Voor diegenen die nog niet helemaal mee zijn met het nieuws: onze Belgische overheid had graag uw vingerafdrukken. Kraakvers zou dit nieuws toch niet mogen klinken, want het idee rijpt al sinds 2016, toen Jan Jambon (N-VA) op werkbezoek was in Marokko, de N-VA kreeg toen, na enig aandringen, toegang tot de uitgebreide Marokkaanse databank met vingerafdrukken. Elke Marokkaan - ouder dan 16 - moet daar immers zijn vingerafdrukken afgeven. Die toegang was voor Jambon slechts het begin van zijn waanzinnige veiligheidsqueeste: hij moést en zou zijn eigen Belgische databank creëren...
...Er kwam echter een typisch Belgisch compromis tot stand: de vingerafdrukken (van de rechter- en linkerwijsvinger ) worden ingezameld door de steden & gemeenten, en komen op de eID terecht maar (nog) niet in een algemene databank. Ze blijven wel drie maanden beschikbaar.
Het is daarbij nog steeds volkomen onduidelijk wie de gegevens zal verwerken, waar uw vingerafdrukken heengaan gedurende de drie maanden, welk systeem tot de beschikking zal staan van de ambtenaren op stedelijk en gemeentelijk niveau, en vooral, welke echte meerwaarde deze vingerafdrukken hebben.
De wet op de vingerafdrukken werd - ondanks het negatief advies van de Gegevensbeschermingsautoriteit - gestemd op 14 november 2018, met 74 voor en 40 tegen. Men kan politici veel verwijten, maar een grote interesse in onze privacy, hebben ze niet...
...Er komt geen algemene databank van de vingerafdrukken, dus het is niet zo dat een politieagent straks zomaar even de vingerafdrukken van een misdaadscène kan gaan matchen met een algemene databank. Criminelen zullen dus niet sneller worden opgepakt door deze maatregel. Ook terroristen hebben lak aan deze maatregel: een eID zal nog altijd worden nagemaakt, quasi even makkelijk als nu.
Wie trouwens zo graag jongleert met het terrorisme-argument: in 2015 was er inderdaad een terrorist met een valse identiteitskaart. Hij bracht de bom tot ontploffing in de vertrekhal, waar quasi geen mens ter wereld zijn identiteit moet laten verifiëren. Men speelt dus met emotionele argumenten, die uw onveiligheidsgevoel horen te voeden. Dat we in één van de meest veilige landen leven, zijn we blijkbaar genoegzaam aan het vergeten...
...Ik kan u vandaag met een grote mate van zekerheid vertellen dat als u straks, als onschuldige burger, uw vingerafdrukken afgeeft aan deze overheid met een wankele reputatie, geen crimineel gestopt zal worden. Het zal hem hoogstens een beetje hinderen, een ongemakje zeg maar, op zijn pad naar misdaad. En voor dat ongemakje hebt u zonet twee vingerafdrukken gedoneerd.
Het goede nieuws? Als het misgaat - en dat gaat het onvermijdelijk -, hebt u er toch nog altijd acht over. Het glas is halfvol, toch?
Alles bij de bron; VRT [Long-read]
Als speurders DNA van de dader op de plek van een misdaad vinden, mogen ze nu alleen een DNA-profiel opmaken – een persoonlijke code, zeg maar, om die dan te kunnen vergelijken met een verdachte. Het geslacht van de dader mogen ze ook kennen, maar daar stopt het. Nochtans kunnen wetenschappers eigenlijk véél meer informatie uit DNA halen. Zo zouden ze in een labo kunnen voorspellen wat de natuurlijke haarkleur van de dader is, de kleur van zijn ogen, zijn huidskleur, of hij sproeten heeft en de kleur van zijn wenkbrauwen. Ze kunnen inschatten of hij eerder stijl dan wel krullend haar heeft, of hij kaal wordt, en zelfs de manier waarop hij kaal wordt.
“Alleen, vandaag mogen we dat niet uitzoeken”, zegt Gert De Boeck, operationeel directeur van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC), dat forensisch onderzoek doet voor het gerecht.
De Evaluatiecommissie voor DNA-onderzoek pleit ervoor de regels rond zulk onderzoek te herbekijken. “Er is een mentaliteitswijziging nodig. Nu gebruiken we forensisch onderzoek veelal om te bevestigen wat we al weten. De politie zoekt de dader, en achteraf verzamelen we met DNA bewijslast. De uitdaging is om het forensisch onderzoek al van bij de start te betrekken. Zo zou het kennen van de haarkleur kunnen helpen om bijvoorbeeld een groep uit te sluiten, of om net te weten te komen tot welke groep de dader behoort. Als de politie verschillende verdachten heeft, zou het interessant zijn te weten dat de dader blond is.
