Hans Blokpoel, de directeur van de Belastingdienst, zegt in een vrij openhartig interview in De Correspondent dat de sleepnetmethode om data te achterhalen van leaserijders "over de grens" was. De Belastingdienst won weliswaar een rechtszaak hierover, maar ziet achteraf in dat dergelijke methoden niet proportioneel zijn. Daarnaast bleken de gegevens van weinig nut. Dat programma is inmiddels stopgezet.
Blokpoel zegt dat dergelijke opvragingen horen bij "de dienst-oude-stijl" en dat nu veel meer wordt ingezet op profiling wat bij de Belastingdienst betekent dat alle gegevens van alle Nederlanders continu worden bekeken op samenhang. Dat gebeurt bijvoorbeeld met mensen die in echtscheiding liggen, die meer fouten maken in hun aangifte door de complexiteit. De Belastingdienst gaat daar pro-actief mee om.
Ook blijkt dat de Belastingdienst zelf worstelt met de grenzen van de (privacy)wet en de proportionaliteit van het gebruik van de enorme berg gegevens die het heeft over burgers. Blokpoel zegt dat de Belastingdienst geen behoefte heeft aan uitbreiding van die gegevens en dat de enorme database nu wel voldoende is gevoed. 'Een ongebreideld gebruik van onze bevoegdheden, zou weleens de grootste bedreiging voor de Belastingdienst kunnen zijn", zegt Blokpoel. "Er zijn heel veel mogelijkheden, waarvan mijn datamensen weten dat het no-go area is."
Blokpoel zegt tussen neus en lippen door dat de Belastingdienst sommige databases niet aanmeldt bij de eigen functionaris voor gegevensbescherming, zoals de wet verplicht. In sommige gevallen weegt de 'opsporing of fraudebestrijding' zo zwaar dat de Belastingdienst de 'modus operandi' niet blootgeeft. Door een database met persoonsgegevens niet aan te melden bij de eigen functionaris, overtreedt de Belastingdienst de Wet bescherming persoonsgegevens.