Privacy in de zorg is een heet hangijzer. Hoe moeten zorgverleners en zorgverzekeraars omgaan met data als het gaat om hun zorgplicht? En van wie is die data eigenlijk? Mogen ze gebruikt worden voor - gevraagd of ongevraagd - gezondheidsadvies? En mag de zorgverzekeraar die ook geven? Tijdens het VGZ zorgdebat, op 29 juni in Arnhem, kwamen heikele punten aan bod.
Vraag altijd om toestemming als het gaat om gegevensgebruik, vonden de patiënten en de zorgverleners in de zaal. Maar dat geldt ook voor de zorgverzekeraar, legde Anne-Mieke van den Broek van VGZ uit. “Als we geen toestemming hebben, dan mogen we niks doen.”..
...Na heel veel juridisch gepuzzel zijn zij nu wel afgedekt om een pilot te doen met advisering bij oververzekering van tandzorg, bij cliënten die ook onder de Wlz vallen. De zorgverzekeraar wil zeker niet op de stoel van de (huis)arts gaan zitten, benadrukte Kees Hamster, lid van de raad van bestuur van VGZ en verantwoordelijk voor datagebruik. Toch was de zaal kritisch op de ambities in leefstijl- en gezondheidsadvisering van VGZ. “Zijn er geen andere instanties – patiëntenverenigingen, de Patiëntenfederatie of lokale instanties – die dit beter kunnen?”, vroeg Sebastiaan van Sandijk van informatter en +company zich af.
...Bij alle partijen is er onduidelijkheid over welke data waar ligt en wie er voor verantwoordelijk is. Mariëlle Blankestijn, patiënt met een dwarslaesie, verwoordde het treffend: “Als je ziek wordt, dan ben je opeens allerlei dossiers. Bij de gemeente, bij het CAK, Wmo, de zorgverzekeraar. Het uitwisselen van informatie tussen die dossiers kan mogelijk tegen je keren. Ik weet een voorbeeld van een patiënte die geen recht had op een traplift omdat er ergens ‘terminaal’ stond in een van haar dossiers. Terwijl ze nog jaren leefde.”
...Dat ervoer ook Igor Dirkx, patiënt met de ziekte van Crohn. Hij merkte dat ziekenhuizen geen informatie bij elkaar vragen, maar ook niet willen delen. Absurd, vindt Dirkx. “De informatie is van mij”, zegt hij stellig. “Ik bepaal met wie ik die deel.” Dat onderschreef Astrid van Heusden, huisarts in Anna Paulowna, hartstochtelijk. “De patiënt is de houder van data en die is te kostbaar om risico mee te lopen. In verband met hacken doe ik daarom niet mee met het LSP. Als alternatief stuur ik de betreffende data beveiligd via een PDF naar andere zorgverleners.”
Léon Haszing, functionaris voor de gegevensbescherming bij Radboudumc pleitte er voor dat de patiënt én de zorgverlener beslissen welke info wordt doorgegeven. Haszing: “De arts weet alles over een ziektebeeld, de patiënt weet alles van het hebben van de ziekte.” Dus in een goede structuur beheren zij samen het dossier. “En het is de rol van de zorgverzekeraar dit te faciliteren, niet inhoudelijk maar slechts financieel”, zo concludeerde Kees Hamster. De zaal was het daar helemaal mee eens.
Alles bij de bron; Skipr