In een recent verschenen Amerikaans rapport staat dat slimme televisies gevoelige gegevens doorsturen naar techgiganten als Amazon en Google. Zij ontvangen informatie over het kijkgedrag en het gebruik van de apparaten in het algemeen, waaronder locatiegegevens. Het rapport geeft aanleiding om eens een nadere blik te werpen op de privacyverklaring van producent Samsung.
Via een smart-tv kunnen fabrikanten nauwkeurig bijhouden wat iemand voor programma’s bekijkt en hoelang. Kijkgedrag levert interessante informatie op voor bedrijven, met name adverteerders. Zij gebruiken die gegevens om gerichte aanbiedingen te doen aan kijkers of advertenties te tonen....
Samsung geeft in de privacyverklaring aan dat persoonsgegevens worden doorgegeven naar onder meer Zuid-Korea. Op de website van de Europese Commissie staat dat de gesprekken over een adequaatheidsbesluit met Zuid-Korea nog lopen. Dat betekent dat Samsung tot die tijd extra zekerheden moet inbouwen om de persoonsgegevens te beschermen. Het bedrijf had de kijkers moeten informeren dat er voor Zuid-Korea (vooralsnog) geen adequaatheidsbesluit is afgegeven.
Samsung informeert de kijker via de privacyverklaring wel over het delen met derden. Toch is niet helemaal helder in welke subsector deze bedrijven opereren en welke persoonsgegevens ze krijgen. Dit kan dus transparanter.
Alles bij de bron; PCMWeb
Ooit stond de auto symbool voor vrijheid, maar anno 2020 lijkt onze heilige koe vooral een mooie dataverzamelaar. Autofabrikanten, maar ook andere partijen gedragen zich als ‘big brothers’. Privacybewakers willen die datalust aan banden leggen. Maar of er een weg terug is?
....Autorijden is niet meer een pleziertje, zoals vroeger. Dat komt allemaal door de boordcomputer die veel gegevens vastlegt en doorstuurt naar de fabrikanten. Vaak zonder dat we het zelf weten. De automerken zijn niet erg happig om te vertellen wat ze precies met al die data doen.
Het Financieele Dagblad zit er al een tijdlang bovenop. Dat komt mede omdat de toezichthouders die waken over de privacy van de Europeanen, de digitale datalust van de autobranche aan banden willen leggen. Zo’n moderne, slimme auto kan zelfs de grondrechten van de mens ondermijnen, stelt Aleid Wolfsen...
...U kunt wel zeggen, hohoho, ìk ben de baas over die data. En dan zeg ik, ja dus...? Het is net als met plassen in een grote rivier. Ja, het is van u. Maar zie het er maar eens weer uit te krijgen. Van veel data weten we niet wat ermee gebeurt. Daarin zijn we grenzeloos naïef. Ons complete bestaan is handelswaar. Dat gaat ook nooit meer veranderen. Van u bestaat een digitale variant die zwerft tussen de duizenden datacenters op de planeet. Hoe slimmer de algoritmes, hoe meer er van die data aan elkaar geknoopt kunnen worden. De koper van uw data is al geboren.
Alles bij de bron; Tubantia
AP waarschuwt voor de mogelijkheden van zowel nieuwe auto’s, als ook motoren, scooters en fietsen. De voertuigen verzamelen data, zoals waar de eigenaar is geweest en de rijstijl. Die data worden anoniem gemaakt, toch is volgens AP te herleiden over wie die gegevens gaan. Een handleiding van AP maakt consumenten wegwijs.
Autoverkopers en leasemaatschappijen zijn bij wet verplicht om duidelijk te zijn over die datadeling. In de praktijk gebeurt dat niet altijd, concludeerde onlangs het Financieele Dagblad onlangs. Sommige leasemaatschappijen koppelen de datadeling van slimme auto's standaard aan de fabrikant.
Alles bij de bron; RTLZ
Volgens Dimitri van den Meerssche moet het gerechtelijk verbod op de inzet van monitoringssysteem SyRI leiden tot een maatschappelijk debat over de grenzen van de digitale controlestaat...
