Europa probeert de datahonger in te perken van grote techbedrijven, die door gebrek aan regelgeving uitgroeiden tot de rijkste multinationals ter wereld. ‘Het is allemaal onderdeel van het economische model: hoe meer data, hoe meer winst − en winst gaat boven alles.’

In een gedigitaliseerde wereld zijn data een levensader voor bedrijven, overheden, inlichtingendiensten, tal van andere organisaties én burgers. Uit data vloeit immers informatie voort, en informatie leidt tot kennis en inzicht. Op basis daarvan zijn we in staat om (economisch) te handelen. Bovendien zijn ‘Big Data’ (ontelbaar veel aan elkaar gekoppelde gegevens) de brandstof waarop algoritmen en daarmee kunstmatige intelligentie (A.I.) draaien. 

De aanjagers van deze technologische revolutie − Amazon, Apple, Facebook, Google en Microsoft naast nog een hele reeks andere multinationals uit met name Silicon Valley − zijn ongekende invloed gaan uitoefenen op de levens van miljarden mensen. Ze hebben zich zo ontiegelijk veel data, waaronder persoonsgegevens, toegeëigend, dat een aanzienlijk deel van het menselijk geheugen inmiddels in de cloud zweeft. Al doende zijn ze tot de meest waardevolle bedrijven ter wereld gaan behoren.

Het vergaren, analyseren en doorverkopen van persoonsgegevens is zo lucratief dat de meeste ondernemingen zich er tegenwoordig in meer of mindere mate mee bezighouden. Schimmige partijen met namen als Cxense, MindTake en OpenX leggen zich er zelfs exclusief op toe....

....Het internet en Big Data hebben ons leven zonder twijfel verrijkt en vergemakkelijkt, maar hebben er (samen met grootschalig cameratoezicht) tegelijkertijd voor gezorgd dat burgers wereldwijd continu in de gaten worden gehouden, het mensenrecht privacy tot een minimum is gereduceerd en het er alle schijn van heeft dat je verdachte bent totdat het tegendeel is bewezen.

Denk aan de strenge beveiliging waar je doorheen moet op moderne luchthavens als Schiphol – beveiliging die functioneert op basis van databases vol biometrische persoonsgegevens. Big Data heeft Big Brother naar een niveau getild waar de Stasi alleen maar van had kunnen dromen.

Tegen de achtergrond van de hardnekkige valse tegenstelling ‘veiligheid versus privacy’ slurpen sommige inlichtingendiensten – in het Westen met name de Amerikaanse NSA en het Britse GCHQ – net zo massaal data op uit binnen- en buitenland als Facebook, Amazon en Google. 

Dat Big Tech zo allesoverheersend is geworden, is goeddeels te wijten aan het feit dat er jarenlang aan weerszijden van de oceaan nauwelijks regelgeving en toezicht was. De industrie kon naar lieve lust haar gang gaan. En zo snel als technologie voortschrijdt, zo langzaam hobbelt het wetgevende proces daar achteraan. Een keerpunt in Europa was in 2018 de inwerkingtreding van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) waar jarenlang aan is gewerkt....

Alles bij de bron; OneWorld [long-read]