De 'California Consumer Privacy Act' is sinds 1 januari actief geworden en is te vergelijken met onze Europese GDPR. De staat Californië wil bedrijven verbieden om zomaar gegevens van hun consumenten te verkopen. De techbedrijven in Sillicon Valley moeten hun technologie nu zo gaan aanpassen dat hun klanten duidelijkheid krijgen over wat er met hun data gebeurt.
Als bedrijven data willen verkopen, moeten bedrijven dat nu actief aangeven. Wanneer ze data willen verkopen moeten klanten de mogelijkheid krijgen om aan te geven dat ze dat niet willen, de zogenaamde 'opt-out'. De wetgeving is nog heel nieuw en er is dus nog geen interpretatie over de precieze betekenis van het verkopen van data. 'Dat is waar zal moeten blijken of deze wet geen papieren tijger blijkt'.
Alles bij de bron; BNR
Donderdag plaatste een Nederlandse Reddit-gebruiker een bericht waarin hij laat zien dat hij willekeurige camerabeelden te zien krijgt op zijn Google Nest Hub als hij de stream van zijn Xiaomi-beveiligingscamera wil weergeven. Zo zag hij onder meer een slapende baby. De gebruiker benadrukte zowel de camera als de Nest Hub nieuw aangeschaft te hebben. Voor zover bekend is het verschijnen van willekeurige beelden alleen gemeld op de Nest Hub in combinatie met de desbetreffende Xiaomi-camera.
Google heeft tegenover Android Police bevestigd op de hoogte te zijn van het probleem en zegt dat alle integraties van Xiaomi Mi Home-apparaten met Google tijdelijk zijn stopgezet, in afwachting van een oplossing. Google werkt samen met Xiaomi aan een fix.
Alles bij de bron; Tweakers & NU.
Als u uw bankpasje of mobiele telefoon tegen een betaalautomaat houdt, betaalt u eigenlijk niet met echt geld. De hypotheek bij de dan? Ook niet. Het is digitaal geschuif met de bankbalans. Giraal geld. 100 euro aan de ene kant eraf? Dan ook aan de andere kant. Tikkie dan? Nee hoor, ook geen geld van de geldpers.
Maakt het wat uit hoe we het noemen? Ja, meer dan u denkt. Want uw tegoed boven de 100.000 euro (tot dat bedrag is het gewaarborgd) bij ABN Amro, ING of Rabobank is niets waard op het moment dat de bank omvalt. Het is een soort tegoedbon bij de V&D. Dat omvallen is geen theoretisch gevaar; denk aan de grote crisis van 2008 toen Nederlandse banken met steun van de overheid moesten worden gered.
Begin dit jaar constateerde de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) in het lijvige rapport Geld en Schuld dat het Nederlandse geldstelsel twee fundamentele problemen heeft. De eerste is de gigantische schuldenlast van Nederlanders. Overigens gaan onze schulden gepaard met bezittingen zoals vastgoed.
Een ander probleem is wat de WRR de onbalans tussen publieke en private belangen noemt. Concreet: de paar overgebleven commerciële banken hebben de afgelopen vijftig jaar een steeds grotere publieke rol gekregen. Dat komt allereerst door de verschuiving van bankbiljetten en munten naar giraal geld. De totale geldhoeveelheid in Nederland bestaat nog maar voor 17 procent uit contanten.
De Nederlander is intussen aangewezen op een commerciële instelling voor een hypotheek of spaarrekening. Vroeger waren er nog publieke opties: de Postbank maar die is in de jaren negentig geprivatiseerd en opgegaan in ING. Wat volgens de WRR is overgebleven: een landschap met drie grote, sterk op elkaar lijkende commerciële banken. En deze banken zijn ongemerkt beslissend geworden voor cruciale publieke belangen zoals de betaalinfrastructuur, kredietverlening en financiële stabiliteit. Onwenselijk, concludeerde de WRR.
