Sociale media die haatdragende berichten niet snel genoeg verwijderen, kunnen in Duitsland straks beboet worden. Als er sprake is van overduidelijke haatberichten moeten deze binnen een dag vanaf het moment waarop ze zijn gemeld verwijderd zijn, is het wel een haatdragend bericht maar wat minder duidelijk dan moet het binnen een week van melding zijn verwijderd. Bij het beslissen of iets een haatbericht is krijg je als bedrijf geen hulp, maar als achteraf bij controle de rechtbank een onverwijderd bericht toch haatdragend acht, zit je vast aan de boete.
In principe kan iedereen die zich aan een bericht op social media stoort een melding doen. Het is al vaker gebleken dat niet iedereen op het internet even tolerant is jegens de meningen van anderen, en dat veel mensen ook weinig scrupules hebben over het rapporteren van andere meningen als hate-speech. Het zal niet voor het eerst zijn dat controversiële sprekers onder groepsdruk de mond gesnoerd worden. Wat voor de één humor is, is voor de ander haatdragend, maar er worden nou eenmaal geen meldingen gedaan dat iets super grappig is. Ongeacht hoeveel mensen géén aanstoot nemen aan een uitspraak of video, bij een melding zal iemand moeten kijken of de boodschap mag blijven staan.
Je kunt je afvragen of er überhaupt een afdoende morele entiteit bestaat om deze beslissing te maken, maar zelfs al vind je die is het maar de vraag of die, binnen een dag, alle gemaakte meldingen grondig kan beoordelen. Ik kan vandaag met mijn vrienden besluiten dat we genoeg hebben van Ruth Jacot, en alle video's met haar naam flaggen als haatdragend. Dan mag iemand dus al die video's gaan kijken om te zien of er daadwerkelijk iets haatdragend in voorkomt. Doe je dit niet en blijkt er toch wat tussen te staan; boete.
Je hebt geen tijd om alle video's te bekijken, maar kan ook de boete niet riskeren, dus wat rest je? Uit voorzorg maar de berichten verwijderen. Et voilà: censuur. George Orwell zou er trots op zijn.
Rabobank heeft een aantal nieuwe functies toegevoegd aan zijn Rabo Bankieren App. Het gaat onder meer om het bevestigen van een iDEAL-betaalverzoek via de vingerscan, het doorsturen van betaalverzoeken van voorgeschoten bedragen en koppelingen van de betaalrekening aan overzichten van bijvoorbeeld de hypotheek en lening...
...Klanten kunnen nu ook bij iDEAL-betalingeninloggen ondertekenen met Touch-ID. Tot nu toe moesten ze voor de bevestiging van een betaalverzoek van iDEAL nog een kaartscanner gebruiken voor het scannen van een kleurcode. De mogelijkheid om te kunnen ondertekenen zonder scanner is ook verruimd. Klanten kunnen tot tweeduizend euro per week zonder scanner overboeken naar bekende rekeningen. Daarvoor is wel een 5-cijferige code of vingerafdruk nodig.
Een firmware-update heeft ervoor gezorgd dat honderden met internet verbonden sloten van de fabrikant LockState niet goed meer werken. Het gaat om de RemoteLock 6i, een slot dat met internet verbonden is en eigenaren op afstand deuren laat beheren. Het wordt onder andere gebruikt door mensen die hun woning via Airbnb verhuren. Het slot is via het lokale wifi-netwerk met internet verbonden.
Op deze manier kunnen eigenaren op afstand het gebruik van de deur monitoren, waarschuwingen ontvangen wanneer bepaalde codes worden gebruikt en nieuwe codes voor nieuwe gasten instellen. Vorige week werd er een firmware-update uitgerold die eigenlijk voor een ander model was bedoeld. Dit heeft ervoor gezorgd dat de sloten na installatie van de update niet goed meer werken. De keypad is namelijk niet meer te gebruiken, waardoor gasten die alleen over een code beschikken de woning niet meer in kunnen. De deur is nog wel via een sleutel te openen.
De verkeerde update zorgde er ook voor dat het slot geen verbinding meer met de webservice van LockState heeft. De fabrikant kan het probleem daardoor niet op afstand verhelpen.
Statewatch kreeg een document in handen waaruit blijkt dat de huidige EU-voorzitter, Estland, de lidstaten vraagt om creatieve voorstellen in te brengen zodat de dataretentie terug kan komen met de nog vast te stellen ePrivacy regulering. In september komt de vernieuwing van de ePrivacy richtlijn weer op tafel. Eensgezindheid is er nog lang niet.
De ePrivacy richtlijn is een aparte regeling voor online privacy die bekend en vooral berucht is vanwege de cookieregels. De richtlijn moet ook een nieuwe verordening worden: dat wil zeggen een wet die direct geldt in alle lidstaten.
De ePrivacy regels moeten beter aansluiten op de GDPR of AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming), het belangrijkste doel is dat de strenge cookieregels van tafel moeten. Surfers moeten met hun browsers en toevoegingen maar instellen of ze al dan niet cookies willen laten plaatsen. Ook zullen voor het eerst over-the-top diensten (OTT) zoals Whatsapp onder de regels vallen.
