Conform Artikel 49, lid 4 van de Wet SUWI informeren we u middels deze brief over het oordeel op de jaarverslagen van UWV en SVB.
De jaarverslagen van UWV en SVB zijn als bijlagen meegestuurd. Ook zijn de jaarverslagen van Stichting Inlichtingenbureau (hierna: IB) en BKWI meegestuurd.
Dit mede in opvolging van de aanbeveling uit het rapport ‘Grip op Gegevensuitwisseling’ om het zicht op het IB te vergroten voor de Kamers der Staten-Generaal. Middels deze brief ontvangt u in het vervolg dus de jaarverslagen van alle SUWI-organisaties.
Alles bij de bron; Rijksoverheid
De Sociale Verzekeringsbank (SVB) heeft vorig jaar bijna zevenhonderd datalekken bij de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) gemeld, een stijging ten opzichte van 2022, toen er 491 datalekken werden gemeld, maar een daling ten opzichte van 2021, toen het om 691 datalekken ging.
De SVB is verantwoordelijk voor de uitvoering van het AOW-pensioen, de kinderbijslag en enkele andere regelingen. Daarnaast verzorgt de SVB een deel van de werkzaamheden van het persoonsgebonden budget.
De AP concludeerde in april 2023 nog dat de SVB onvoldoende waarborgen had ingebouwd bij de telefonische dienstverlening om lekkage te voorkomen. Naar aanleiding van de klacht nam de SVB maatregelen om vergelijkbare incidenten te voorkomen.
Alles bij de bron; Security
Alles dat u met de dokter deelt is vertrouwelijk. De dokter heeft de plicht dat geheim te houden, zodat u met een gerust hart alles kunt bespreken maar als het aan Brussel ligt, is dat binnenkort verleden tijd.
Onlangs bereikte het Europees Parlement een voorlopig politiek akkoord over de European Health Data Space (EHDS), een Europees netwerk van datacentrales, waar niet wij, maar de overheid bepaalt wie er toegang krijgt en onder welke voorwaarden.
Vertrouwelijkheid wordt vervangen door ‘data-solidariteit’.
Het is onze morele plicht als burgers om al onze gegevens te delen voor grotere gemeenschappelijke doelen, zoals medisch-wetenschappelijk onderzoek en innovatie. Het woord ‘gemeenschappelijk’ komt 64 keer voor in de tekst. Nou is solidariteit een prachtig principe; maar dat impliceert wel een eigen vrije keuze en met de EHDS wordt dit van bovenaf opgelegd. Dat is geen ‘data-solidariteit’, maar ‘data-communisme’.
Dit is exemplarisch voor hoe ‘Brussel’ macht naar zich toetrekt. Burgers wordt ‘meer controle over hun medische gegevens’ beloofd, maar feitelijk gebeurt er het tegenovergestelde.
Burgers leveren zeggenschap in en deze beschikkingsmacht wordt verdeeld tussen de Europese Commissie, de lidstaten en een brede schare aan stakeholders, met elk een eigen deelbelang.
Zorginstellingen worden verplicht de data over te dragen. Een lidstaat kan hooguit zelf een recht op bezwaar (opt-out) invoeren, maar zelfs dat is niet waterdicht. In het geval van een crisis kan dat opzij worden geschoven en krijgen Europese instanties alsnog toegang tot onze gegevens voor beleidsdoeleinden.
De EHDS is de eerste van een aantal ‘data-ruimtes’ die de Europese Commissie voor ogen heeft en die moeten straks allemaal aan elkaar worden gekoppeld. Als voor onze medische gegevens het recht op zelfbeschikking kan worden afgeschaft, dan kunnen we voorzien dat straks gegevens over ons rijgedrag, energieverbruik, en financiën op dezelfde wijze beschikbaar worden gesteld voor het trainen van AI van BigTech bedrijven en andere doeleinden.
De kern van het probleem zit in het vertrekpunt van de Europese Commissie: gemeenschappelijke ruimtes voor een vrije markt van gegevens. Grondrechten zijn hierdoor niet langer een fundament, maar een onderdeel op de balans waarin ze afgewogen worden tegen het belang van innovatie, of economische groei.
Alles bij de bron; PrivacyFirst
Terrorismecoördinator NCTV gaat straks weer internet monitoren, waarbij het ook persoonsgegevens mag verwerken. Dat heeft demissionair minister Yesilgöz van Justitie en Veiligheid laten weten.
Jarenlang monitorde de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) het internet zonder dat hiervoor een geldige wettelijk grondslag was. In juli 2021 stopte de NCTV in het geheel met de internetmonitoring nadat de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) had gesteld dat een eerder genomen besluit van het ministerie van Justitie en Veiligheid geen grondslag was voor de verwerking van persoonsgegevens.
Om de internetmonitoring van de NCTV toch te laten doorgaan kwam de minister met een wetsvoorstel, dat eind vorig jaar door de Eerste en Tweede Kamer werd aangenomen.
"Met deze wet gaat de NCTV terug naar de kerntaak, te weten: coördineren. Voor het uitvoeren van deze taak kan het nodig zijn (bijzondere) persoonsgegevens te verwerken. Het gaat kan dan gaan om voor- en achternaam, adres, maar ook bijvoorbeeld levensbeschouwelijke overtuigingen. aldus Yesilgöz.
De wet zal in werking treden bij een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip, zo staat in het Staatsblad vermeld.
Alles bij de bron; Security
Europa werkt aan een nieuw soort geld: de digitale euro. Daarmee moet je even makkelijk kunnen betalen als met een normale bankrekening én even anoniem als met cash. Wat is die privacybelofte waard?