Alles bij de bron; Volkskrant [long-read]
Een Spaans bedrijf ontwikkelt vanaf 2009 software die de stemming op sociale media kan beïnvloeden. Als Rusland het te pakken krijgt, blijkt het een machtig wapen te zijn.
Het begon allemaal in 2009, zegt ‘Carlos’. Dat jaar is ook het jaar van de digitale omwenteling: mensen gaan sociale media gebruiken. Twitter wordt in Europa ontdekt, video’s delen op YouTube begint aan een opmars en Facebook maakt voor het eerst winst. Daarmee verandert het internetgebruik: persoonlijker, meer delen, meer via smartphones. Carlos en Julio horen dat sociale media hun klanten ook confronteren met nieuwe obstakels: klachten via sociale media kunnen het sentiment over een bedrijf razendsnel kantelen.
Julio: ‘Bedrijven werden bijvoorbeeld afgeperst door personen die er nooit waren geweest maar wel een slechte recensie achterlieten. In ruil voor gratis diensten konden ze de klacht verwijderen.’ Kunnen Carlos en Julio iets bedenken hiertegen?
Ze vragen in 2009 de specialisten die bij hen werken: data-analisten en software-ontwikkelaars. Kunnen die software maken die signaleert wanneer een online-storm opsteekt die schadelijk is voor een bedrijf? En kunnen zij die storm vervolgens een bepaalde kant op duwen of zelfs onschadelijk maken?
Na maanden proberen, kennen de ontwikkelaars de grenzen. Daarna schrijven ze een eigen code die inzichtelijk maakt wanneer bedrijven last kunnen krijgen van negatieve publiciteit. Julio: ‘We noemden het Snap, Social Networks Analysis Platform.’ Snap kan drie dingen: een online-aanval detecteren, registreren hoe een bericht viraal wordt en een tegenaanval organiseren.
Een aanval detecteren is één, hem vervolgens onschadelijk maken is ingewikkelder. Wéér bestuderen ze de eigen code en werken twee ideeën uit. De eerste is om een negatieve tweet opvallend veel aandacht te geven met zogeheten bots – honderden nepaccounts die door één iemand worden bediend. Twitter en Facebook merken de opvallende aandacht van bots voor het onderwerp op, stellen vast dat sprake is van manipulatie en halen alle berichten – ook het origineel – weg. Julio grijnzend: ‘Heel doeltreffend.’
De tweede reactie is geraffineerder. Julio: ‘De aandacht wegblazen met een eigen, positieve tweet, die viral gaat.’ Het blijkt makkelijker dan gedacht. Als ze een bericht de juiste aandacht geven met een paar honderd accounts is het zo een halve dag trending. Julio: ‘Een plek in de top-10 van trending topics in Spanje kan al met driehonderd accounts.’
De Spanjaarden bouwen daarom een app die medewerkers van een bedrijf op hun telefoon zetten. Met die app geven ze Snap toegang tot hun Twitteraccount: als hun werkgever een Twitter-aanval wil inzetten, krijgen de medewerkers een melding en kunnen ze met één klik de gesuggereerde tweet plaatsen. De software bepaalt het juiste moment en registreert het effect. Medewerkers die vroeg opstaan en in de ochtend op sociale media actief zijn, krijgen meldingen ’s ochtends. Avondmensen in de avond. Alles om ervoor te zorgen dat de campagne zo authentiek mogelijk lijkt. Carlos: ‘Bij een bedrijf als Telefónica werken alleen al 1.500 personen in het callcenter. Als eenderde meedoet, heb je ruim voldoende mensen om op elk gewenst moment een boodschap trending te krijgen.’
In 2013 – na vier jaar analyseren, proberen, testen en bouwen – is Snap klaar voor gebruik. De eerste bedrijven melden zich en eind van dat jaar toont ook de Spaanse regering interesse....