...Het is een monumentale uitspraak die door experts in internationaal recht als globaal precedent wordt aanzien. SyRI is immers slechts een van vele overheidssystemen (binnen en buiten Nederland) die algoritmische risicomodellen, artificiële intelligentie en big data gebruiken in beslissingen. Beslissingen die een directe impact kunnen hebben op (vaak de meest kwetsbare) burgers.
De uitspraak moet daarom niet alleen worden toegejuicht maar ook als aanleiding worden gezien voor een kritisch maatschappelijk debat over de grenzen van de digitale controlestaat.
Systemen die zoals SyRI gebruik maken van algoritmen en datakoppeling voor het opstellen van risicomeldingen en het sturen van beslissingen, zijn fundamenteel onverenigbaar met verschillende democratische waarden... Deze verregaande digitale inspectie is dus proactief: er gaat geen onderzoek vooraf aan het koppelen en interpreteren van privé-informatie die niet voor dit doel werd verschaft. Dit zet het vermoeden van onschuld op zijn kop en schaadt de vertrouwensrelatie tussen de staat en zijn burgers...
...Ten tweede zijn de algoritmen en risicomodellen die systemen zoals SyRI hanteren duidelijk onverenigbaar met het principe dat de staat op een transparante manier beslissingen moet nemen en daar ook verantwoording voor moet afleggen.
Dat het risicomodel gebruikt door SyRI geheim werd gehouden is uiteraard een flagrante schending van dit principe. Het probleem gaat echter veel dieper. Bepaalde types van artificiële intelligentie (waar de SyRIwet volgens de rechtbank ruimte voor biedt) zijn immers inherent ondoorgrondelijk. Het gebruik van deep learning, bijvoorbeeld, impliceert dat de logica en de factoren van besluitvorming constant evolueren op basis van algoritmische associaties die ook voor de ontwerpers van het systeem ondoorzichtig zijn...
....In Davos was premier Mark Rutte onlangs optimistisch over de eindeloze mogelijkheden van artificiële intelligentie. De neveneffecten kunnen worden ingeperkt, stelde hij, door goed onderwijs, nieuwe ‘standaarden’ en het ‘onafhankelijke denken van burgers’. Als de uitspraak van de rechtbank in Den Haag ons iets leert is het echter dat we ons niet redden met zulke vage politieke beloftes en perspectieven. Het kader voor politiek handelen is de rechtsstaat. Voor systemen als SyRI is daarin geen plaats.
Alles bij de bron; Parool
De Belastingdienst heeft donderdagavond een groot fraudesysteem uit de lucht gehaald omdat dat volstrekt niet aan de regels bleek te voldoen. Er stonden zo’n 180.000 mensen in vermeld als (mogelijke) fraudeur, maar de bewijzen voor die fraude waren onbetrouwbaar en niet controleerbaar.
Al meer dan twintig jaar gebruikte de dienst het geheime registratiesysteem om alle ‘vermoedens’ en ‘signalen’ van fraude op te slaan. Burgers die op deze interne zwarte lijst werden opgenomen wisten daar niets van en konden zich er niet tegen verweren.
Het systeem, de zogeheten Fraude Signalering Voorziening (FSV), bevat gegevens van burgers sinds 2001 en werd gebruikt voor selectie en profilering van groepen burgers die extra controle en toezicht krijgen. In januari vorig jaar werd al gewaarschuwd voor grote risico’s. Het onderzoek spreekt van een ‘zwarte-lijst-effect’ en ‘stigmatisering’ van grote groepen burgers.
Belangrijkste gebrek in FSV was dat ambtenaren vaak geen idee hebben waarom burgers erin staan. Een verzoek om informatie van bijvoorbeeld het Openbaar Ministerie leidt tot registratie, maar ook een klikmelding van een andere burger of een daadwerkelijke veroordeling vanwege bijvoorbeeld het opstellen van valse facturen. In het systeem staat vaak niet om wat voor melding het gaat, alleen dát er sprake is van registratie.
Ambtenaren konden niet alleen gegevens raadplegen, maar ook aanpassen, exporteren en zelfs van een andere datum voorzien, zonder dat dit geregistreerd werd. Zodoende is onduidelijk wat de waarde van een melding is, concludeert de Belastingdienst zelf.
