Het lag dan ook voor de hand dat deze week opnieuw de kwestie van een Europese ‘veiligheidsunie’ opkwam. Nu nationale inlichtingendiensten niet in staat gebleken zijn de aanslagen te voorkomen, is het tijd voor ‘meer Europa’, redeneren sommigen. „Europa moet dit keer all the way” gaan, zei de Italiaanse premier Renzi dinsdag. „Er moet een Europees pact voor vrijheid en veiligheid komen.”

Jean-Claude Juncker, voorzitter van de Europese Commissie, herhaalde het een dag later. Na de gemeenschappelijke markt, munt en energiesector is het nu tijd voor een ‘veiligheidsunie’, zei hij. Maar daar is een Verdragswijziging voor nodig en het initiatief is aan de lidstaten. Daar wringt de schoen...

...Technisch is het niet altijd makkelijk om databanken uit verschillende landen of diensten te koppelen – Frankrijk alleen al heeft er 33; tweetaligheid speelt de Belgen parten. Iets simpels als spellingsverschillen tussen verdachte namen in het berichtenverkeer kan betekenen dat cruciale informatie onopgemerkt blijft. En méér informatie verslechtert vaak ook de zogeheten signal to noise-verhouding. Hoe meer data, hoe meer hooiberg... 

...de belangrijkste hindernis om te komen tot een ‘Europese CIA’ is het klassieke wantrouwen tussen spionnen. Een kwestie van „verschillende mentaliteiten”, zei de Duitse minister van Binnenlandse Zaken en „Informatie is macht”, zei Jean-Marie Delarue, een oud-toezichthouder op de Franse inlichtingendiensten „Inlichtingendiensten hebben alleen vijanden, geen vrienden.”

Alles bij de bron; NRC & pdfaanvullend artikel uit de abo-versie