Vandaag is een zwarte dag voor onze democratie, waarin burgers een democratisch recht wordt ontnomen. En waarom? Wat hebben de mensen misdaan? We hebben ‘nee’ gezegd, in een referendum over Oekraïne. We hebben één keer ‘nee’ gezegd, tegen onze eigen regering. 

De regering zegt dat het referendum ‘niet heeft gebracht wat ervan werd verwacht’. Dat klopt, maar dat komt vooral door het optreden van de regering zélf. In 2005 zei Nederland ‘nee’ in een referendum over de Europese Grondwet, maar die kwam er toch. In 2016 zeiden we opnieuw ‘nee’ in een referendum over Oekraïne, maar de regering zei toch ‘ja’. Nu zeggen Rutte en Buma, Segers en Pechtold dat u in het referendum over de Sleepwet kunt stemmen wat u wilt, maar dat zij zich van uw keuzes niets zullen aantrekken. Het probleem is niet het referendum, maar vooral de hooghartigheid van deze politici. Het raadgevend referendum zou een opstap zijn naar een bindend (correctief) referendum, maar na het eerste ‘nee’ wisten D66, PvdA en GroenLinks niet hoe snel ze hun eigen wet in een lade moesten stoppen

Hun angst is zo groot, dat u zich hierover niet meer mag uitspreken. Rutte noemde het ‘logisch’ dat de regering het referendum wil afschaffen, zonder dat hier een referendum over kan worden gehouden. Omdat de regering tegen het referendum is. Een redenering die past in een dictatuur, maar niet in een democratie.

Vandaag zal  Ronald van Raak, Tweede Kamerlid voor de SP, in het parlement flink van zich laten horen, maar u kunt dat ook doen. Nu en op 21 maart. Wie niet horen wil die moet maar voelen. Dat geldt zeker voor de ondemocratische opstelling van Mark Rutte. Door ‘nee’ te zeggen tegen de Sleepwet, kunt u ook ‘nee’ blijven zeggen vóór onze democratie

Alles bij de bron; TPO