Het interne onderzoek (zie hieronder) concludeert dat FSV volledig in strijd is met wetten op het gebied van privacy en gebruik van persoonlijke gegevens. Privacy-experts reageren geschrokken op het feit dat de Belastingdienst het systeem vervolgens nog meer dan een jaar in de lucht hield.
“Dat is echt een probleem”, stelt Joris van Hoboken, hoogleraar in de rechten aan de Vrije Universiteit Brussel en senior onderzoeker aan het Instituut voor Informatierecht van de Universiteit van Amsterdam. “Het roept bovendien de vraag op: speelt er nog meer? Wat heeft de Belastingdienst de afgelopen jaren met dit systeem gedaan?”
Alles bij de bron; Trouw
Polishouders van CZ, Zilveren Kruis, Menzis en VGZ van wie de kinderen niet naar de tandarts gaan, kunnen een brief van hun verzekeraar verwachten. Hierin worden ouders erop gewezen dat mondzorg bij minderjarigen kosteloos is. Zo moeten gebitsproblemen en hoge kosten op latere leeftijd voorkomen worden.
Minister Bruno Bruins (Medische Zorg) plaatste eerder vraagtekens bij de maatregel. "Als je verzekeraar gaat kijken welke zorg je hebt gehad, en je gaat bellen als je iets niet hebt geconsumeerd, daar ben ik niet zo erg voor." maar de Autoriteit Persoonsgegevens liet daarop weten dat hij de privacyregels in dit geval 'te streng' interpreteerde.
In principe mag volgens de privacywet alles worden gedaan wat nodig is om dat contract netjes uit te voeren, meldt de woordvoerder. "Bij het contract hoort ook dat er een goed en open contact is tussen de contractpartners.
De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) gaf zorgverzekeraars eerder deze maand de definitieve toestemming om op basis van declaratiegegevens gericht te informeren.
Alles bij de bron; NU
De privacy van Europese burgers loopt gevaar als gadgetfabrikant Fitbit wordt overgenomen door Google-moederbedrijf Alphabet. Daarvoor waarschuwt de Europese privacywaakhond EDPB.
Fitbit is een van de bekendste merken op het vlak van zogeheten wearables, die allerlei gegevens over je gezondheid bijhouden. Alphabet zou daarmee een enorme berg gegevens over de gezondheid van mensen binnenhalen. Dat is zorgwekkend, aldus de European Data Protection Board. "Het mogelijke verdere combineren en verzamelen van gevoelige persoonlijke gegevens van mensen in Europa door een groot techbedrijf kan een groot risico voor de privacy en gegevensbescherming zijn", aldus de organisatie.
De Europese toezichthouder vraagt Alphabet en Fitbit om goed na te denken over hun privacyvoorwaarden voordat ze toestemming van Brussel vragen voor de overname. Ook het Amerikaanse ministerie van Justitie onderzoekt de gepland Fitbit-overname.
Alles bij de bron; RTLZ
Nestlé, Mars en FrieslandCampina zetten in op 'gepersonaliseerde voeding'. Dat is eten op basis van je persoonlijke gezondheid en gewoontes. Hierbij verzamelen ze heel veel data over consumenten en juist dat stuit op weerstand. Machiel Reinders van Wageningen University & Research (WUR) doet onderzoek naar gepersonaliseerde voeding.
Bedrijven in de voedingsmiddelenindustrie zien ook kansen. Onder andere FrieslandCampina en Jumbo doen mee aan het onderzoek van de WUR en onderzoeksinstituut TNO. Ook snoepfabrikant Mars, dat van zijn ongezonde imago af wil, en de Zwitserse voedingsreus Nestlé focussen op gepersonaliseerde voeding.
In Japan heeft Nestlé een programma lopen waarbij gebruikers via een app foto's van hun maaltijden kunnen insturen. Op basis van deze foto's krijgen de gebruikers van Nestlé persoonlijk advies over het nemen van voedingssupplementen. Ook stelt Nestlé specifieke recepten voor. Zo'n 100.000 Japanners doen mee aan dit programma.
