Het Europees Parlement heeft een resolutie aangenomen waarin de Europese Commissie wordt opgeroepen om de Privacy Shield-met de VS op te schorten als de Amerikaanse regering de uitvoering van de overeenkomst inzake gegevensbescherming tegen 1 september niet verbeterd heeft. Een opschorting van de overeenkomst zou de mogelijkheid van bedrijven om legaal gegevens van de EU naar de VS over te dragen, kunnen beperken.
De resolutie van het Europees Parlement komt vóórafgaand aan een tweede jaarlijkse evaluatie van het Privacy Shield door de Europese Commissie in oktober. Daarnaast zijn er bij het Hof van Justitie van de EU verschillende zaken aanhangig over de geldigheid van het de overeenkomst.
Eind maart 2017 nam de commissie voor burgervrijheden (civil liberties) van het Europees Parlement al een resolutie aan waarin wordt gesteld dat de Privacy Shield-overeenkomst met de VS de privacy van Europese burgers onvoldoende waarborgt. Het EP stemde vorig jaar wel in met een overkoepelend paraplu-akkoord inzake databescherming tussen de VS en de EU. De Europese Raad (de betrokken ministers van de EU-lidstaten) heeft vorig jaar ingestemd met Privacy Shield.
Een meerderheid van het Europarlement stemde donderdag voor een resolutie, waarin staat dat de VS beter aan Europese regels voor databescherming van burgers moet voldoen. Gebeurt dat niet voor september 2018, dan moet het zogeheten Privacy Shield-akkoord worden opgeschort, vindt een meerderheid.
In de stemming voor de resolutie waren 303 stemmen voor, 223 stemmen tegen en waren er 29 onthoudingen. Volgens het Europarlement liet het datamisbruikschandaal met Facebook en Cambridge Analytica zien dat er "een gebrek aan bescherming is". Daarbij werden 2,7 miljoen gegevens van Europese burgers misbruikt.
Het Privacy Shield is sinds 2016 de opvolger van Safe Harbor, dat EU-burgers volgens Europese rechters onvoldoende bescherming bood.
Vandaag even na twaalven stemde het voltallige EP om eerst een debat te voeren. Onder meer verschillende Nederlandse Europarlementariërs (waaronder leden afkomstig van GroenLinks, D66, PvdA, SP en PVV) eisten vandaag een debat in het Europees Parlement. Zonder debat, mag de Europese Commissie het huidige voorstel direct bespreken met de lidstaten in de Raad. En er schort nogal wat aan het huidige plan om auteursrechten te beschermen, dat onder meer een belasting op websamenvattingen en een contentfilter voor webplatforms voorstelt. Specifiek is er weerstand op twee artikelen van de richtlijn zoals de EC die heeft vastgesteld.
Artikel 11 is vooral gebruikertje pesten, zo worden niet letterlijk hyperlinks belast maar zeg maar dag tegen samenvattingen en andere informatie als je een linkje deelt in WhatsApp. Een fundamenteler probleem is de huidige opzet van artikel 13 van de huidige richtlijn. Die zorgt er namelijk voor dat platforms potentieel auteursrechtelijk beschermd materiaal vooraf filteren. Daar kleven een hoop nadelen aan, onder meer dat er materiaal onvermijdelijk onterecht in de filters blijft hangen en dat het artikel kan (en zal, gezien talloze DMCA-voorbeelden) worden gebruikt om internetgebruikers de mond te snoeren.
Daarnaast zijn filters volgens deskundigen niet intelligent genoeg om inschattingen te maken over citaatrecht, parodieën en ander gebruik van mogelijk auteursrechtelijk beschermd materiaal.
Een groep van 145 organisaties roept in een open brief het EU-parlement op om te stemmen tegen het onderhandelingsmandaat op basis van het huidige voorstel, dat onlangs werd goedgekeurd door de Juri-parlementscommissie voor Juridische Zaken. De stemming over het mandaat vindt plaats op 5 juli.
Als het parlement vóór het mandaat stemt, treedt het in onderhandeling met de lidstaten in de Raad op basis van het huidige voorstel van de richtlijn. Als echter tegen het mandaat wordt gestemd, kan het hele Europarlement nog amendementen op de tekst indienen, waardoor het voorstel nog aangepast kan worden.
Het voorstel van de Juri-commissie is controversieel, voornamelijk vanwege artikelen 11 en 13. Dat eerste zou volgens critici neerkomen op een zogenaamde linkbelasting of link tax, waardoor betaald zou moeten worden voor korte stukjes nieuws, oftewel news snippets. Artikel 13 zou op zijn beurt neerkomen op een 'uploadfilter' dat internetplatforms verplicht om materiaal dat gebruikers uploaden, te controleren op mogelijke auteursrechteninbreuken.
Tegen beideartikelen is al kritiek geuit. Burgerrechtenorganisatie EDRi publiceerde een overzicht van de weg die het voorstel nog moet afleggen voordat het definitief is.
GDPR geldt sinds 25 mei voor bedrijven die actief zijn binnen de Europese Unie. Sommige kanten van de nieuwe privacywetgeving zijn verrassend. Zo blijkt dat cookiemuren niet passen binnen de wetgeving. Dat meldt de EU-instantie die daar verantwoordelijk voor is. Mogelijk moeten sites die nu een cookiemuur hanteren, die straks offline halen.