Vandaag verhindert de wet ons om te kijken in het coderende DNA van een mens, waar die informatie zit.” In buurlanden Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk zijn dat soort onderzoeken wel toegelaten.
Daarnaast stellen de wetenschappers ook voor om familiale zoekingen mogelijk te maken. “Het gebeurt dat het DNA van een onbekende dader geen match oplevert met dat van veroordeelden en verdachten die zijn opgenomen in de databanken van het NICC. Maar de databanken kunnen soms wel bepaalde mensen suggereren die mogelijk familie zijn van de dader”, zo vertellen medewerkers van het NICC. De technologie kan de speurders dus op weg zetten naar de dader. “Alleen mogen we dat niet rapporteren aan het gerecht. De wet voorziet dat niet.” De Evaluatiecommissie wil het gerecht daarom de mogelijkheid geven om wél actief na te gaan of een onbekende dader familie is van een veroordeelde of een verdachte, om zo zijn identiteit te achterhalen. De commissie werkt aan een memorandum daarover.
Alles bij de bron; Nieuwsblad [Thnx-2-Luc]
De Belgische overheid start in 25 gemeenten met de registratie van vingerafdrukken op de identiteitskaart. Privacyorganisaties en computerspecialisten blijven zich verzetten uit vrees voor misbruik.
Het plan voor het registreren van vingerafdrukken op de Belgische identiteitskaarten komt nog van gewezen minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA). Na de verschillende terreuraanslagen in Europa kwam aan het licht dat de daders zich gemakkelijk konden verplaatsen door document- en identiteitsfraude te plegen. Vingerafdrukken van de houder van een identiteitskaart registreren, moest dat tegengaan.
Maar Jambons voorstel was erg omstreden. Privacyexperts uitten forse kritiek. Als klap op de vuurpijl concludeerde een onderzoek van de KU Leuven naar de technologie die de overheid daarvoor zou gebruiken, dat de maatregel “onduidelijk, overbodig, disproportioneel en ook bijzonder risicovol” was. Zo vreesden de onderzoekers dat onbevoegden de vingerafdrukken van de identiteitskaart zouden kunnen halen. “Een gekraakt paswoord kan je wijzigen, je eigen vingerafdrukken niet.”
Die opmerkingen konden Jambons opvolger Pieter De Crem echter niet tegenhouden. Volgens De Crem speelt België geen cavalier seul: Europa besliste enkele maanden geleden dat de lidstaten verplicht worden om vanaf 2021 de identiteitskaarten te voorzien van vingerafdrukken. Voor paspoorten bestaat die verplichting al langer.
Privacyexperts blijven zich niettemin verzetten. Zij hebben het over onzinnige en onnuttige “veiligheidswaanzin” en het creëren van een “surveillance-maatschappij”. Ze hoopten dat De Crem het project on hold zou zetten. Want na verschillende klachten moet zowel het Grondwettelijk Hof als de Raad van State zich nog finaal over dit dossier uitspreken.
Alles bij de bron; Nieuwsblad [thnx-2-Luc]
Minister Ollongren (BZK) stuurt een brief over de uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de beoogde aanpassing van wetgeving voor gegevensuitwisseling en privacy bij de aanpak van meervoudige problematiek. Dit is problematiek op meerdere gebieden als werk, schulden of zorg.
...Knelpunten ten aanzien van gegevensverwerking hebben gevolgen voor de dienstverlening
De Autoriteit Persoonsgegevens heeft meerdere malen kritiek geuit op het bestaande juridisch kader voor de gegevensverwerking ten behoeve van een integrale aanpak en samenwerking bij meervoudige problematiek in het sociaal domein.9 Zij stelt dat een expliciete wettelijke taak voor het college van Burgemeester & Wethouders om tot een dergelijke aanpak te komen ontbreekt, en daarmee een goede juridische grondslag conform (inmiddels) de AVG. De AP wijst er op dat toestemming van de cliënt om gegevens te delen onvoldoende is als grondslag vanwege de afhankelijke positie van de cliënt.
...Het kabinet heeft op basis van het bovenstaande geconcludeerd dat aanpassing van wet- en regelgeving met betrekking tot gegevensverwerking nodig is. Hiertoe is het traject Uitwisseling Persoonsgegevens en Privacy Sociaal Domein (UPP) gestart waarin de betrokken departementen, onder regie van mijn departement, en in overleg met de VNG, gemeenten en andere partijen, samen werken aan oplossingen.10 Het traject UPP richt zich niet op specifieke fenomenen maar op generieke knelpunten waarvoor een interdepartementale en interbestuurlijke aanpak nodig is ten aanzien van domeinoverstijgende meervoudige problematiek en die betrekking hebben op het brede sociaal domein.