Gezonder of niet, via gepersonaliseerde voeding komen bedrijven veel te weten over hun klanten. Die specifieke informatie is een goudmijn voor ondernemingen, zegt Egbert Philips van BC Intelligence, een in data gespecialiseerde marktanalist in de agri- en foodsector. Daarnaast zorgt het verzamelen van data er ook voor dat klanten loyaal blijven. "Dat noemen we lock in", zegt Philips. Als een klant moeite heeft gedaan om zoveel mogelijk gegevens over gezondheid en leefstijl te geven, dan is de drempel hoog om naar een andere partij te gaan. "Daar moet je dan helemaal opnieuw beginnen", zegt Philips.
Alles bij de bron; RTLZ
We nemen datamisbruik en online privacy niet serieus genoeg. Dat zegt hoogleraar Robbert Dijkgraaf. Hij vindt daarom dat burgers de politiek moeten oproepen meer actie te ondernemen tegen bedrijven die persoonsgegevens gebruiken en doorverkopen.
"Op een gegeven zullen onze kinderen, of de kinderen van onze kinderen, terugkijken en zeggen: hoe konden jullie zo naïef zijn dat jullie al die data en privacy vrij hebben weggegeven?", zo waarschuwt de hoogleraar.
Consumenten lijken zich daar nog weinig van aan te trekken, zo signaleert Dijkgraaf, omdat ontwikkelingen in bijvoorbeeld techniek vooral als handig worden ervaren. "Het lastige is alleen dat we nauwelijks zicht hebben op hoe bedrijven met onze data omgaan. We moeten ons realiseren dat data misschien wel de kostbaarste bron zijn en niet olie en gas. Ons gedrag is het product en dat groeit spectaculair."
Daarbij gaat het om een sluipende ontwikkeling, stelt Dijkgraaf: "Privacy wordt het nieuwe klimaat. Slechts heel langzaam krijgen we er begrip van."
Alles bij de bron; NOS
Zware voetstappen kondigen de komst van een nieuwe techreus aan: Amazon opent binnenkort officieel zijn Nederlandse website. Bol.com en Coolblue zetten zich schrap voor een concurrent die bereid is te incasseren, om uiteindelijk te kunnen winnen.
Winkelspecialisten houden rekening met een prijzenslag in Nederland, maar toch moet je je even achter de oren krabben voordat je je in de one click-wereld van Amazon stort.
Amazon is een datastofzuiger die alles van je wil weten. Niet alleen welke artikelen je koopt, maar ook welke films en tv-series je bekijkt. Wat je favoriete sportclub is. Welke boeken je leest en hoe vaak je bladert (elke tik op de Kindle e-reader wordt gelogd en bewaard).
Amazon wil graag weten of je een hond, kat, parkiet of eh… paard als huisdier hebt. Vertel je meteen hoe het beestje heet? En zeg dan ook welke auto je rijdt of misschien gaat trouwen. Getrouwde stellen krijgen 10 of 20 procent korting als ze zich registreren. En als het gelukkige bruidspaar toch ongelukkig is met de huwelijkscadeaus kunnen die maar liefst een half jaar lang worden geretourneerd. Regel je ook de cadeautjes voor je nog ongeboren kind via Amazon, dan verleidt de webwinkel je met kortingen en kortingen op kortingen om zoveel mogelijk persoonlijke gegevens te registreren.
Met deze tactiek werd Amazon in de VS de hoeksteen van de samenleving: meer dan 100 miljoen huishoudens in de VS betalen voor een Amazon Prime-account. Ondertussen laten ze hun huis ook werkelijk in de gaten houden door Amazon, via de Ring bewakingscamera’s.
Als je wilt weten wat Amazon nu al over je weet, dan kun je die gegevens opvragen via de privacyinstellingen.... Elders staat te lezen dat Amazon diezelfde data ook gebruikt voor zijn snelgroeiende bron van inkomsten: advertenties. Het is na Google en Facebook de grootste advertentieverkoper, als je vraagtekens hebt over wat Google en Facebook over je weten, maak je dan geen illusies over de data die Amazon verzamelt. Je bent niet alleen degene die iets koopt, maar ook degene die wordt verkocht.
Alles bij de bron; NRC