...cookiemuren bieden gebruikers dus eigenlijk geen keuze. Ze moeten wel akkoord gaan, anders kunnen ze de content op de site niet bekijken. EDPB stelt nu dat de manier waarop toestemming van gebruikers gevraagd wordt, anders moet. GDPR eist van gebruikers om op een vrije manier toestemming te verkrijgen. “Dat sluit uit dat dienstverleners een cookiemuur kan plaatsen”.
De toegang tot diensten en functionaliteiten mag volgens de EDPB dan ook niet afhangen van toestemming van een gebruiker rond het verwerken van persoonlijke data. “Dat betekent dat cookiemuren expliciet verboden moeten zijn”, aldus de EDPB. De verwachting is dat een tekst met deze strekking in de nieuwe ePrivacy Regulation komt te staan.
De EU-ambassadeurs hebben op 25 april een akkoord bevestigd dat tussen het voorzitterschap van de Raad en vertegenwoordigers van het Europees Parlement was bereikt over het voorstel voor een Europees systeem voor reisinformatie en -autorisatie (Etias).
Dankzij het Etias zullen er controles vooraf kunnen worden verricht en kan zo nodig de reisautorisatie voor niet-visumplichtige onderdanen van derde landen die naar het Schengengebied reizen, worden geweigerd.
Het systeem zal gelden voor niet-visumplichtige onderdanen van derde landen. Zij zullen vóór hun afreis online een reisautorisatie moeten aanvragen. Voor elke aanvraag zal de aanvrager een reisautorisatievergoeding van 7 euro moeten betalen.
De in de aanvraag ingevulde informatie wordt automatisch aan de hand van EU-databanken en relevante Interpol-databanken verwerkt om na te gaan of er gronden tot weigering van een reisautorisatie zijn. Als er geen overeenkomsten ("treffers") met andere databanken worden vastgesteld, of geen elementen nader moeten worden geanalyseerd, wordt de reisautorisatie automatisch en snel afgegeven. Dit zal allicht het geval zijn voor de meeste aanvragen.
Bij een treffer of een element dat nadere analyse vereist, zullen de bevoegde autoriteiten de aanvraag handmatig verwerken. In dit geval zal de centrale Etias-eenheid eerst controleren of de in het aanvraagdossier opgenomen gegevens overeenstemmen met de gegevens waarvoor een treffer is vastgesteld. Wanneer dit het geval is of er twijfels blijven bestaan, zal de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat de aanvraag handmatig verwerken. Een aanvraag waarbij een treffer wordt vastgesteld, zal binnen 96 uur na de indiening van de aanvraag worden goedgekeurd of afgewezen, of, indien er om aanvullende informatie is verzocht, binnen 96 uur nadat deze informatie is ontvangen.
Vóór het instappen zullen lucht- en zeevervoerders moeten controleren of onderdanen van derde landen die onderworpen zijn aan de reisautorisatieplicht, in het bezit zijn van een geldige reisautorisatie. Vanaf drie jaar na de ingebruikname van het Etias zal deze verplichting ook gelden voor internationale vervoerders die groepen per bus over land vervoeren. De reisautorisatie zal niet automatisch recht geven op binnenkomst of verblijf; het is de grenswachter die de uiteindelijke beslissing neemt.
De verordening zal nu aan het Europees Parlement worden voorgelegd voor een stemming in eerste lezing, en vervolgens aan de Raad voor de definitieve aanneming.
De Commissie stelt nieuwe regels voor waardoor politie en justitie gemakkelijker en sneller kunnen beschikken over elektronisch bewijsmateriaal, zoals e-mails of in de cloud opgeslagen documenten, dat zij nodig hebben voor het onderzoek naar en de vervolging en de berechting.
De nieuwe regels zullen de rechtshandhavingsinstanties in de EU-lidstaten beter in staat stellen aanwijzingen online en grensoverschrijdend te onderzoeken...
...Criminelen en terroristen maken voor hun communicatie allemaal gebruik van sms'jes, e-mails en apps. Bij meer dan de helft van al het strafrechtelijk onderzoek dat tegenwoordig plaatsvindt, is er sprake van een grensoverschrijdend verzoek om elektronisch bewijsmateriaal dat in handen is van in een andere EU-lidstaat of buiten de EU gevestigde serviceproviders. Om dergelijke gegevens te verkrijgen, moet er justitiële samenwerking en wederzijdse rechtshulp plaatsvinden. Dit proces verloopt thans echter te langzaam en te moeizaam.
Identiteitskaarten moeten van vingerafdrukken zijn voorzien. Hoge EU-functionarissen bevestigen de plannen van het dagelijks bestuur van de EU om vingerafdrukken op een nationale ID-kaart te verplichten.
Volgens Brussel moeten ID-passen aan dezelfde veiligheidsnormen voldoen als de moderne biometrische paspoorten omdat er in een groot aantal landen mee gereisd kan worden. Sinds 2009 zijn vingerafdrukken in het paspoort voor alle EU-lidstaten verplicht. Ze worden op de chip van de pas opgeslagen. Tot het document door de aanvrager in ontvangst is genomen worden de afdrukken in Nederland bewaard en daarna gewist. Het verplicht afgeven en opslaan van vingerafdrukken is al lang omstreden.
