De computersystemen van de Belastingdienst kunnen zoekopdrachten van medewerkers niet terughalen. Dat maakt onderzoek naar corruptie heel ingewikkeld. Ook bij andere overheidsdiensten is dat soms complex.

‘Voor plan C:”, schrijft Ridouan Taghi in een kladblok terwijl zijn advocaat en neef Youssef achter de glazen wand van de spreekkamer in de Extra Beveiligde Inrichting (EBI) in Vught toekijkt. „Moedir heeft contact bij de belastingdienst”, schrijft Taghi vervolgens. „Check alvast alles perfect. Geen domme jongens.”...

....Als NRC in januari van dit jaar publiceert over het contact van Moedir, gaan bij de Belastingdienst de alarmbellen af. De computersystemen van de dienst bevatten namelijk gedetailleerde persoonsgegevens over alle Nederlanders die belasting betalen of toeslagen ontvangen, inclusief partners en kinderen. Die informatie gaat niet alleen over inkomen, aftrekposten en vermogen. Ook adresgegevens zitten in dat systeem: van de woning tot de werkplek.

Aan het systeem van de Belastingdienst zijn ook gegevens van andere overheidsdiensten gekoppeld, zoals de database van de Rijksdienst voor het Wegverkeer, die alle geregistreerde autokentekens koppelt aan een burger. Dat betekent dat een belastingambtenaar met zekere bevoegdheden aan één kenteken genoeg heeft om de doopceel van een burger te lichten. „Als het om dit soort gegevens gaat, kun je beter een corrupt contact hebben binnen de Belastingdienst dan binnen de politie,” vertelt een goed ingevoerde bron binnen de opsporing.

Alles bij de bron; NRC