Het internet leeft van advertenties. Daar is weinig aan te doen. En voor goede advertenties zijn data nodig van gebruikers, veel data. Elsevier legt in een uitgebreid stuk uit hoe online dataverzameling werkt. Anonimiteit online bestaat niet, zo begint het artikel. Smartphones en tablets identificeren zichzelf online met een uniek MAC-adres. Wie thuis online gaat verraadt zichzelf met zijn IP-adres dat door Ziggo of KPN eenvoudig kan worden gelinkt aan een naam.

Vervolgens zijn er de cookies. Dit zijn tekstbestandjes die een server informatie geven over de bezoekers van een site. Garry Turkington (47), technisch directeur van het Nederlandse online-advertentieplatform Improve Digital, legt uit: “Wie een website van onze klanten bezoekt, stuurt via cookies automatisch data door naar ons platform. We zien je IP-adres, waar je vandaan komt en het apparaat waarmee je bent verbonden. Als we zien dat je in Duitsland zit en een paar sportpagina’s bezoekt, zou je een advertentie kunnen krijgen van bijvoorbeeld Adidas.”

De tracking cookies van Google zijn op vele sites en platforms actief, waardoor de techgigant zeer specifieke klantprofielen kan opstellen. Met je Google-account maak je jezelf bekend. Zo weet de zoekmachine welke websites je bezoekt, waar je bent geweest en welke video’s je hebt bekeken. De smartphone speelt daarin een steeds grotere rol. Gemiddeld kijkt de Nederlander drie uur per dag op zijn telefoon. Facebook haalt al 87 procent van zijn inkomsten uit mobiel. Het toestel is extra interessant voor adverteerders omdat er sensoren voor locatie- en bewegingsgedrag op zitten. Het gaat verder vooral om de data die mensen prijsgeven door akkoord te gaan met de gebruikersvoorwaarden van apps. 

Eduard Nandelall, onlinemarketingspecialist van reclameconsultant Optimus-Ad: “Data zijn als melk. Nadat een koe is gemolken, gebeurt er van alles mee. Het eindigt als boter, kaas, yoghurt of wordt verwerkt in chocolade. Hetzelfde geldt voor data. Sommige data gaan rechtstreeks naar een adverteerder, andere data worden in stukjes opgeknipt, samengevoegd met andere data en verkocht als datapakketjes. Er zitten zo veel partijen tussen dat het onmogelijk is om te achterhalen welke data waar eindigen.”

Privacywaakhonden waarschuwen voor de groeiende dataverzameling van de techgiganten. “Op zich is met het advertentiemodel niet zoveel mis,” zegt David Korteweg van Bits of Freedom, “maar het wordt vervelend als er negatieve beslissingen worden genomen op basis van data. Moet iemand die veel naar ziektesymptomen zoekt, straks een hogere zorgpremie betalen? Of: kan iemand die in een slechte buurt met schuldenproblematiek woont, nog wel een lening krijgen? Omdat de markt zo intransparant is, valt dit lastig te controleren.”

Alles bij de bron; WelIngelichteKringen