olthoff toe. ''Maar wij hebben nu geen informatie over chauffeurs. Als wij wel daarover zouden beschikken, kunnen wij zo’n match bijna realtime doen.”

Die match zou gerealiseerd kunnen worden door het NIWO-bestand te koppelen met de eveneens omvangrijke database van het KIWA-register, de instelling die in Nederland verantwoordelijk is voor de uitgifte van de chauffeurskaarten. Gesprekken daarover tussen KIWA en NIWO worden niet gevoerd. Tussen de twee diensten staat tot nu toe een muur. 

KIWA denkt zelf aan het koppelen van de bestuurderskaart aan een app op een smartphone en het gebruik van biometrische gegevens. Dat zou volgens KIWA’s Gerard Albrecht tachograaffraude voorkomen. Een koppeling tussen de data van KIWA en NIWO zou ook goede aanknopingspunten bieden om iets aan sociale dumping te doen. De potentie ervan vraagt om een (derde) partij, die alle op deze manier verzamelde gegevens vergelijkt en uitfiltert naar gegevens waarmee de uitvoerende instanties aan het werk kunnen. ILT zou met een koppeling tussen de bestanden van de NIWO en KIWA-register op korte termijn veel meer houvast zou hebben in haar werk.

Alles bij de bron; TTM