Als data het nieuwe goud vormen, kun je verwachten dat juist bancaire instellingen op zoek gaan naar mogelijkheden om hun klantgegevens te gelde maken. Nadat eerder ING plannen over het commercieel gebruik van betaaldata naar buiten bracht, heeft eerder dit jaar ABN AMRO soortgelijke ideeën gepresenteerd. Ofschoon de banken zeiden zich te kunnen beroepen op de steun van hun klanten, zijn de voornemens al snel weer in de ijskast verdwenen. Die vermeende steun is namelijk heel fragiel gebleken.
Nederlandse consumenten zien namelijk weinig in het delen van hun betaaldata in ruil voor voordelen. Dat blijkt uit een onderzoek onder 2.500 Europeanen van Strategy&, onderdeel van accountants- en adviesorganisatie PwC.
Het delen van betaaldata blijkt nergens in Europa echt een populair idee te zijn. Bijna 60 procent geeft aan hier absoluut geen interesse in te hebben. In Nederland is dit 44 procent en heeft ruim een derde geen mening. Alleen onder bepaalde voorwaarden – een combinatie van aantrekkelijke voordelen en een bekend bedrijf – geeft 23 procent van de Nederlandse consumenten aan wel interesse te hebben. Anders zakt dit getal naar een magere 6 procent.
De resultaten van het onderzoek van Strategy& zijn vastgelegd in het rapport ‘Building a commercially viable European payments model - A transformation agenda for generating revenues and reducing complexity’.
Alles bij de bron; CustomerTalk
Even een mailtje sturen, een route plannen, een boodschap doen, iets opzoeken. Het is verleidelijk om voor al deze handelingen op je smartphone een service van Google te gebruiken. Via Maps, Gmail, Documenten, Search en het besturingssysteem Android stellen wij Google in staat om onze data te verzamelen en te analyseren. Om ons als consumenten beter te leren kennen en meer services te ontwikkelen, die ons nog beter van dienst zijn. En zodat ze kunnen voorspellen wat onze wensen zijn, nog voor wij zelf beseffen dat we die hebben.
De meeste van die data worden onzichtbaar binnengehaald door te registreren waarop we klikken, hoeveel passen we zetten en waar we regelmatig onze koffie halen. Met die data verdient Google geld, maar wij geven ze gratis weg. Eigen schuld, want we zijn zelf akkoord gegaan met de voorwaarden zodat we gebruik kunnen maken van Google-diensten.
Niet alleen particulieren maken gebruik van Google-toepassingen. Ook het bedrijfsleven, de overheid en veel scholen en universiteiten werken met diensten als Gmail, Drive, Agenda en Classroom. Het is bijna niet meer mogelijk om te functioneren zonder Google-account. Is het nog mogelijk om er vanaf te komen of zijn we gegijzeld door Google?
Heeft u ook het gevoel wel erg afhankelijk te zijn geworden van Google? Met deze stappen neemt u het heft weer in eigen handen.
1. Verwijder uzelf uit de zoekresultaten .....
2. Check uw instellingen ....
3. Vergeet Chrome, Googlesearch, Gmail en de andere services ....
4. Smijt uw telefoon in de prullenbak
..... Een manier om van Google af te komen is een telefoon met een ander besturingssysteem, denk aan de iPhone of een Windows Phone. Er zijn nog andere besturingssystemen, maar dat vereist een flinke dosis technische kennis, want die moet u zelf installeren.
Wie zo ver niet wil gaan, kan besluiten om tenminste zo min mogelijk gebruik te maken van Google. Verdeel en heers, is het motto. Zoek alternatieven voor apps die aan het Google-account hangen en vul niet overal uw echte gegevens in, maar verzin eens een andere dag waarop u bent geboren. Of klik op aanbiedingen die niet direct in uw interessegebied liggen. Een beetje burgerlijke ongehoorzaamheid mag best. En log uit bij services waar dat niet echt voor nodig is, zoals bijvoorbeeld YouTube.
Alles bij de bron; Trouw
Minister Bruins van Medische Zaken & Sport wil eind 2020 met een wetsvoorstel komen om elektronische gegevensuitwisseling verplicht te stellen. Dit stelt hij in een Kamerbrief naar aanleiding van de e-healthmonitor 2019 van Nictiz/Nivel.
