De huidige aanpak van de coronacrisis in China en elders brengt de digitale mensenrechten in gevaar, betoogt Maaike Okano-Heijmans.

Waarom is dit een digitale pandemie? Zoals Makoto Yokozawa van ­Kyoto Universiteit al stelde, heeft het coronavirus deze enorme omvang kunnen krijgen door beperkingen aan de digitale verspreiding van informatie die de Chinese overheid oplegde. Artsen als Ai Fen en Li Wenliang werden vermaand door de leiding van hun ziekenhuis of de politie toen zij via sociale media collega’s probeerden te waarschuwen voor het nieuwe coronavirus.  ....door de blokkade van digitale kanalen verstreken cruciale weken. In die tijd verspreidde het virus zich vanuit Wuhan als een olievlek over de wereld, en kon datagedreven onderzoek slechts in zeer beperkte kring plaatsvinden. 

Covid-19 is dus een digitale pandemie in zijn oorsprong. Maar ook in zijn effecten: over de hele wereld grijpen overheden naar digitale instrumenten om het virus te bestrijden. Fantastisch dat kunstmatige intelligentie en bigdata-analyse behulpzaam zijn, maar laten we oppassen voor mogelijk vergaande gevolgen voor de privacy van burgers. Want toepassing van digitale instrumenten, zoals massasurveillance, kan zomaar genormaliseerd worden....

...Covid-19 stelt digitale mensenrechten ter discussie en vraagt om transparante processen en multilaterale antwoorden, in de Verenigde Naties, de Wereldhandelsorganisatie en misschien zelfs een ‘D20’ oftewel Data20. Want in een wereld van supersnelle mondiale verbindingen draagt elke overheid een grote verantwoordelijkheid voor de rest van de wereld.

Alles bij de bron; Volkskrant