Alles bij de bron; RijksOverheid
Een gebruiker klaagt videowebsite Vimeo aan omdat de montage-app van het bedrijf, Magisto, illegaal en zonder toestemming biometrische gegevens uit video's zou aflezen. Achterliggende software analyseert en brengt dit stiekem in kaart. Deze 'gezichtskaarten' werden vervolgens opgeslagen en gebruikt om de mensen in andere video's te herkennen.
In Illinois geldt de Biometric Information Privacy Act (BIPA), een wet die het illegaal maakt om biometrische gegevens zonder toestemming op te slaan. Omdat de gezichtskaarten per persoon uniek zijn, net zoals een vingerafdruk, vallen ze volgens de gebruikers onder deze wet. De app Magisto bestaat sinds 2009, maar is pas sinds dit jaar in handen van Vimeo.
Alles bij de bron; NU
De ministerraad van de federale regering gaf vandaag groen licht voor het wetsvoorstel om vingerafdrukken verplicht onderdeel te maken van de identiteitskaart. Dat voorstel kwam er onder leiding van minister van Binnenlandse Zaken Pieter De Crem. Die was hier erg voorstander van, omdat het volgens hem de strijd tegen fraude en terrorisme zal vergemakkelijken.
Het wetsvoorstel werd eigenlijk al in november goedgekeurd door de regering. Door vele obstakels is de wet er pas vandaag kunnen doorkomen. In tussentijd steeg ook het protest tegen het wetsontwerp. Onderzoekers van KU Leuven kraakten het volledig af. Zij noemen het voorstel van De Crem ‘overbodig, onduidelijk, disproportioneel en vooral risicovol’. Zij wezen vooral op een inbreuk op de privacy van burgers.
Voorlopig gaat het nog maar om een testfase. Eind dit jaar zullen zo’n 25 gemeenten hier al mee starten. Daar zitten onder andere Brussel, Leuven, Charleroi, Oostende en Aalst bij. Het wetsontwerp moet ook eerst nog langs de Raad van State passeren vooraleer het officieel in de grondwet kan opgenomen worden. Als deze testfase goed verloopt, hoopt de Belgische regering het zo snel mogelijk in alle gemeenten te introduceren.
Alles bij de bron; SmartBiz
Amsterdam is van plan om eind oktober te stoppen met het volgen van passanten op de Wallen en in de Kalverstraat door middel van de zogenoemde wifitracking. Na een proef van twee jaar blijkt dat de wifisensoren bij het tellen van het aantal mensen geen toegevoegde waarde hebben naast het gebruik van warmtebeeldcamera's, laat een woordvoerder van de gemeente weten.
Het in kaart brengen van passanten door het wifisignaal van smartphones te volgen is omstreden, omdat er unieke identificatienummers van smartphones voor verwerkt worden. Deze zogenoemde MAC-adressen kunnen, in combinatie met een locatie, herleidbaar zijn naar individuen.
In de Amsterdamse situatie werden de MAC-adressen vervormd tot een lange reeks tekens, die elke 24 uur werd vernieuwd. Het op deze manier anonimiseren van gegevens zorgde er echter voor dat het niet mogelijk was om de informatie over de voetgangersstromen gedurende een langere periode in kaart te brengen. De wifisensoren worden verwijderd zodra de proef formeel afloopt, naar verwachting eind oktober. Wat overblijft, zijn warmtebeeldcamera's om het aantal passanten te tellen. Deze zijn aangevuld met reguliere camera's; de beelden daarvan worden ter controle gebruikt.
Alles bij de bron; NU
Europese landen kunnen stelselmatig gegevens van vliegtuigpassagiers gaan uitwisselen met Japan, als het aan de Europese Commissie ligt. Die vraagt de lidstaten om toestemming om hierover te gaan onderhandelen.
De uitwisseling is bedoeld om terrorisme en zware misdaad te voorkomen en bestrijden. "PNR-gegevens helpen ons om verdachte reispatronen te ontdekken en gevaarlijke criminelen en terroristen op te sporen", aldus EU-commissaris Julian King (Veiligheid). Gegevensbescherming is verzekerd, voegt hij eraan toe. De zogeheten Passenger Name Records (PNR) bevatten informatie over onder meer namen, contactgegevens, reisdata, bagage en betaalmethodes.
Een akkoord over uitwisseling van gegevens tussen EU-landen kreeg in 2016 groen licht. Met de VS en Australië heeft de EU er ook afspraken over gemaakt. Een deal met Canada over PNR stuitte op bezwaren van het Europees Hof van Justitie.
Bron; EUNU
Pagina 652 van 665