‘Elektronische gegevensuitwisseling is randvoorwaardelijk voor goede zorg’, zo stelt hij. ‘Ik wil door middel van wetgeving bereiken dat informatie niet meer via fax, papier of dvd moet worden gedeeld, dat ongeacht bij welke zorgverlener de patiënt is, hij of zij haar verhaal maar één keer hoeft te vertellen, zorgprofessionals geen informatie meer hoeven over te typen en vermijdbare fouten als gevolg van gebrekkige informatie-uitwisseling worden voorkomen.’ Bruins benadrukt dat hij met zijn wetgeving om elektronische gegevensuitwisseling verplicht te stellen, ook de technische standaarden vast wil stellen waarlangs uitwisseling moet verlopen.
De monitor laat zien dat er vooral onder professionals veel enthousiasme is als het gaat om slimme zorg. Onder patiënten is het enthousiasme lager, bij deze groep is maar een derde bereid om e-health te verwelkomen.
Alles bij de bron; Computable
Het aantal unieke identiteiten in de database van het Department of Homeland Security is gestegen tot meer dan 259 miljoen in 2019. Het gaat om de Ident-database met afbeeldingen en biometrische gegevens die personen bijvoorbeeld moeten afgeven als ze de Verenigde Staten willen betreden. DHS deelt deze gegevens met andere Amerikaanse overheidsorganisaties en buitenlandse overheden, beschrijft Quartz. Volgens de site gaat het om de op een na grootste biometrische database, na het Indiase Aadhaar. Het systeem handelt honderden miljoenen transacties per jaar af.
DHS is bezig om te migreren van Ident naar HART, wat staat voor Homeland Advanced Recognition Technology. Het departement maakt gebruik van Amazon Web Services en breidt de databank uit met stemdata, dna-profielen, gegevens over littekens en tatoeages, relaties tussen personen en 'andere biometrische modaliteiten'. Dankzij de migratie kan DHS gebruik gaan maken van biometrische matchingcapaciteiten van cloudcomputing en innovaties op het gebied van gezichtsherkenning. Onder andere de privacyorganisatie EFF waarschuwde voor de privacyrisico's van de plannen.
Alles bij de bron; Tweakers
Bij het bestrijden van misdaad en terrorisme moeten grondrechten en privacywetgeving worden gerespecteerd, zo stelt de Europese privacytoezichthouder (EDPS). Aanleiding voor de oproep is een nieuw Europees juridisch raamwerk waarmee autoriteiten straks digitaal bewijs in andere landen kunnen opvragen.
Om het grensoverschrijdend uitwisselen van digitaal bewijsmateriaal mogelijk te maken heeft de Europese Commissie een wetsvoorstel gedaan waardoor autoriteiten toegang krijgen tot data die bij serviceproviders is opgeslagen of autoriteiten serviceproviders kunnen verplichten om data te bewaren in afwachting van een toegangsverzoek. Dit moet grensoverschrijdende onderzoeken faciliteren en versnellen. Het is echter belangrijk dat het voorstel rekening houdt met alle noodzakelijke waarborgen, merkt Wiewiorowski op.
Aanvullend stelt Wiewiorowski dat het voorstel een consistentere en duidelijkere omschrijving van de verschillende datacategorieën moet geven. Elektronisch bewijs is op basis van de gevoeligheid verdeeld in vier subcategorieën: abonneedata, toegangsdata, transactiedata en contentdata. Deze laatste twee categorieën komen niet voor in de ePrivacy-regulering, waarin de databeschermingsregels voor EU-instanties en de taken van de EDPS worden beschreven.
De EDPS vindt het dan ook van groot belang dat de termen in de wetsvoorstellen gelijk zijn en adviseert de termen uit de ePrivacy-reulgering over te nemen. Daarnaast zou toegang tot transactie- en contentdata, vanwege de aard van deze gegevens, alleen in de context van zeer ernstige misdrijven moeten worden verstrekt. Verder doet de EDPS in een opinie meerdere andere aanbevelingen die ervoor moeten zorgen dat databescherming en privacyrechten worden gerespecteerd, maar bewijsmateriaal nog steeds snel kan worden verkregen (pdf).