Nu blijkt dus dat, op verzoek van ministers van Justitie van een aantal lidstaten, de opslag van telefonie-, mail- en surfdata op de agenda is gezet als mogelijke toevoeging van de ePrivacy regels. Telecombedrijven zouden die verplichting weer opgelegd kunnen krijgen. In 2014 maakte de Europese rechter daar een einde aan. In 2016 verwierp Straatsburg ook een nieuwe Zweedse wet waarmee gepoogd is de bewaarplicht terug te krijgen.
Voorstanders vinden dat adequate opsporing van criminaliteit onmogelijk is zonder databank met communicatiedata van iedereen; tegenstanders vinden dit een te grote inbreuk op de privacy.
1984 kruipt elk jaar dichterbij, zien we ook aan de online censuur. Op deze pagina geven we een kort overzicht van de aangepaste Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten 2017, oftewel de sleepwet. De gehele wet is hier te vinden.
Met deze wet wordt het vanaf 2018 mogelijk voor de inlichtingendiensten (de AIVD en de MIVD) om op grote schaal online communicatie en informatie verwerven, ook van onschuldige burgers. Daarnaast wordt het in sommige gevallen mogelijk toegang te krijgen tot databases van andere instanties. Al deze informatie kan, zelfs zonder het analyseren ervan, gedeeld worden met buitenlandse inlichtingendiensten. Er mag een geheime DNA databank worden begonnen waar iedere burger in terecht kan komen. Ook mogen de geheime diensten alle geautomatiseerde apparaten hacken (bijvoorbeeld uw telefoon, computer, smart-tv en pacemaker).
Instanties als de Raad van State, de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, de Nederlandse Vereniging van Journalisten en verscheidene wetenschappers hebben al hun zorgen geuit over deze wet. De wet is op 11 juli aangenomen door de Eerste Kamer.
Alleen al de oogst van de afgelopen week is niets minder dan alarmerend. Door een zogenoemd datalek kwamen de persoonlijke gegevens van liefst vijftig leasemaatschappijen op straat te liggen, één hack bleek al voldoende want al deze maatschappijen deelden dezelfde, slecht beveiligde software.
Bij zonnepanelen van hetzelfde laken een pak. Een ict-bedrijf heeft Economische Zaken hiervoor gewaarschuwd. Het hacken van de omvormers kan moeiteloos leiden tot ernstige, zelfs landelijke stroomstoringen. Rederijen zijn bezig om het aloude systeem van navigatie via radiogolven te herontdekken. Digitale GPS-signalen blijken door hackers moeiteloos te kunnen worden geblokkeerd, of erger, te kunnen worden gemanipuleerd.
Juist vanwege dit soort voorbeelden, treedt er eind mei 2018 een nieuwe Europese wet voor databescherming in werking.
De Leeuwarder Courant liet IT-experts aan het woord die zich grote zorgen maken over de laksheid van veel ondernemers en instanties in Friesland inzake de bescherming van hun klantgegevens. Het begint bij een omslag in het denken over de eigen bedrijfsvoering, zoals een IT-expert opmerkte: ‘Van onbewust risico’s lopen, moet een koers worden ingezet naar bewust risico’s mijden’. In de wetenschap dat ook klanten zich steeds bewuster worden van het achterlaten van hun privé-gegevens en dat mee laten wegen in hun beslissingen.
Veel bedrijven hebben intussen nog geen idee aan welke eisen ze straks moeten voldoen. Of ze denken: ‘Het duurt nog wel even’. Maar nu niets doen, is straks te laat zijn. Hackers hoef je namelijk weinig uit te leggen over die nieuwe wetgeving: zij weten dat hun speelveld nu nog buitengewoon kansrijk is.
Alles bij de bron; LC+ [gratis registratie noodzakelijk]
Het idee om personen te identificeren aan de hand van hun lichamelijke kenmerken is bepaald niet nieuw. Neem een populair identificatiemiddel: de vingerafdruk. Volgens historici gebruikten Babylonische koningen deze, samen met handafdrukken, al meer dan 1700 jaar voor Christus om hun identiteit te bewijzen. Zij moesten de afdruk aanbrengen op kleitabletten om deze een officiële status te geven. Cryptograaf Bruce Schneier noemde het niet voor niets 'de oudste vorm van identificatie'.
Enkele duizenden jaar later kijken we niet meer op van vingerafdrukscanners in smartphones. Die verschenen rond 2007 in de eerste toestellen, maar zijn tegenwoordig zelfs te vinden in budgettelefoons. Daarnaast komen er steeds meer authenticatietechnieken op basis van biometrische gegevens beschikbaar voor consumenten en worden ze in toenemende mate ingezet in allerlei elektronica. Tijd dus om eens een kijkje te nemen bij de verschillende toepassingen en daarbij aandacht te besteden aan de beveiliging en opslag van biometrische gegevens, maar ook aan de gevolgen voor privacy.