Alles bij de bron; Volkskrant [long-read]
Sinds 2012 wordt in Seoul ervaring opgedaan met slimme camera’s. Volgens de overheid leverde dat in 2012 en 2013 bijna 40.000 beelden van incidenten op, waarvan drie van een moord, zeventien van een beroving en zelfs 36 van aanranding of verkrachting. Verder werden 553 diefstallen, 64 geweldplegingen en 677 andere misdrijven gesignaleerd. De camera’s werken met kunstmatige intelligentie en zijn volgens ZDNet in staat om gedragspatronen te analyseren en die in verband te brengen met indicatoren die bepalen of er wellicht sprake is van een overtreding of misdrijf.
De camera’s zijn volgens de initiatiefnemers zelflerend, waardoor zij steeds beter worden in het herkennen van situaties die om interventie vragen. Voor de zekerheid kijken ook altijd mensen mee. Die bepalen uiteindelijk of de politie naar een waargenomen incident gestuurd moet worden. Niet bekend is of ook Zuid-Korea cameratechnologie gaat inzetten om overtreders te identificeren of dat dat een taak van de politie blijft. In heel Zuid-Korea waren volgens Statista.com in 2018 ongeveer 1 miljoen overheidscamera’s geïnstalleerd.
Ook in Nederland wordt geëxperimenteerd met camera’s die afwijkend gedrag herkennen. Dat gebeurt onder andere op Schiphol. Niet bekend is of ook Zuid-Korea cameratechnologie gaat inzetten om overtreders te identificeren of dat dat een taak van de politie blijft. In heel Zuid-Korea waren volgens Statista.com in 2018 ongeveer 1 miljoen overheidscamera’s geïnstalleerd.
Alles bij de bron; BeveilNieuws
Je wordt geïdentificeerd door slimme camera’s, die precies bijhouden waar je bent en wie je ontmoet. Je contact met anderen wordt nauwgezet in de gaten gehouden en geprofileerd. Cashgeld is er niet meer. Al je betalingen zijn inzichtelijk en worden gecategoriseerd. Er is bekend wanneer je opstaat, waar je heen gaat, wat je eet, en hoe je ontspanning zoekt. En met een beetje ongeluk krijg je een vlaggetje bij je naam omdat algoritmes een onheilspellende toekomst voorspellen op basis van de data die je produceert.
Klinkt vergezocht? In China wordt hard gewerkt aan de totstandkoming van deze situatieschets. Een niet te stoppen zucht naar totale controle over geld, denkwereld, en gedrag, gefaciliteerd door nieuwe technologie...
...Het zal geen toekomstbeeld zijn waar je warm van wordt. En zo’n vaart zal het in ons kikkerlandje niet lopen, toch?
Misschien heb je gelijk. Er zijn grote cultuurverschillen tussen China en Nederland, onder andere op het gebied van privacy. Maar ook in Nederland zie je dat aan de poten van privacy wordt gezaagd. Wat te denken van het verbod op cashbetalingen boven de 3000 euro? Of het IMF dat concreet nadenkt over diep negatieve rentes via de introductie van digitale valuta? En de Europese Centrale Bank die bezig is met een CBDC, de digitale euro?
Laten we ook eens kijken naar het gebruik van camera’s. In absolute aantallen is China koploper, met een kleine 200 miljoen geïnstalleerde apparaten. Op nummer 2 staat de Verenigde Staten, met 50 miljoen CCTV’s. En welk land vinden we op nummer 9, met 1 miljoen camera’s? Juist, ons kleine Nederland. Als we het aantal camera’s normaliseren per 100 inwoners stijgen we zelfs naar nummer 5, met 5,8 camera’s per Nederlander.
In China worden al die camera’s vrij expliciet gebruikt voor grootschalige controle. Toch niet in Nederland? Tja, erg open is men daar niet over, maar bij navraag blijkt het gezichtsherkenningsnetwerk van de Nederlandse recherche zich snel te ontwikkelen. Burgers worden bij die ontwikkeling nauwelijks betrokken.