Alles bij de bron; Security
Een dief in Kasterlee werd twee jaar geleden geklist toen hij - tijdens het inbreken - een potje chocomousse opat. Een cruciale fout zo blijkt. Speurders vonden de man zijn DNA terug op dat leeggegeten potje. Vandaag verschijnt de dief voor de rechter in Turnhout.
"Je kan echt nergens komen zonder DNA achter te laten", zegt Els Jehaes van het forensisch DNA-laboratorium van het UZA in 'Start Je Dag'. "Je verliest elke dag huidcellen en tientallen haren. Ook door te spreken verspreid je DNA via minuscule speekseldruppels. Overal laten we dus onbewust sporen na."
"Dankzij de hedendaagse technologie hebben we aan één cel al genoeg om je DNA-profiel op te maken", zegt Els Jehaes. "De politie weet dat en gaat dan ook minutieus te werk bij een sporenonderzoek. Zij verzamelen ter plaatse de items waar mogelijk DNA op zit. Die spullen komen naar ons laboratorium en op basis daarvan maken we een DNA-profiel van de dader. Dat kan zelfs jaren na de feiten. DNA blijft heel lang opspoorbaar. Eens we je profiel hebben opgemaakt wordt je DNA gelinkt aan de gekende stalen in de verdachten- en veroordeeldendatabank van justitie."
Alles bij de bron; VRT
Eind oktober werd bekend dat een rechercheur van het politiekorps in Orlando in juli een gerechtelijk bevel had gekregen om de volledige dna-database van GEDmatch te doorzoeken. Het ging daarbij ook om de profielen van gebruikers die hadden aangegeven dat ze hun data niet voor opsporingsdiensten toegankelijk willen maken. GEDmatch gaf binnen 24 uur gehoor aan het verzoek. "Dit is een gigantische game-changer", zegt Erin Murphy, rechtenprofessor aan de New York University, tegenover The New York Times. "Het bedrijf besloot om politie buiten de deur te houden, en dat wordt nu terzijde geschoven door de rechter. Het is een teken dat geen enkele genetische informatie veilig is."
Murphy en andere experts stellen dat de ontwikkeling andere opsporingsdiensten zal aanmoedigen om soortgelijke zoekbevelen voor andere dna-testdiensten aan te vragen, waardoor alle dna-databases in politiedatabases veranderen...
...Wanneer slechts 2 procent van de Nederlandse bevolking zijn of haar dna-profiel naar een database zou uploaden, is het inmiddels mogelijk om altijd tot een dna-match met een verwant te komen, zo stelde dna-expert Lex Meulenbroek van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) eerder dit jaar. "In theorie is het zo dat als 350.000 Nederlanders zeggen: mijn dna mag in een databank om misdrijven op te lossen, we bijna elk dna-spoor kunnen identificeren via stamboomonderzoek."
Alles bij de bron; Security
De politie in de Russische hoofdstad Moskou mag gezichtsherkenningstechnologie gebruiken om burgers te identificeren en op te pakken. Dat zei een rechter woensdag nadat de rechtbank een rechtszaak verwierp die een activist tegen de autoriteiten had aangespannen. Volgens Popova was de arrestatie onrechtmatig, omdat de politie haar pas kon oppakken nadat gebruik was gemaakt van gezichtsherkenningssoftware. Volgens de activiste is dit in strijd met de Russische grondwet, omdat de biometrische data van burgers niet zomaar gebruikt mogen worden zonder toestemming.
Woensdag oordeelde een rechter in Rusland echter dat de politie wel het recht had om gezichtsherkenning te gebruiken. Volgens de rechter vallen de beveiligingscamera's die gezichtsherkenning mogelijk maken niet onder de wet op bescherming persoonsgegevens of de wet op privacy. Dit maakt de weg vrij voor gezichtsherkenning op grote schaal in Rusland.
Moskou wil China achterna als het gaat om het gebruiken van gezichtsherkenningssystemen om de stad in de gaten te houden. Vorig jaar kondigde de burgemeester van Moskou, Sergei Sobyanin, een plan aan om 200.000 beveiligingscamera's in de stad op te hangen.
Alles bij de bron; NU
Pagina 647 van 672