Elke transactie die je doet met je normale betaalrekening, wordt gecontroleerd door je bank. Als je volledig anoniem wilt betalen is contant geld je enige optie. Maar cash wordt steeds minder normaal in Nederland - en in heel Europa.
Dat is een van de redenen dat Europese centrale banken werken aan een digitale euro. Kortgezegd is dat een soort basale betaalrekening met een betaalpasje en app, waarmee je geld uitgeeft dat is gemaakt door de centrale bank in plaats van een commerciële bank. Hoe het er precies uit komt te zien, lees je hier.....
Alles bij de bron; Radar
Een agent uit Heemskerk is maandag aangehouden op verdenking van het doorspelen van politie-informatie. Ook een man uit Amstelveen is aangehouden. Hij was niet werkzaam bij de politie, maar fungeerde als tussenpersoon.
De man uit Heemskerk wordt verdacht van schending van het ambtsgeheim, computervredebreuk en ambtelijke corruptie, zo meldt het Openbaar Ministerie.
Beide verdachten zitten vast in beperkingen. Om wat voor soort politie-informatie het gaat, is niet bekendgemaakt.
Alles bij de bron; CrimeSite
Pakketpunten mogen bij de identificatie van personen die een pakket komen ophalen niet de QR-code op identiteitskaart of paspoort scannen, zo stelt de Autoriteit Persoonsgegevens (AP).
"Omdat de QR-code op paspoorten (afgifte op of na 30 augustus 2021) en identiteitskaarten (afgifte op of na 2 augustus 2021) het BSN bevat, mogen organisaties de QR-code niet zomaar uitlezen", zo laat de privacytoezichthouder tegenover MAX Meldpunt weten.
De AP meldt dit ook op de eigen website, waar het verder stelt dat organisaties het BSN alleen mogen verwerken als dat in de wet staat en alleen voor doelen die in de wet staan beschreven. Het gaat dan bijvoorbeeld om zorgaanbieders, onderwijsinstellingen, pensioenfondsen, financiële instellingen of werkgevers bij het verstrekken van salarisinformatie aan de Belastingdienst.
Alles bij de bron; Security
Slimme technologie wordt veel gebruikt om stedelijke problemen op te lossen, maar dat gaat vaak op een ondemocratische manier. Associate lector Vivien Butot pleit voor de erkenning van kritische betrokkenheid van burgers bij de slimme stad.
De ‘slimme stad’ is de laatste twee decennia een invloedrijk concept voor stedelijk bestuur geworden. De belofte van de slimme stad is dat ‘slimme’ informatietechnologieën en de data die ze produceren actuele en precieze inzichten bieden in het functioneren van stedelijke processen en activiteiten. Die inzichten kunnen gebruikt worden om rationeel en effectief in te grijpen bij problemen.
Met dit uitgangspunt wordt ook geëxperimenteerd met informatietechnologie, beveiligingscamera’s worden bijvoorbeeld aangevuld met bewegings- en geluidssensoren en computersoftware om patronen in bewegingen, geluid en ander menselijk gedrag te analyseren. Zo kunnen drukte, onrust, geweld en inbraken tijdig gesignaleerd en aangepakt worden.
Tegenover het enthousiasme over dit soort slimme stedelijke veiligheid staat ook kritiek op het democratische tekort in de slimme stad en worden regelmatig zorgen geuit over de implicaties van de slimme stad voor surveillance en privacy en dat technologie geen neutraal instrument is voor stedelijk bestuur.
Het toeslagenschandaal en andere controverses rondom stedelijke algoritmen voor fraudedetectie maken duidelijk hoe dit soort verhulde keuzen vergaande gevolgen voor specifieke groepen mensen kunnen hebben.
Er is weinig bekend over belevingen van de slimme stad van mensen zelf. Ze zijn ook moeilijk te onderzoeken, veel technologieën die de slimme stad mogelijk maken zijn onzichtbaar of zo vanzelfsprekend geworden dat men er nauwelijks meer op let en reflecteert.
Het blijkt voor veel mensen lastig om de slimme stad te evalueren omdat er weinig transparantie is over slimme technologie in stedelijke omgevingen en over toekomstvisies. Dit kan leiden tot achterdocht over de motieven van overheden en bedrijven die de technologie in handen hebben. Ook kan gebrekkige transparantie leiden tot speculaties over verborgen surveillancefuncties van alledaagse objecten en onzichtbare koppelingen van databases.
Toch menen veel mensen dat ze zelf niet veel risico lopen gesurveilleerd te worden, maar bijvoorbeeld bewoners van kansarme wijken wel. Mensen die zelf ervaringen hebben met bijvoorbeeld profilering door bijvoorbeeld politie en beveiligers maken zich daarentegen wel persoonlijke zorgen over de intensivering van dit soort praktijken.
Burgers staan vaak sceptisch over de beloften van slimme stedelijke veiligheid. Ze vinden dat veiligheid zich niet goed leent voor eenduidige definities en kwantitatieve metingen en analyses via slimme technologieën. Sommigen vinden ook dat slimme stedelijke veiligheid de oorzaken van onveiligheid – zoals armoede en een zich terugtrekkende overheid – niet oplost.
Terwijl veel mensen slimme technologie niet zien als een realistische oplossing voor stedelijke vraagstukken en verdere digitalisering met lede ogen aanzien, blijft de dominante insteek dat met de juiste data, codes, algoritmen en ethische overwegingen slimme technologie allerlei stedelijke problemen kan oplossen.
Wie het streven naar een democratische slimme stad echter serieus neemt zal die stedelijke problemen centraal moeten stellen, duidelijk moeten maken hoe slimme technologie zich hiertoe verhoudt, en een alternatieve, ‘niet-technologische’ aanpak altijd in overweging moeten houden.
Alles bij de bron; SocialeVraagstukken