Hoe ver de techniek is in Nederland? Luuk Spreeuwers, universitair hoofddocent Biometrie; “Er worden al proeven gedaan met bodycams met gezichtsherkenning erop. Zo’n cameraatje kan met een beetje processing power beelden vergelijken met een lokale lijst mensen die geweerd moeten worden.”
Het gaat te ver om nu te stellen dat Nederland een surveillancestaat is met lak aan privacy. Maar de ingrediënten liggen er, en de strijd tussen (het gevoel van) veiligheid, controle, en privacy wordt steeds heviger. Een strijd die grotendeels voorbij gaat aan de burgers zelf, volgt uit een rapport van Rand Corp. Keer op keer blijken burgers niet te zijn ingelicht door hun overheid over de installatie van een gezichtsherkenningssysteem, ondanks dat het voor hen concrete gevolgen kan hebben.
Gelukkig hebben we in Nederland privacywetgeving, waakhonden die daarop toezien, belangenorganisaties die maatschappelijke kwesties bespreekbaar maken, en mensen die zich hier buitengewoon verantwoordelijk voor voelen.
Alles bij de bron; LekkerCryptisch
Het reclameplatform Ster van de Nederlandse Publieke Omroep stopt met het gebruiken van trackingcookies voor online advertenties. De Ster is per 1 januari van dit jaar met het beleid begonnen, vertelt de verantwoordelijk productmanager Linda Worp.
In plaats daarvan stapt de Ster over op advertentieprofielen die zijn gebaseerd op de context en inhoud van het programma. De organisatie implementeert 22 van zulke 'redactionele omgevingen'. Dat zijn bijvoorbeeld thema's zoals reizen, nieuws, of politiek.
De Ster zegt te stoppen met de trackingcookies, omdat maar weinig bezoekers die accepteerden. Sinds de invoering van de AVG heeft de Ster een cookiekeuzescherm. Bezoekers kunnen kiezen of zij trackingcookies willen, of enkel functionele cookies. "Slechts tien procent van de bezoekers koos voor dat eerste", zegt Worp tegen Emerce. "Dan moet je je serieus afvragen wat nog de waarde van gepersonaliseerde reclame is. Hoe ver wil je gaan met persoonlijke gegevens? Onze bezoekers gaven in elk geval het oorverdovend antwoord dat ze helemaal niet willen."
Alles bij de bron; Tweakers
Justitie in Brabant wil via opsporingsprogramma’s op TV namen en foto’s van criminelen openbaar maken in de hoop tips te krijgen die leiden naar hun vermogen. Het gaat hier om veroordeelden, zo maakt het AD bekend.
Volgens officier van justitie John van Eekelen kan je criminelen het hards in de portemonnee raken. Daarnaast zou de aanpak een wassen neus zijn als de criminelen veroordeeld worden tot het terug betalen van geld en dat vervolgens niet doen. Hij vindt het niet te ver gaan om criminelen met naam en foto in de openbaarheid te brengen. Het gaat volgens hem niet om personen die een paar duizend euro schuldig zijn.
Het kan ook gaan om spullen van verdachten die nog niet veroordeeld zijn. Die komen niet met naam en foto op TV.
Sommige advocaten vinden het een slecht plan. Justitie heeft volgens hen al voldoende andere middelen om te achterhalen waar criminelen hun geld hebben weggestopt. Zo kunnen criminelen drie jaar worden opgesloten als zij weigeren te vertellen waar zij hun crimineel verkregen geld bewaren. Ook wetenschappers zijn kritisch. Zij willen niet dat het publiek als makkelijk en goedkoop opsporingsmiddel wordt ingezet als dat niet echt nodig is om de veiligheid van de samenleving te waarborgen.
Alles bij de bron; BeveilNieuws [thnx-2-Luc]
Pagina 656 van 699
