“Als je een kikker in een pan stopt en je doet het vuur aan, dan zal de kikker blijven zitten en zich laten dood koken”, zei iemand in de documentaire ‘Terms and conditions may apply’ over de kleine lettertjes die bedrijven als Google en Facebook in hun Terms & conditions opnemen om steeds meer van onze privacy af te kunnen snoepen.

Dat er in de hogere regionen van het Amerikaanse overheidsapparaat nog wel eens een kikker uit de pan probeert te springen, kun je zien in de United States of Secrets (Part I) uit 2014. Over The Program, het omvangrijke aftapprogramma dat de NSA in de nasleep van de aanslagen van 11 september ontwikkelde en dat in 2013 in het volle daglicht werd gegooid door Edward Snowden. In de documentaire komen vele betrokkenen voor de camera, waaronder bijvoorbeeld Michael Hayden, de huidige baas van de CIA en, in zijn rol als hoogste man van de NSA, initiatiefnemer van The Program.

United States of Secrets gaat deels over de flexibiliteit van de menselijke ethiek. Of: hoe de mens geneigd is zijn eigen handelen met kunstgrepen te rechtvaardigen. Verder werpt United States of Secrets vooral een ontluisterende blik achter de schermen van de macht. Zo vertelt de toenmalige hoofdredacteur van de NY Times hoe hij op het Witte Huis werd uitgenodigd en onder druk werd gezet door hem erop te wijzen dat een mogelijke nieuwe aanslag op zijn conto zal komen als hij overging tot de publicatie van een artikel over The Program. Komt puntje bij paaltje, dan wint dat argument het wel vaker van de privacy.

Ook bij Obama, die ver voor de verkiezingen vond dat terrorisme moest worden aangepakt zonder de privacy te schenden, maar vlak voor de verkiezingen als senator voor een wet stemt die de overheid juist nóg meer bevoegdheden geeft. Na de verkiezingen, als hij President van Amerika is en voor het eerst écht alle ins en outs van The Program te weten komt, zou hij nooit ook maar één bezwaar uitspreken, maar, integendeel, gretig gebruik maken van al zijn bevoegdheden.

Alles bij de bron; Sargasso