In zijn strijd voor online privacy nam europarlementariër Jan Philipp Albrecht het op tegen de internetreuzen. Hij vond ook Merkel op zijn pad. Een pyrrusoverwinning in vier bedrijven...

...Officieel heet het dataprotectie. Men kan het spannender formuleren: hebben wij op internet nog iets te vertellen over ons eigen lot of zijn al die persoonlijke gegevens die we Google, Facebook, Amazon en andere Silicon Valley-bedrijven op onbewaakte momenten hebben toegespeeld, vrije handelswaar?...

...Miljoenen hebben de grote internetbedrijven gestoken in de strijd tegen strengere regels. Ze hebben de missie van Albrecht en de zijnen mateloos gefrustreerd. Ze hebben niet kunnen verhinderen dat de kern van wat Albrecht beoogde overeind is gebleven, in zijn eigen woorden 'das Recht auf Vergessen', het recht van een individu om gedeletet te worden, uitgewist, vergeten, het recht op privacy, ook in het digitale tijdperk.

Albrecht, op zijn persconferentie eind oktober, bijna achteloos: 'Het was ons duidelijk dat heel grote belangen op het spel stonden.' Waarna stevig: 'Wij moesten laten weten dat we er niet in meegaan.' Waarna bevrijdend: 'Ik wil iedereen ontzettend bedanken die zo enorm hard heeft gewerkt aan dit enorme dossier. Het is een groot succes geworden.'

Dat heb je met opluchting, dikwijls ben je er te snel mee...

...En zo is het gegaan, weet Albrecht. 'Naar buiten toe, naar het publiek is het verhaal dat de hoge Duitse standaard inzake privacy gewaarborgd moet worden. Maar in de raad verklaren de ambtenaren keer op keer dat het bedrijfsleven meer ruimte nodig heeft. Nu het erop aankomt, nemen de ministers niet hun verantwoordelijkheid.'

Alles bij de bron; Volkskrant [bijzonder lang artikel]