Als je echt wilt weten waar iemand aan denkt kun je beter zijn zoekgeschiedenis doorspitten. Kijk maar bij myactivity.google.com om terug te lezen waar je hoofd de afgelopen jaren mee bezig was. Zo leer je jezelf nog eens kennen.

Google onthoudt precies naar welke onderwerpen en afbeeldingen je zocht, welke webpagina’s je bekeek, op welke plek je was, welke video’s je zocht en vond. Allemaal om jou (en de adverteerders) nog beter van dienst te zijn.

Eng? Echt eng wordt het pas als de opsporingsdiensten mee willen kijken. De Amerikaanse politie vraagt Google om te verklappen wie er in december en januari heeft gezocht naar de naam van een inwoner van het plaatsje Edina in de staat Minnesota. Douglas – alleen zijn voornaam is bekend – verloor 28.500 dollar in een zwendelpraktijk. Google moet de persoonsgegevens van alle ‘verdachten’ overhandigen maar weigert gelukkig mee te werken.

Wil je er niet op gokken dat je geheimen veilig zijn bij Google, gebruik dan DuckDuckGo of Startpage/Ixquick. Die zoekmachines zijn niet zo snel en gelikt, maar willen veel minder van je weten. Je kunt daarna volledig ontgoogelen door je geschiedenis te wissen op myactivity.google.com/delete-activity en je archief te downloaden op takeout.google.com.

Die wijsheid haal ik van Google, dat vorige week een privacycampagne startte om gebruikers te leren hoe ze meer controle krijgen over hun gegevens. Het Amerikaanse internetbedrijf trekt in een caravan langs Nederlandse steden en dorpen om uit te leggen dat je al die ‘OK’-knoppen die je in een onbewaakt moment indrukte, ook weer kunt uitvinken. 

In mijn archief vind ik zoekresultaten van vijf jaar geleden en YouTube-films die ik drie jaar geleden bekeek. Allang niet meer nodig ‘om onze services beter te laten werken’, zoals Google zegt. Hooguit voer voor psychologen. Of politieagenten.

Alles bij de bron; NRC